Grappig is iets wat ik niet ben,

moppen en lachen iets wat ik niet ken.

Ik kan rijmen en dichten beter als wie dan ook,

ik kom als vuur en ga op in rook.

Nat als water en heet als vuur,

ik ben de ziekte maar ook de kuur.

Ik ben de brandstof van iedereen,

eten, drinken en alles eromheen.

Ik ben de kracht als je het niet meer kan,

ik ben de woede die kookt in elke man.

Ik ben de gevoeligheid in elke vrouw,

ik ben de steun en toeverlaat voor jou.

Ik ben groot als een reus en klein als een dwerg,

mijn teksten dringen door been en merg.

Dus ik ben veel maar ook heel weinig,

altijd vrolijk maar ook vaak chagrijnig.

Ik ben sterk maar ook heel zwak,

sterk als ijzer en zacht als een wak.

Ik ben je geweten, je bewustzijn en je smaak,

dus zorg dat dit je bevalt

voordat ik jou in mijn volgende gedicht kraak.

Orhan

Er moet toch 'n plek zijn, 'n land of 'n rijk,

waar iedereen happy is, ied'reen gelijk.

Er moet toch zo'n plek zijn,

of dacht je van nee,

ik weet het niet zeker ,

maar ik heb zo'n idee.

Er moet toch zo'n plek zijn,

heel ver hier vandaan,

daar kookt nooit iets over,

daar brandt nooit wat aan,

geen vel op de melk en geen vlieg in je thee,

ik weet het niet zeker,

maar ik heb zo'n idee.

Er moet toch 'n plek zijn,

misschien wel heel hoog,

daar krijg je in 't bad nooit meer zeep in je oog.
 D'r is altijd plezier en papier op de plee,

ik weet het niet zeker,

maar ik heb zo'n idee.

Er moet toch 'n plek zijn,

ver weg zeggen ze,

daar glijdt nooit je broek van je kleerhangertje

. Het kan er niet tochten en d'r is geen TV,

ik weet het niet zeker,

maar ik heb zo'n idee.

Er moet toch 'n plek zijn, zo kinderlijk speels,

daar loopt nooit de rits van je gulp uit de rails.

En niemand is hongerig en niemand blasé,

ik weet het niet zeker, maar ik heb zo'n idee.

Er moet toch een plek zijn van 'n ander allooi,

ver weg van de haat en het kleine geklooi.

Geen roddels, geen pijn en geen ach en geen wee, ik weet het niet zeker,

maar ik heb zo'n idee.

En als je daarboven opnieuw bent ontwaakt,

en je denkt, wat heb ik me te sappel gemaakt,

dan begrijp je de sores die je had hier benee,

ik weet het niet zeker,

maar ik heb zo'n idee.

Daar is alles anders, de poen en de sex,

je gaat er ook heen zonder traveller-cheques.

Maar als er een gaat,

roep je nooit 'mag ik mee,'

want ik weet het niet zeker,

maar ik heb zo'n idee!

Toon Hermans