Roche de Solutré
Van hier naar daar over s
heren wegen door t Franse
land
vermoeid, gekreukt en
stijf van leden
zon die onvermoeibaar
brandt
op akkers en autodaken
verlang nu zelfs al
naar de donkere nacht
vermoeidheid verschijnt
zodat
ik mijn rit straks even
zal moeten staken.
doch net voorbij Macon
neem ik hem schuin
voor me waar
die scherp gesneden
basaltpiek
tussen wijngaarden en
akkers
richtpunt in mijn
niet aflatende kilometersstrijd
geeft mij inzicht in de
reeds geabsorbeerde tijd
tastbaar herkenningpunt vormt
hij immer weer
deze solitaire Roche de
Solutré
voor t passerend verkeer.
|