Islamitische overweldiging van Europa.

Amsterdam, januari 2050

Nederland werd in de twintiger jaren van de een en twintigste eeuw getroffen door drie grote rampen te weten;  De desastreuze natte zomers, een volledig ingestorte economie en vooral; de strenge islamitische overheersing.  Het is nu al weer het tweede jaar dat de IS kalifaatvlag van Abur Bakr-Al-Bagdadi in Den Haag wappert boven het paleis Noordeinde.  Eigenlijk is het een paar jaar geleden zonder slag of stoot verlopen voor de moordende horden uit het Midden-Oosten.  Nadat ze eerst al rap geheel Zuid-Europa hadden veroverd, de paus met zijn horde soepjurken uit het Vaticaan de Middellandse Zee in hadden gedreven, veroverde hun zusterorganisatie Boko Haram  in sneltreinvaart  Spanje.  Samen met een grote schare Moren, aangevuld met juist bekeerde zwarte Afrikaners, werd Spanje in drie weken onder de voet had gelopen.  Intussen was de hoofdmacht van de moordende moslims doorgestoten via Oostenrijk naar Duitsland. De Oostenrijkers zijn een gek volk. Ze bejubelden en verwelkomden zelfs de terugkeer van de haatzaaiende en moordende  islamitische benden alsof ze sinds de vroegere middeleeuwen nooit meer weg waren geweest.  

De Duitsers waren toch anders. Sommigen hadden zelfs echt verzet geboden, maar na vele reeksen gruwelijke strafrechtelijke executies waren ook zelfs de meest strijdvaardige Duitsers voor de islamitische overmacht gezwicht.  Met Nederland kende men helemaal geen pardon. De slappe Links-Liberale Nederlandse regering die sinds 2015 continu aan de macht was, had zich- traditioneel - al na de eerste schermutselingen direct zonder slag of stoot, met de handen in de lucht, overgegeven.  Een landje vol verwijfde lafaards met een grote bek, vonden de moslims.  Veel geschreeuw, met de vinger altijd gelijk naar anderen wijzen,  maar verder een volk zonder ruggengraat.  Het was ze trouwens in de Lage Landen helemaal nogal gemakkelijk gemaakt vanwege de al aanwezige vijfde colonne van Marokkanen en Turken van de derde generatie die al in die landen aanwezig was en rap hadden ingezien wie de sterkste in hun tweede vaderland zou worden.

De voormalige Nederlandse regeringsleiders moesten op het binnenhof in Den Haag de macht overdragen aan geselecteerde jongeren uit de Haagse Schilderswijk. Knullen die al tijdens het  slappe Nederlandse regiem naar Syrië waren vertrokken en thans weer waren teruggekeerd. Jongemannen die al op jeugdige leeftijd met de IS heulden.  Het voormalige Nederland werd thans geregeerd door een jong viermanschap onder leiding van Mohamed Jakül. Een negenentwintig jarige etnische Irakees wiens ouders al sinds de zeventiger jaren van de vorige eeuw als vluchtelingen in Nederland woonden.  Jakül was een echte misdadiger. Een man die sinds de vlucht naar Argentinië van de voormalige Nederlandse Koninklijke familie, alsmede na de overname van de macht in de Lage Landen, zichzelf tot onderkoning van Nederland, namens de IS, had gekroond. Hun Arabisch islamitische kalifaatwens was thans bijna vervult.  Nog even en dan beheersten ze geheel Europa.  Engeland was de laatste stap die nog moest worden gezet. Hun eigen islamitische ondergrondse strijdkrachten waren in dat laatste door hen fel begeerde deel van voormalig Europa al druk bezig met een bloedige ondergrondse terreur.  Het grootste deel van de vroegere Europese landen was thans reeds in hun handen.  Eurabia was nu de naam voor het gehate Europa.  Meteen na de val van de Europese landen was overal de sharia ingevoerd.   De strenge islamitische wetten die lijfstraffen, verminkingen, moord en doodslag goedkeurde. 

