Ik ben MLM, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Stupido.
Ik ben een vrouw en woon in Het Antwerpse (België) en mijn beroep is Housewife.
Ik ben geboren op 20/05/2008 en ben nu dus 16 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: meer dan me lief is.
Leven..en laten leven
my name is nobody
28-10-2008
best vreemd..
Best vreemd.. soms raar, iemand te hebben en die te horen zeggen: ik sta voor je klaar! Best vreemd.. soms raar, iemand te hebben die mij toont zijn gevoel met ieder gebaar! Best vreemd.. soms raar, weer aan iemand te denken aan hem mijn aandacht en gevoel te schenken! Best vreemd.. soms raar, iemand te hebben die tijd voor mij maakt; mij in een hele korte tijd zo diep raakt! Best vreemd.. soms raar, ik ervaar het soms nog vreemd vindt het soms nog raar; maar weet wel ik sta er voor open zie hierin geen gevaar!
* Trein: Meestal niet (op tijd) rijdend openbaar vervoermiddel voor machinisten en controleurs.
Passagiers worden zoveel mogelijk geweerd door middel van stakingen, verkeerde of niet te interpreteren mededelingen op stations, vertragingen en wisselstoringen.
* Conducteur: Narrige man of vrouw met tang die op momenten dat er niet wordt gestaakt wel eens in een trein wordt gesignaleerd. Vooral ook bekend van de mop
"Knipt u thuis ook kaartjes?".
* Machinist: Overwerkte NS-medewerker in rood tenue die treinen bestuurt, voornamelijk op een route die rond de kerk rijdt. Het is dan ook niet te verwonderen dat het hem zo nu en dan rood voor de ogen ziet, waardoor hij wel eens een sein mist van dezelfde kleur.
* Treinenvakbond: Vakbond, bevolkt door radicale kaartjesknippers en machinisten.
Zijn gek op stakingen en wars van dienstroosters. Ze vergaderen meestal in de kerk waar ze de hele dag omheen moeten rijden.
* Rover: Gefrustreerde treinreizigersorganisatie die regelmatig korte gedingen aanspant tegen collectieven van kaartjesknippers en machinisten.
Het verloop binnen deze organisatie is groot wegens verkoudheden, griep, stress en moordneigingen (Zie zinvol geweld)
* Ziekteverzuim: Een laatste redmiddel voor kaartjesknippers en machinisten die niet staken of vakbondsvergaderingen bijwonen.
* Staking: Bezigheid die vooral geliefd is bij medewerkers van de NMBS
(Zie ook treinenvakbond)
* Loket: Met tralies of gehard glas tegen rovers (zie ook Rover) beveiligd hok, van waarachter treinkaartjes worden uitgereikt. Op vele stations afwezig. (Zie kaartjesautomaat.)
* Kaartjesautomaat: Hufterproof metalen blok met lampjes en knoppen, waaruit mits de juiste rituelen worden toegepast kaartjes tevoorschijn komen. Vooral gemeden door bejaarden.
* Treinkaartje: Stukje te duur papier, waarmee de treinreiziger kan meegenieten van stakingen, vertragingen en foute omroepmededelingen.
* Station: Tochtige windtunnel, waarin treinreizigers meestal langer dan tevoren is beloofd moeten wachten op een trein
* Treinreiziger: Gemanipuleerd slachtoffer van enerzijds een dove monopolist en anderzijds stakers die zich op bepaalde dagen van het jaar in treinen vertonen om deze te besturen ofwel van passagiers de kaartjes te knippen die wel degelijk op tijd aangeschaft en betaald moeten zijn.
