Allereerst wilde ik mijn schoonzoon bellen, om hem te feliciteren met zijn verjaardag, maar daar ik geen gehoor kreeg, dacht ik nu eerst maar even een kop koffie koffie drinken,en dan nog maar een keertje proberen ( eigelijk raar, dat als je jarig bent de telefoon niet opneemt) maar ja, aangezien ze s, avond, s op wintersport zouden gaan, kon het ook zijn dat zij nog even boodschappen moesten doen!
Toen ik na een uurtje het opnieuw probeerde,kreeg ik de jarige job zelf aan de telefoon, ik feliciteerde hem van Harte, maar al snel bleek dat de jarige op een telefoontje uit Leiden van het oogziekenhuis zat te wachten ( daar hij bij de geboorte een oogafwijking had) en dit in de loop der jaren, enkele keren operatief verbetert was, bleek dat hij de afgelopen 3 dagen flink last aan zijn oog had gekregen, maar dit dacht hij op te lossen met een donkere bril en een paracetamolletje, maar bij het opstaan op zijn verjaardag, was het flink mis.
Ik sloot het telefoongesprek direct af, nadat hij mij had verzekert, zo gauw hij iets wist ons te zullen bellen.
Ik vertelde het aan mijn man, en zei dat is ook was, precies op je verjaardag,en op de dag dat je met vakantie wil gaan, maar ja maar even rustig afwachten ( maar dat duurde lang )
Een eind id. middag belde onze dochter ons op met de mededeling, dat het ernstig mis met het oog van onze schoonzoon was, en dat de artsen het niet verantwoord vonden om met vakantie te gaan.
Onze dochter vertelde dat haar man zich behoorlijk bezwaart voelden en had voorgesteld, dat zij maar samen met haar dochter met vakantie moest gaan, waarop zij verontwaardigt reageerde met .Hoe kun je dit nu zeggen, daar heb ik op dit moment toch helemaal geen behoefte aan, op vakantie gaan kunnen we altijd, maar op dit moment is maar 1 ding echt belangrijk en dat is dat je oog weer beter wordt.
S,avond, s belde zij ons weer, en vertelde dat de arts had gezegd, dat zij net op tijd waren met het bezoek A.D. arts, daar het anders zeker verkeert met het zieke oog was afgelopen en er waarschijnlijk geen herstel mogelijk was geweest!
Wat kan het toch allemaal RAAR lopen in het leven, en dat allemaal op de dag van je verjaardag !!!
Zo even een kort samengevoegd verslag van de afgelopen drie weken.
Gisteren drie weken geleden, vond ik bij het opstaan mijn man, al heen en weer lopend aan i.d. huiskamer,
(hij had al sinds een week of 5 vage hartklachten) maar nu was hij er echt beroerd en slecht aan toe.
Ik dacht tien sec: na en besloot na nogmaals een blik op mijn man geworpen te hebben, om de huisarts te bellen.
Na een zo duidelijk mogelijk de klacht aan de doktersassistente te hebben vertelt, kwam zij na een halve minuut terug a.d. telefoon en vertelde dat de arts er zo spoedig mogelijk aan kwam, na hem heel goed te hebben onderzocht vond hij het toen maar beter dat wij n.d. spoedeisende hulp van het ziekenhuis moesten gaan, daar is mijn man opgenomen, en na velen onderzoeken en negen dagen verder is hij gelukkig weer thuis!
Nog wel niet helemaal de OUDE, maar hopelijk komt dat langzamerhand weer goed.
Maar daar sta je dan, als vrouw met een beperking en ZONDER de man naast je die je altijd van alles uit handen neemt en voor jou zorgt!
Neem GERUST van mij aan, dat voelt NIET prettig, na twee dagen te hebben lopen beven v.d. spanning en vermoeidheid, maak je voor jezelf een plan de campagne en probeert zo goed en kwaad, de dingen te doen die het belangrijkst op dat moment zijn, en v.d. rest de dingen die je niet kunt vooral niet gaan forceren, en zie daar, met de medewerking van een hele LIEVE buurvrouw, die mij een aantal keren s,middag,s naar het ziekenhuis heeft gebracht en i.h. week,end de hulp van de buiten de stad wonende kinderen, is het mij toch aardig gelukt om negen dagen zelfstandig door te komen, maar ook met de gedachten, dat hoe GOEDBEDOELT ook, mij wat minder kwetsbaar op te stellen en de belangrijke dingen van internetbankieren en medicijnbestellen voortaan met z,n twee;en te doen, zodat als er opnieuw (wat niet te hopen is ) momenten voorkomen, dat ik er alleen voorstaat, alvast niet in paniek raakt, als er nota,s binnenkomen en er medicijnen aangevraagd moeten worden, want dat is heel lief van manlief, en heel gemakkelijk voor mij, maar dit zijn dingen die je ook zelf moet kunnen en heel belangrijk zijn!