Overal op de straten patrouilleerden in het zwart geklede soldaten. Mannen met geweren en dolken. Hun hoofden bedekt met een zwarte muts, tulband en doeken die het gezicht vrijwel onherkenbaar bedekte.  Elke man die wat betekende droeg een lange Dubai Abaya  die tot aan de grond reikte.  Dagelijks waren er in de grote steden openbare executies.  Moorden op mensen die zich niet tot het islamitische geloof wilden bekeren. Onthoofdingen, waar de rest van de bevolking, verplicht naar diende te komen kijken.  Het waren meestal mannen, vrouwen en kinderen.  Meestal waren de slachtoffers eerst al wekenlang gemarteld. Een bezigheid die soms het avondvermaak van de bezetters vormde. Soms werd een gehele familie tegelijk terecht gesteld. Het bloedige gebeuren trok meestal ook vele honderden islamitische toeschouwers. Het waren uiteindelijk  de enige verzetjes die de bevolking restte. Bioscoop, theaters, sportstadions, café en restaurants  waren al maanden gesloten. Televisie kijken kon nog maar alleen naar de door de bezetters goedgekeurde programma’s. Lezen van andere lectuur dan de Koran was verboden. Wie bij huiszoeking werd betrapt op het lezen of in bezit hebben van niet goedgekeurde lectuur of boeken werd de ogen uit gestoken.  De economie was inmiddels  volledig kapot. Op de dam in Amsterdam was het grote oorlogsmonument voor de gevallenen zwart gespoten.  De IS vlaggen wapperden van alle officiële gebouwen.

Honderden bedrijven waren reeds stil gevallen. Gebouwen waren geplunderd of stonden leeg.  Dag en nacht hoorde men schotenwisselingen en geschreeuw van de in zwarte gewaden rondzwervende Arabische haakneuzen.  Er was zowat niets meer te koop in de door jeugdige Syrische geitenneukers leeggeroofde winkels waarvan de uitbaters inmiddels al waren onthoofd.  Veel jonge gezinnen moesten hun moeder missen.  Die was soms uit huis gesleurd om in een staatsbordeel als hoer voor de bezetters op te treden. Dat zelfde lot kende vele jonge meisjes. Vrouwen die zich op straat begaven zonder volledige bedekking door middel van een boerka, konden rekenen op een zelfde lot.  Jonge meisjes en alle overige jonge vruchtbare vrouwen moesten verplicht besneden worden.  Voormalige abortis klinieken dienden thans als besnijdeniscentra. Lange rijen volledig bedekte Hollandse vrouwen stonden dagelijks te wachten om deze clitorale ingreep te ondergaan.  Veel Arabische strijders hadden zich twee of meer jonge Hollandse vrouwen toegeëigend ter bevrediging van hun lusten. De vrouwen werden over het algemeen slecht en zeer wreed behandeld.  Alsof ze ingehuurde hoeren waren. Hollandse mannen waren er niet zo veel meer. De meeste waren; of vermoord, of gedeporteerd naar de binnenlanden van Syrië en Irak. Om daar als kanonnenvoer te dienen in de niet aflatende strijd tegen hun aartsvijanden Israël en Iran. Gruwel heerste in dat deel van de wereld, waar de lucht bezwangerd was door de geur van bloed, cordiet en verrotting.  De Arabische woestijnen lagen bezaaid met vernielde tanks, vrachtauto’s en ander oorlogsmateriaal.  Het gele zand van de woestijn was soms roodgekleurd van het bloed terwijl duizenden lijken in de hitte van de woestijn lagen weg te rotten.   Natuurlijk waren er ook nog steeds in de Lage Landen schermutselingen met kleine groepjes Hollanders die ondergronds de strijd tegen de Arabische overweldigers bleven voortzetten. Soms sneuvelden er enkele IS strijders in zulke gevechten die steevast  met onthoofding van onschuldige bewoners eindigden, als wraak acties, voor de dood van hun strijdmakkers. 

Ik draaide me in mijn slaap om in bed en schrok opeens wakker. Ergens hoorde ik opeens een geluid. Als door een wesp gestoken schoot ik  in bed omhoog en dwaalde mijn blik  naar de slaapkamerdeur waar ik een schaduw van een persoon in een lang donker gewaad meende te ontwaarden. In een flitsende reactie trok ik het laadje van het nachtkastje open, greep de kolf van de 22 Beretta die ik altijd voor noodgevallen heb klaar liggen, laadde razendsnel door, richtte en schoot.  De harde scherpe knal van de Beretta deed me mijn gedachten opeens weer ordenen  Kalk vloog van de deurpost af op de grond.

  ‘Wat doe je nou,’ schreeuwde mijn echtgenote ontdaan naast me in bed.  Ze trok gelijk aan het koord om het plafondlicht aan te doen. Het licht flitste aan waarna ik zag dat ik op de nieuwe jurk van mijn echtgenote had geschoten die op een knaapje aan de deurpost was opgehangen. Een klein gaatje ter hoogte van het middenrif liet zien waar mijn schot doel had getroffen. Ik zuchtte. Viel met het zweet op mijn gezicht achterover met mijn hoofd op het klamme kussen. Het pistool viel uit mijn hand op de grond. Ik had een gruwelijk nachtmerrie gehad. Alles was gelukkig toch alleen maar een droom geweest.  

© Leonardo