Als je vraagt wat echte vriendschap is Zal iedereen wat anders zeggen Het lijkt alsof iedereen er anders over denkt Maar dan moet je ze vragen het uit te leggen
Je kent elkaar door en door Je weet al wat de ander zeggen zal Het is degene die je altijd zal vangen Na weer zo'n eindeloze val
Het is iemand die je kan vertrouwen Tegen alles anderen is die stil Iemand die je altijd zal helpen Als iets niet lukken wil
Iemand die je steun biedt Of iemand die je raad geeft Waar je bij uit kan huilen Ook als die het zelf zwaar heeft
Diegene zal zoveel mogelijk doen Om te zorgen dat je vrolijk bent Iemand die zoveel voor je betekent Omdat je die zo goed kent
Iemand die altijd voor je klaar staat In voor en tegenspoed In goede en in slechte tijden Omdat die van je houdt, niet omdat het moet
Dat is echte vriendschap Zonder kan je niet leven Want een vriend geeft je de moed Het nooit op te geven.
In vrijwel elk huishouden staat tegenwoordig een pc. Ongemerkt zijn we afhankelijk geworden van deze alleskunner op gebied van muziek, film, tekst en vermaak. Eén dag zonder computer? Knap lastig!
De typemachine is al lang de deur uit. De diaprojector staat te verstoffen op zolder. De donkere kamer, waar menig foto van de kinderen is ontwikkeld en uitvergroot, dient tegenwoordig als berghok. De cd-speler wordt nauwelijks nog gebruikt. Dit alles dankzij de multimedia computer, die een alleskunner is en daarom na de stofzuiger en de wasmachine zo ongeveer het handigste hulpje in huis.
Dat blijkt nog eens bij de montage van de vakantiefilm. Veel beter dan het alweer ouderwetse mengpaneel met een geheugen voor `wel zeven scènes, mixt de computer de prachtigste beeldovergangen en onthoudt met speels gemak honderden korte scènes. Stukken nauwkeuriger en geen gesleep met apparatuur, titelgenerator en tv-toestel. En geen gedoe met allerlei kabeltjes of snoeren.
Totdat een storing je pijnlijk bewust maakt van je afhankelijkheid van die grijze doos met aangekoppeld beeldscherm. Halverwege de videomontage houdt de - tweede - harde schijf het voor gezien. Uitlezen lukt nog net, maar data wegschrijven gaat niet meer. Niets aan te doen. Behalve een schroevendraaier pakken, harddisk eruit halen en teruggaan naar de winkel, want de disk is nog geen jaar oud en de garantiebepalingen zijn gelukkig soepel.
De winkelier doet inderdaad niet moeilijk. Omdat het al de tweede keer is dat dit type harddisk (Seagate Barracuda) het begeeft, mag er een nieuwe harddisk van een ander merk worden uitgezocht. Zelfs eentje met meer capaciteit - 60 GB in plaats van 30 GB -, voor het luttele meerbedrag van ? 30.
Mooi. Maar nu moet het bios opstartgeheugen van de wat oudere pc worden aangepast om het geschikt te maken voor zo'n grote disk. Geen probleem. Dat wil de winkelier wel even doen. De nieuwe harddisk zet hij er ook wel even in en misschien krijgt hij nog data van de gecrashte harddisk boven water. Service die niets extra's kost en lastig werk uit handen neemt. Tegen zo'n aanbod zeg je geen nee.
Na thuis snel alle kabeltjes verwijderd te hebben gaat de pc naar de winkel. korte tijd later wordt al duidelijk hoe onthand je bent zonder computer. Die videomontage kun je wel vergeten vandaag. Maar wel mooi even de tijd om een paar brieven te schrijven die hoog nodig de deur uit moeten. Dacht je. Het loopje naar de werkkamer is vergeefs. De grote leegte staart je aan.
Dan maar je vrije dag doorbrengen met lezen. In de krant staat een aardige recensie van een stukje muziek. Eens even kijken of dat met Kazaa al te vinden is. O nee, geen pc, dus ook geen internet.
De post brengt het nieuwste nummer van een computerblad met ingesloten cd-rom vol demo's en informatie. Gauw even kijken wat er op die cd-rom staat. Vergeet het maar sukkel. Hij is weg. Was je dat nu al vergeten? Ja dus.
Dan maar even de televisie aan. ,, Meer informatie vindt u op www'', zegt de presentator. Ben benieuwd, maar kijken is er niet bij.