Ik heb soms van die dagen, dat ik tijd tekort komt.
Ik wil dan van alles doen, maar het gebeurt vaak dat daar helemaal niks van komt!
Vanmorgen scheen het zonnetje ZO lekker, dat ik de verleiding NIET kon weerstaan om lekker even de frisse lucht in te gaan ( morgen kan het wel weer regenen)op mijn ronde door het park ga ik altijd even langs het dieren park,er zijn dan altijd een paar gehandicapte jongens bezig, om van alles op te ruimen en de dieren van vers stro te voorzien en wat te eten te geven.
Ik sta er iedere keer weer versteld van hoe snel die beesten in de gaten hebben dat deze groep jongeren er aankomen, zelfs een koppel ganzen , heeft het door en (gakken) en waggelen voor de geiten-herten en zelfs een echt varken uit, om als EERSTEN hun eten te veroveren.
De jongens,werken volgens mij met heel veel plezier, en ieder dier wordt dan ook uitgebreid geaait en geknuffeld !
Als je daar zo een poosje naar sta te kijken, voel ik mezelf blij en ontspannen worden, en denk bij mezelf ..dit is GENIETEN,en laat de boel de boel!
ZO .Na een flinke DIP-periode toch maar weer proberen een stukje van mijn gedachten op te schrijven.
Nu wij een nieuwe trap en stoeltjes lift hebben, en enige meubelstukken ( die nu overbodig ) waren geworden
te hebben opgeruimd, bleek onze muur opeens (vreemd) leeg te zijn, na eens diep te hebben nagedacht heeft
mijn man onze spiegel (die boven in de hal ) hing, naar beneden gehaald en op de kale muur gehangen, het
had een hartstikke leuk effect, maar ik vond toch wel dat hij een beetje groter mocht zijn, en zo zijn wij nu bezig,
om eens via internet te kijken of ze misschien iets hebben wat naar onze smaak is, je weet het tenslotte maar nooit toch?
Wij zijn onder tussen al een paar dagen bezig met zoeken en het bekijken van de vele spiegels die er tevoorschijn en langs komen, ik word er iegelijk een beetje kriegelijk van, nu mijn man mij de ene na de andere tip doorgeeft om op weer een andere Said ,nog eens te kijken omdat DAAR ook van die mooie spiegels te koop zijn.
Ik ben eigelijk nog van de ouwe stempel en durf gerust toe te geven, dat ik dat internet gedoe, best een beetje eng vindt, maar
Ja, wees eerlijk, je hoeft niet tien of meer winkels langs te gaan, en nog met lege handen thuis tekomen, omdat je toch niet net die spiegel gevonden hebt, die je op internet wel zien hebt langs komen, dus nu toch maar met enige schroom het internet op, maar ..welke was het nu toch ook weer?
Zo al weer is de eerste week v.h.nieuwe jaar verstreken, en zijn er al weer flink wat rampen ons netvlies voorbij gekomen, o.a. wateroverlast en een enorme brand op de moerdijk,waar de brandweerkorpsen een hele grote klus aan hebben gehad, en waarbij we maar af moeten wachten hoe het met de schadelijke stoffen en het vervuilde bluswater in de sloten en grond afloopt.
Nu ik hoop dat ik vandaag een beetje rustigere dag heb, dan gisteren, iedereen uit mijn kennissen en fam:kring kamt geloof ik met problemen of gezondheidproblemen, en wilde dat gisteren aan mij vertellen, maar ik vindt nog altijd, dat het beter is om deze dingen aan te horen dan om er zelf mee te maken te krijgen, en ben dan ook weer blij als je de mensen met iets kan helpen door echt naar hun verhaal te luisteren, zo dat ze zich daarna toch weer een beetje beter voelen!
