'Diagnose kindermishandeling vaak fout'

Artsen, jeugdzorgmedewerkers of justitie hebben in deze zaken fouten gemaakt en op onjuiste gronden hun conclusies getrokken. Dat zegt forensisch arts Rob Bilo, een van de weinige medisch deskundigen in Nederland op dit gebied, zaterdag in het radioprogramma Argos.

Dubieuze diagnostiek

‘Als het gaat om de duiding van lichamelijk letsel, kun je bij één op de twee gevallen toch je twijfels hebben’, aldus Bilo. Ook bij seksueel misbruik gaat het om ‘dubieuze diagnostiek’ bij zo’n één op de twee zaken. Dit leidt ertoe dat kindermishandeling over het hoofd wordt gezien of in andere gevallen onterecht wordt vastgesteld.

Soms wordt bijvoorbeeld aangifte gedaan van seksueel misbruik op basis van roodheid die artsen zien in de schaamstreek, zegt hij. ‘Maar achteraf blijkt soms dat deze kinderen een huidafwijking heben, waardoor ze op die plek gemakkelijker bloeden.’

Verder worden soa-testen soms verkeerd uitgevoerd. ‘Gonorroe moet je bij een kind anders testen doen dan bij een volwassene. Anders krijg je een vals-positieve uitslag. Dat zien we één of twee keer per jaar langskomen; ouders worden soms dagen verhoord. Dat heeft grote gevolgen.’ Ook zag hij ooit een dossier van een baby met zeer veel gebroken botten. De ouders waren onder meer weggekomen met de verklaring dat het kind zich had omgedraaid en tussen de bedspijlen was gekomen. Volgens hem gaat het om lichte tot zeer ernstige fouten. In een deel van de gevallen klopt de eindconclusie, maar is die wel op onjuiste gronden getrokken.

Fysiek mishandeld

Jaarlijks worden naar schatting 20 duizend kinderen fysiek mishandeld, en 5.000 seksueel misbruikt. Het NFI beoordeelt per jaar zo’n 50 strafzaken op dit gebied en doet ruim 100 consulten.Het probleem is dat onafhankelijke medische diagnostiek in Nederland zo goed als ontbreekt, zegt Bilo. ‘De problemen worden wel gesignaleerd, en er wordt ook behandeld, maar daartussen zit een gat: de diagnostiek. Bij het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK) werken wel vertrouwensartsen, maar die doen geen lichamelijk onderzoek. Ook bij de kinderbescherming werken geen artsen.’

Het is van belang dat er geen directe relatie is tussen onderzoeker en gezin, zegt hij: ‘Als een hulpverlener een gezin kent, gaat hij eerder mee in het verhaal.’ In Nederland zijn nu slechts vier onafhankelijke medisch specialisten op dit gebied. Hulpverleners overschrijden grenzen, stelt Bilo: ‘Een hulpverlener die niet medisch geschoold is moet geen uitspraken doen over lichamelijke afwijkingen. Dat gebeurt wel en dat baart mij ernstige zorgen. Medische gegevens moeten door een medicus beoordeeld worden en niet door een maatschappelijk werker.’

http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1356219.ece/Diagnose_kindermishandeling_vaak_fout

06-03-2010 om 21:22 geschreven door Webmaster

Dikke onvoldoende voor Jeugdzorg

door Anne Boer anneboer@destentor.nl. vrijdag 08 januari 2010 | 08:31 | Laatst bijgewerkt op: vrijdag 19 februari 2010 | 10:41

Tekstgrootte

Archieffoto ANP Photo

APELDOORN/ZWOLLE/DEVENTER - Er wordt massaal gereageerd op onze oproep een mening te geven over ervaringen met Jeugdzorg. Ruim honderdvijftig mensen hebben tot dusver laten weten wat ze vinden, van wie er iets meer dan vijftig het vragenformulier (Jeugdzorg, juk of steun?) op onze website invulden.

Zie ook:

• Minister, ik wil met u praten
• Standaard naar jeugdzorg
• Doe Mee: Jeugdzorg, juk of steun?

De tussenstand - op basis van de volledig ingevulde vragenformulieren - is dat Jeugdzorg een dikke onvoldoende krijgt.

Het gemiddelde cijfer ligt op een 2,2 met als voornaamste kritiek dat Jeugdzorg zich arrogant opstelt, niet luistert, slecht onderzoek doet naar feiten en omstandigheden, manipuleert met feiten, niet duidelijk genoeg is naar ouders en beloften niet nakomt.

Wat opvalt is dat tot dusver nauwelijks iemand reageert die positieve ervaringen wil melden. Een vrouw die na relatieproblemen met Jeugdzorg in aanraking kwam, is een grote uitzondering. Zij geeft het cijfer 9. Als er verder al hogere cijfers worden toegekend, zijn die van werkers in de jeugdzorg, maar ook zij komen niet verder dan een 7. Werkers in de jeugdzorg komen wel met veel voorstellen voor verbetering, zoals een andere taakomschrijving voor voogden, minder bureaucratie, beter toezicht, minder jeugdig personeel en betere voorlichting. Iemand zegt: Jeugdzorg bestaat helemaal niet. Het is een grote chaos van zeer verschillende instellingen die allemaal autonoom hun eigen ding doen. "Ik heb meegemaakt dat veertien mensen zich bezighielden met een gezin en van elkaar niet wisten wat ze deden." Meerdere mensen stellen een totale reorganisatie van de instelling voor. "Het systeem regeert en kwaliteitsbeoordeling slaat door in protocollen in plaats van kwaliteit van leven van kind en gezin.'' Een van de vragen in het formulier is: wat moet er beter? Meest gehoord tot dusver: mensen in dienst nemen die begrijpen hoe iemand zich voelt als kinderen onder toezicht komen of zelfs uit huis worden geplaatst en wat het betekent voor de kinderen zelf. Verder wordt breed gevraagd om meer vriendelijkheid, begrip en menselijkheid. ,,Kinderen zijn geen nummer en ouders die hulp vragen geen dader.''

Opvallend is dat uit veel reacties blijkt dat oudere werknemers van jeugdzorg beter overkomen dan jongere. Veelgehoorde opmerking: Ze zijn te jong om te oordelen en theorie is geen praktijk. De reacties komen van (groot)ouders, kinderen, hulpverleners, buren. De meesten zijn na een echtscheiding of na een eigen verzoek om hulp met jeugdzorg in aanraking gekomen.

Vragenformulier Jeugdzorg: Juk of steun? op www.destentor.nl

06-03-2010 om 21:22 geschreven door Webmaster

CDA wil uitleg over missers jeugdzorg

door Anne Boer. dinsdag 09 februari 2010 | 20:48 | Laatst bijgewerkt op: vrijdag 19 februari 2010 | 10:43
Bron: De Stentor

06-03-2010 om 21:22 geschreven door Webmaster