Op het mobieltje komt een sms binnen. ,, Heb je m'n mailtje niet gelezen?'' vraagt de zoon, die gewend is dat zijn vader altijd direct antwoordt. Even kijken wat hij geschreven heeft. O nee, da's waar ook. De computer is van huis.
Hetzelfde tijdschrift kondigt een digitale fotowedstrijd aan. Even kijken of er nog foto's op de pc staan die bij het thema van die wedstrijd passen. Diepe zucht: tijdelijk buiten gebruik.
Twee keer gaat de telefoon. Schoonvader en zus wachten beiden op antwoord op hun e-mail. Ook zij vinden het gek dat ze niets horen. Er zal toch niets aan de hand zijn? Nee hoor, met mij niet. Wel met de pc die uit logeren is.
Berusting. Een extra uitje dan maar. Wat draait er vanavond in het plaatselijke filmhuis? De filmagenda staat op een website. En wat heb je ook alweer nodig om op het internet te komen? Hellup!!!
Een dag zonder computer voelt als een junk zonder zijn dagelijkse shot. Of zijn er betere vergelijkingen? Als een ei zonder zout. Nee, te slap. Als een zee zonder water? Te dramatisch. Als een..., als...
Je rent naar de telefoon en belt de winkel: ,, Hallo, is mijn pc al klaar?''
* Trein: Meestal niet (op tijd) rijdend openbaar vervoermiddel voor machinisten en controleurs.
Passagiers worden zoveel mogelijk geweerd door middel van stakingen, verkeerde of niet te interpreteren mededelingen op stations, vertragingen en wisselstoringen.
* Conducteur: Narrige man of vrouw met tang die op momenten dat er niet wordt gestaakt wel eens in een trein wordt gesignaleerd. Vooral ook bekend van de mop
"Knipt u thuis ook kaartjes?".
* Machinist: Overwerkte NS-medewerker in rood tenue die treinen bestuurt, voornamelijk op een route die rond de kerk rijdt. Het is dan ook niet te verwonderen dat het hem zo nu en dan rood voor de ogen ziet, waardoor hij wel eens een sein mist van dezelfde kleur.
* Treinenvakbond: Vakbond, bevolkt door radicale kaartjesknippers en machinisten.
Zijn gek op stakingen en wars van dienstroosters. Ze vergaderen meestal in de kerk waar ze de hele dag omheen moeten rijden.
* Rover: Gefrustreerde treinreizigersorganisatie die regelmatig korte gedingen aanspant tegen collectieven van kaartjesknippers en machinisten.
Het verloop binnen deze organisatie is groot wegens verkoudheden, griep, stress en moordneigingen (Zie zinvol geweld)
* Ziekteverzuim: Een laatste redmiddel voor kaartjesknippers en machinisten die niet staken of vakbondsvergaderingen bijwonen.
* Staking: Bezigheid die vooral geliefd is bij medewerkers van de NMBS
(Zie ook treinenvakbond)
* Loket: Met tralies of gehard glas tegen rovers (zie ook Rover) beveiligd hok, van waarachter treinkaartjes worden uitgereikt. Op vele stations afwezig. (Zie kaartjesautomaat.)
* Kaartjesautomaat: Hufterproof metalen blok met lampjes en knoppen, waaruit mits de juiste rituelen worden toegepast kaartjes tevoorschijn komen. Vooral gemeden door bejaarden.
* Treinkaartje: Stukje te duur papier, waarmee de treinreiziger kan meegenieten van stakingen, vertragingen en foute omroepmededelingen.
* Station: Tochtige windtunnel, waarin treinreizigers meestal langer dan tevoren is beloofd moeten wachten op een trein
* Treinreiziger: Gemanipuleerd slachtoffer van enerzijds een dove monopolist en anderzijds stakers die zich op bepaalde dagen van het jaar in treinen vertonen om deze te besturen ofwel van passagiers de kaartjes te knippen die wel degelijk op tijd aangeschaft en betaald moeten zijn.