Ik hoop dan ook als ik zelf met problemen of gezondheidsproblemen te maken krijgt, dat er dan ook mensen in mijn buurt zijn, die mijn verhaal aan willen horen en proberen iets voor mij te betekenen!
Het is vaak zo,n kleine moeite om iets voor de ander te betekenen, door te luisteren en een kop koffie, of een vriendelijk woord,voelt men zich soms al weer een heel ander mens !
Ik moet zeggen de maand december kan HEEL gezellig zijn, maar IK ben blij dat alles
Weer normaal zijn gangetje gaat!
Gisteren zijn de kinderen Nieuwjaar wezen wensen, dat is dan HEEL fijn om ons clubje weer compleet bij ons thuis te hebben, ( dat gebeurt niet vaak ) dat ze tegelijkertijd bij ons op de koffie komen, omdat wij nogal verspreid wonen, en ze allemaal druk zijn met hun werk.
Het lijkt er dikwijls op dat veel jonge mensen het druk hebben, als je ze aan de telefoon hebt en je vraagt hoe of het gaat hoor je altijd, JA DRUK hé>
Maar ja, als ik terug kijkt naar mijn jonge jaren had ik het OOK al druk, maar als je ouder wordt denk je wel eens, het is ZO zonde van je tijd hé om het altijd maar druk te hebben, ZO ben je volgens mij HARDHOLLEND bezig om maar zo SNEL mogelijk OUD te worden, en dan nog .. heb je het dikwijls DRUK, maar dan alleen maar met de FIJNE dingen van het leven, en dan denk je vaak had ik vroeger,maar meer tijd gemaakt voor deze MOOIE en FIJNE dingen.
Het zou wel heel erg mooi en leuk zijn, maar a.d. andere kant is het
Voor veel mensen, een groot probleem bv. alleenstaande ouderen .
En mensen met een lichamelijke beperking, waaronder ik mezelf toe reken,
Eigenlijk mag ik nog niet eens mopperen, ik heb een overbezorgde echtgenoot,die mij halt toeroept, als ik zeg dat ikzelf boodschappen ga doen met de scootmobiel.
Iegelijk zou ik het best kunnen, maar nu er weer een dikke laag versgevallen sneeuw is gevallen, zie je de gevaarlijke ijslaag niet die op sommige stoepen en straten, (waar nog niet is gestrooid ) ligt.
Ik zou het hele eind best over de stoep kunnen, als alle bewoners er nu eens aandachten om maar alleen is, hun EIGEN stoep sneeuwvrij te maken, dan zouden best veel OUDEREN en mensen met een beperking zelfstandig hun
Boodschapjes kunnen blijven doen! En even kunnen genieten van de heldere winterzon.
GEZELLIG, vandaag hebben we samenonze kamer in Kerstsfeer gebracht !
Eerstheeft mijn man, alles van boven naar beneden gesjouwd, zodat ik kon uitzoeken, wat of wat ik LEUK vond.
Maar dat is vlugger gezegd dan gedaan, in de loop der jaren hebben we zo
Ontzettend veel lichtjes en ballen verzamelt, dat er volgens mij wel drie huiskamers mee versierd kunnen worden.
We hadden besloten voortaan geen kerstboom meer neer te zetten, daar het in onze kamer al ZO vol met meubelen en hebbedingetjes staat. Ik heb nu voor onze glazenachterdeur een mooie KERSTKRANS gemaakt, met ballen en een slinger en met een mooie RODE STRIK, daaronder een mooie vaas, met verlichte kersttakken, het resultaat is erg MOOI, al zeg ik dit zelf. ( een mooie kerstster )op de tafel en zo was het achterste stuk van de kamer ECHT in kerstsfeer!
ZO kwamen we bij het voorste gedeelte, waar we bij de openkeuken een soort van bar hebben (met een rieten overkapping ) op aanraden van mijn man, hebben we ook daar een snoer met kerstverlichting aangebracht, en toen voor het voorraam, nog een KERSTMAN met een verlichtekanderlaar gezet.
ZIEDAAR . Het resultaat vinden wij allebei heel MOOI en GEZELLIG, geen overdaad ..dat hebben we maar weer in dozen opgeborgen, al had mijn man, nog van alles willen neerzetten, maar op mijn gezegde het is KERSTMIS hoor en vooral geen KERMIS, was hij het toch wel met mij eens!
