Kregen vanmorgen het plan om bij onze jongste dochter koffie te
gaan drinken.
Na dat ik naar buiten keek, viel het mij op dat het een beetje
mistig was, maar na onze dochter gesproken te hebben in Dinteloord, zo,n klein
uurtje rijden bij ons vandaan, vertelde zij dat het bij hun wel mistig was,
maar zei ze, het lijkt wel of het zonnetje erdoor probeert te komen.
Na dit aan mijn man verteld te hebben gezegd togen wij vol goede
moed, op weg naar Dinteloord,maar ..buiten de stad te zijn gekomen werd het
steeds mistiger ( kortom) als er geen autolichten van een voorganger te zien
waren, leek het een beetje op ALLEEN op de wereld, het was maar goed dat er
duidelijke witte strepen op de weg waren.
Toch schrokken wij in een bocht ons een hoedje, pardoes dook er
uit het niets, een motorrijder en een politie auto op,
Die een ( beetje dom ) op de plek waar een auto de bocht
waarschijnlijk niet goed ingeschat had, ZO de berm af en in de sloot terecht
gekomen was.
Plaats dat die motoragent een paar tientallen meters, met een
zwaailicht, het tegemoet komende verkeer waarschuwde, was dit OOK geen prettige
situatie, en konden wij op het nippertje om de politie heen rijden.
Ik ben nog nooit ZO blij bij onze dochter binnen gestapt.
Om te melden dat wij geen ZONNETJE hadden gezien, maar wel de
politie en een auto in de sloot, en dat we nu wel eindelijk een lekker bakkie
koffie wilden!
Na een tijd van vervelende dingen o.a.
ziekte en overlijden,s
kan
je er wel eens helemaal de brui aan geven, tot dat het weer een beetje tot rust
komt en het een beetje gaat kriebelen, je wilt wel, en weet eigenlijk niet hoe
weer te gaan beginnen!
Het zijn van die trieste dingen die de
achterliggende tijd voor gevallen zijn! Ik kijk dan ook hoopvol uit naar het
jaar 2012 ! En dan weer met frisse moed er tegen aan! dan gespaard blijven voor
zoveel verdrietige dingen !
Een zomerdag kan niet mooier zijn dan deze warme zondag,na
de koffie een lekker stuk, ( samen met mijn man ) wezen toeren, manlief op de
fiets en ik met de scootmobiel.Eerst zijn we n.d. stad gereden, naar een inloop
dag v.d. Fincentiusvereneging ( dit was een soort rommelmarkt )daar ikzelf
rommel genoeg heb thuis, wilde ik er toch even een kijkje nemen, want de
opbrengst is voor een heel goed doel!En natuurlijk weer wat gekocht, twee
schattige houten fotolijstjes en een geëmailleerde melkkan met deksel (leuk met
een plant er in ) mijn man zei niks, maar ik zag aan zijn gezicht, dat hij
dacht pfffffff waar moet ze dit nu weer neerzetten !
Daarna even lekker de mooie natuur in, wij hebben een
hartstikke mooie plas met veel groen en dat is heerlijk om daar even op je
gemak te rijden en te genieten van het schitterende uitzicht !
Thuis aangekomen, stonden er twee HARLEY,s v.d. deur en
zaten onze dochter en schoonzoon heerlijk op het nieuwe bankje te wachten op Pa
en Ma, want zeiden zij ver weg gaan ze toch nooit! Nu ze boften want wij waren
samen mooi, twee uurtjes eruit geweest!En hadden verbrande gezichten v.d. zon!
Wat raar,
dat een mens bij het wisselen v.d. seizoenen zomaar ineens met weemoed aan
vroeger terug zitte te denken.
Zomaar
door een bepaalt beeld of geluid, je weer terug brengt in het verleden, zo zag
ik gisteren een meisje en een jongen, innig verstrengelt met elkaar door het
park lopen, en opeens klonk er een schaterlach gevolgd door een innige kus!
Onwillekeurig
moest ik terug denken aan de tijd dat ik een vijftienjarig meisje was, hevig
verliefd en gelukkig, met het gevoel dat dit het hele verdere leven voort zou
duren, zonder zorgen!Een en al feest!
Die LIEFDE
bestaat nu haast 50 jaar, maar ons geluk werd soms zwaar op de proef gesteld,
door ZORGEN-VERDRIET en ZIEKTE!
Maar
ondanks dit alles, is niets zo STERK, als ware LIEFDE!
Na een warme benauwde dag gisteren, scheen vanmorgen opnieuw de
zon, de temperatuur was heerlijk en wij besloten na de koffie lekker een eindje
te gaan fietsen, ( ik op de scootmobiel ) maar dat mag de pret niet kreuken.
De mensen halen bij het woord fietsen uit mijn mond, hun
wenkbrauwen op, en ik zie ze denken, jij kunt toch helemaal niet op de fiets,
maar ja ik vindt het gewoon prettiger, in plaats van te zeggen scootmobielen,
en tenslotte fietst mijn man gezellig (als de mogelijk heit ) het toe laat
naast mij !
De natuur is nu ZO mooi !
Alles prachtig groen, en in de omgeving van eikenbomen liggen al heel veel
eikeltjes.
Ik moet na deze ( fietstocht ) opeens aan mijn blogvriend van
seniornet denken, ik kreeg gisteren het trieste bericht van hem, dat zijn vrouw
is overleden, na een ongeneeslijke ziekte ( pas 62 jaar )
Dan vraag ik mij af, waarom vinden ze toch nog steeds niets uit
voor deze ROTZIEKTE ? (goed ) er zijn tegenwoordig veel mensen die er van
genezen, maar ook HEEL VEEL mensen, die er aan overlijden!
Heel erg TRIEST, een ander woord heb ik er niet voor!
