Stilte van de nacht 

geen enkel verstorend geluid bereikt mijn oren

geen vogels noch verkeerslawaai komt op de wind gedreven

slechts de boomkruinen hoor ik ruisend iets bewegen

in zachte  zuchten die mij zeer bekoren

 ontwaar zelfs geen ontluisterende zoemende insectenwolk

ˈk zie geen muggen noch motten zweven

zoete geur van de nacht heeft hen kennelijk doen begeven

naar rietrijke oevers van de kleine kolk

een onrustige stemming had me uit huis gedreven

als gevolg van spanning en wereldgebeuren omgeven

vindt mijn ritme zich weer terug in de stille nacht

waande ik mij eerst gestrest als slachtoffer des heftige tijd

voerde onmacht en ergernis in mijn hoofd een zware strijd

rust keert thans weder in mijn lijf  zoals verwacht