Zo zijn we samen GEZELLIG een paar uurtjes bezig geweest, en ik hoop dat we dit SAMEN nog VELEN jaren kunnenblijven doen!
KOU-SNEEUW en een nieuwe trap, je moet er wel mee overweg kunnen!
Nu dat konden wij, vraag alleen niet hoe, afgelopen dinsdag zou s,morgens onze oude spiltrap gesloopt worden, en na afloop kon je het met recht slopen noemen, om kwart voor negen s,morgens stonden er twee mannen in ketelpakken v.d. deur en melden ( luidruchtig ) dat zij even de trap kwamen slopen, voordat mijn man en ik de kans hadden gekregen, hun de vraag voor te leggen of zij misschien een beetje om de strak gesausde muur wilden denken, klonken de hamerslagen en zaag -geluiden al bij onze buren door de muren hun huis binnen!
En waar ik ZO bang voor was, gebeurden! Terwijl de leuning en de treden er al los bijhingen en die ene man naar beneden kwam gelopen, kwam met bulderend geraas de hele trap naar beneden, lekker zeg! Gelukkig liep het met die man goed af, behalve dat hij heel erg was geschrokken en vertelde dit nog NOOIT te hebben mee gemaakt!
Toen eindelijk deze klus geklaard was, kwam s,middag, s de nieuwe trap, dat is een kunst opzich .Om te zien hoe twee VAKMANNEN zo,n trap in de kamer opbouwen en hem plaatsen ( echt VAKWERK )ik was dan ook geweldig blij ermee, en toen s, avonds alle rommel was opgeruimd en wij de helen avond tegen elkaar zeiden dat wij hem prachtig vonden, moest IK s, avonds er voor het eerst op naar boven, maar wat ENG zeg! Hij is veel breder en de leuning zit aan de andere kant, met het gevolg dat ik nu niet alleen de trap op en af durf tegaan, en met smart nog 3 weken door moet komen, omdat dit de tijd is eer mijn ZO fel begeerde traplift wordt geplaatst. ( wat een GEDOE ) zeg!
. Zondagavond, alweer een week;end om, de tijd gaat zo snel, dat ik tijd tekort komt, doordat nu komt omdat ik ouder wordt ( 67 ) of ligt het eraan dat MIJN tempo trager wordt Morgenochtend komt mijn trouwe hulpje Lies mij een paar uurtjes helpen, ik vind dat nog steeds heel erg luxe! Vroeger ging ik zelf uit werken , niet omdat ik dat ZO leuk vond, maar gewoon om ook een klein steentje bij te dragen, voor LEUKE dingen!
(deels v.d. kinderen ) daar zij groter werden en veel LEUKE hobby,s hadden, konden wij daarin een heel eind meegaan>
Toen had ik nooit gedacht zelf nog eens HULP nodig te zullen hebben, ik heb er nog altijd een beetje moeite mee, dat een ander voor mijn komt werken.
Maar bij Lies ligt het toch heel anders, vanaf het begin dat zij bij ons voor de deur stond, was er gelijk die LINK, gewoon een SPONTANE en VROLIJKE meid dievan aanpakken houdt, maar toch ook oog heeft op de situatie bij ons thuis.
Nu het haast 5 december is, en ik haar daar voor niet meer zie, heeft Sint bij ons een PAKJE afgegeven met de vraag of wij het haar wilde overhandigen, daar hij het te druk met de kleine kinderen had, zodat hij het haar niet persoonlijk kon geven, wat zwarte Piet HEEL ERG jammer vond, en vertelde Sint erbij, nu het deze dagen ERG koud is, kon zij dit cadeau alvast HEEL GOED gebruiken.
Zwarte Piet was een beetje stout en fluisterde zachtjes in mijn oor, wat er in het cadeautje zat, ik gaf hem een knipoog en liet weten dat zij dat HEEL ERG GOED kon gebruiken, met al die kou!
Ik vind dat zij dat GEWOON verdient, met nog een lekkere chocolade letter erbij.
Ik weet zeker dat zij dit gebaar erg waardeert, zodoende BEDANK ik de Sint alvast uit LISJE,S naam.
Ik ben Maartje
Ik ben een vrouw en woon in s,Hertogenbosch (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 08/03/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen- wenskaartenborduren-breien-en mijn grootste hobby samen met BEJAARDEN handwerken!!.
Ik ben Maartje