Onbegrijpelijk dat het zondag 11-9-2011 alweer tien jaar
geleden is van de aanslag op de twintowers!
Hoeveel mensen zouden er het afgelopen jaar, zomaar eens
nog aangedacht hebben?
Ja, nu de datum de 11-9-2011 weer aankomt, wordt er in de
media,s veel aandacht aanbesteed, zodat het beeld weer heel duidelijk op je
netvlies staat, maar dat het alweer tien jaar geleden is, kan je haast niet
begrijpen.
Maar hebben de mensen er iets van geleerd? Als je al die
dingen die in de afgelopen tien jaar zijn gebeurt, achter elkaar op een film
zou laten zien, dan vraag je jezelf af of het leven nog wel ZO leefbaar is hier
op aard?
Na ons lekker bakkie koffie, besloten wij nog even verder
rond te struinen, zo kwamen wij in een behoorlijke grote afdeling vol met
spullen die flink waren afgeprijsd, echt iets nodig hadden wij niet, maar al
snel viel mijn oog op een tweezitbankje van een soort aluminium, lichtelijk
gebogen tot net niet een halve maan, aan beiden uiteinde waren twee stoeltjes
met armleuningen en in het midden was een glasplaatje waarop je, je kopje
koffie kon plaatsen.
Ik was er gelijk verliefd op, maar manlief zei ..er staat
nu toch dat witte bankje, is dat niet goed meer? ( ja dat was het wel ) maar
dat kunstofding staat daar al jaren, leuk hoor met een mooie plant erop, want
wij zitten er nooit op!Maar een mens wil als de prijs zodanig is afgeprijsd
opeens wel eens iets anders, maar waar blijf je dan met dat witte ( toch nog
wel goede ) bankje?
Wij hebben het nieuwe bankje gekocht ( ik blij ) en het
andere bankje met een stuk karton voor de ingang van ons huisje gezet,met de
tekst VOOR DE LIEFHEBBER ! Ik hoopte dat iemand anders er nog plezier van zou
hebben, maar na Eén dag stond het er nog steeds, manlief gaf niet zo snel de
moed op en zette het de tweede dag weer buiten, en zei vol overtuiging, dat kan
iemand nog wel gebruiken, ik keek hem twijfelend aan, maar wat bleek, na mijn
gang n.d. keuken om thee te zetten, keek ik naar buiten en ..U raadt het al het
bankje was weg! Toch naar een liefhebber!
Gisteren na lange tijd weer eens gezellig wezen kijken bij
intra tuin!Niet dat ik iets specifiek nodig had, maar ach je weet het nooit.
Na eerst na ongeveer de helft van het bedrijf te hebben
bekeken, vroeg ik aan mijn man of hij inmiddels geen trek in koffie had
gekregen? Dus wij twee, met gezwinde spoed naar de koffieshop voor een lekker
bakkie, maar O je daar lagen heerlijke appelflappen ( van die ECHTE ) met een
schijf lekkere appel erin (MMMM) ik kan dan geen NEE zeggen hè, terwijl ik die
avond er voor nog luidkeels vertelden dat ik niet meer ZOVEEL zou snoepen, SLAP
He?, maar ik was gelukkig niet allen zwak, ook mijn man zwichtte uiteindelijk,
zodat wij bij Intra tuin gezellig van een koffie uurtje hebben genoten.
Eigenlijk hoef je niet eens VER weg om een VAKANTIE gevoel
te krijgen!
Lekker aan
het luieren in de middagzon, een prachtige blauwe lucht met helder witte wolken
en vage sluierwolken.
De vogels
kwetteren er lustig op los en benutten de drinkbak ook voor een spetterend
waterfestijn.
Als mijn
blik opeens een zeemeeuw ontwaart, die heerlijk zweeft, en de omgeving onder
zich bekijkt, en intussen steeds verderweg zeeft( waarheen ) dat weet ik niet !
Wat ik wel
weet, na dit te hebben gezien, is dat ik ook eens zou willen zweven, tussen
WITTE wolken en in de BLAUWE lucht, om de wereld is van BOVENAF te bekijken.
Het
was vandaag weer eens een ECHTE zomerdag, met vijf en twintig graden!
Heb
er dan ook volop van genoten! Met mij nog meerdere buren die ik hoorden in de
ons omringende tuinen!
Waarom
kan het in dit land nu maar zelden een paar weken achter elkaar van dit weer
zijn?
Na
deze HEERLIJKE dag, even het journaal van zes uur gekeken, met als gevolg ..dat
het fijne gevoel van vandaag, snel tachtig graden is omgeslagen naar het
negatieve! Tien minuten niet anders dan HONGER .MOORD en VECHTEN gezien.
Ik
vraag me bij deze beelden af waarvoor al die mensen VECHTEN en MOORDEN,
misschien voor VREDE?
Het is zaterdag, zo,n regenachtige zaterdag! Je denkt wat
zal ik eens gaan doen? Er komt niet veel uit je handen, en voor je het weet zit
je zomaar stilletjes wat te mijmeren!
Over toen je jong was en of het nu regende of niet dat
maakten niets uit, je had altijd honderd en Eén ding te doen, de tijd ging te
snel, je kwam altijd tijd tekort!
Nu duurt zo,n regendag soms twee keer vierentwintig uur, en
heb je tijd voor WEL honderd en Eén ding, maar het komt er gewoon niet van!
Och als je jong bent wil je OUDER zijn, en als
je OUD begint te worden, wil je terug, naar de tijd dat je JONG was!
Ik ben Maartje
Ik ben een vrouw en woon in s,Hertogenbosch (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 08/03/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen- wenskaartenborduren-breien-en mijn grootste hobby samen met BEJAARDEN handwerken!!.
Ik ben Maartje