Een getrouwde man heeft een verhouding met zijn secretaresse. Op een dag konden ze
geen weerstand meer bieden aan hun verlangens en ze reden naar haar huis en bedreven
de hele middag gepassioneerd de liefde. Uitgeput vielen ze in slaap en werden pas om 20.00
uur wakker. Terwijl de man zijn kleren aantrok, zei de vrouw dat hij zijn schoenen door het gras
en de blubber achter haar huis moest halen. De man begreep er weliswaar niets van , maar deed wat ze zei. Thuis gekomen, vroeg zijn vrouw: 'waar ben jij de hele dag geweest'?.
'Lieveling', antwoordde hij 'ik kan niet tegen jou liegen. Ik heb een verhouding met mijn
secretaresse en we hebben de hele middag sex gehad'. Zij vrouw keek naar zijn schoenen en
zei: 'Leugenaar, je bent wezen golfen'.
de 2e Affaire:
Een echtpaar van middelbare leeftijd had twee betoverend mooie teenager dochters. Een zoon was evenwel hun hartewens en na vele maanden proberen, raakte de vrouw eindelijk
in verwachting. Na negen maanden werd een zoon geboren. De vader holde naar de
kinderafdeling in het ziekenhuis om zijn zoon te bewonderen. Hij keek in het wiegje en schrok
van het lelijkste kind, dat hij ooit gezien had. Hij spoedde zich naar zijn vrouw en zei, dat hij
nooit de vader van zo'n lelijk kind kon wezen. 'Kijk naar onze prachtige dochters', zei hij
waarbij hij haar strak aankeek en vervolgens opmerkte: 'je hebt me toch niet bedonderd, hè'? Zijn vrouw lachte slechts en zei: 'Nee, deze keer niet'.
de 3e Affaire:
Een aflegger in het mortuarium was 's avonds laat aan het werk. Zijn taak was het de doden
vóór ze werden begraven of gecremeerd te onderzoeken. Toen hij het lichaam van meneer
Schwartz onderzocht, deed hij een verbazingwekkende ontdekking. Schwartz had het
grootste geslachtsdeel, dat hij ooit gezien had. 'Het spijt me, meneer Schwartz', zei hij 'maar
zo'n lichaamsdeel moet voor het nageslacht bewaard worden'. Hij pakte zijn ontleedmes en
ontdeed de man van zijn ontzagwekkende penis. Hij stopte het in zijn koffer en nam het mee
naar huis. De eerste aan wie hij het liet zien was zijn vrouw. 'Ik moet je iets ongelooflijks laten
zien', zie hij en opende zijn koffer. 'Oh, mijn God' riep zijn vrouw uit 'Schwartz is dood'.
de 4e Affaire:
Een vrouw was in bed met haar minnaar, toen haar man plotseling thuis kwam. 'Vlug', zei ze
'ga in de hoek staan'. Ze smeerde hem snel in met babyolie en strooide grote hoeveelheden
babypoeder over hem heen. 'Niet bewegen', fluisterde ze 'net doen alsof je een standbeeld
bent'. 'Wat is dit, lieverd'?, zei de man toen hij de slaapkamer binnenkwam. 'Oh, een
standbeeld', antwoorde ze nonchalant. 'de buren van hiernaast hadden er een voor hun
slaapkamer gekocht en ik vond hem zo mooi, dat ik er een ook gekocht heb'. Er werd niet
meer over gepraat en ze gingen slapen. Om 2 uur 's nachts stond de echtgenoot op uit bed
en ging naar de keuken. Even later kwam hij terug met een glas melk en een sandwich. 'Hier',
zei hij tegen het standbeeld, 'eet iets. Ik heb laatst drie dagen óók zo voor gek bij de buren
gestaan en niemand heeft me zelfs maar een glas water aangeboden'.
de 5e Affaire:
Jake lag op sterven. Zijn vrouw, Becky hield de wacht naast zijn bed. Jake fluisterde 'Becky, ik
moet je iets bekennen'. 'Stil maar', zei zijn vrouw 'je moet je krachten sparen'. 'Nee, nee ik
moet het je nú vertellen' en met zijn laatste krachtsinspanning zei hij: 'ik wil in vrede sterven.
Ik...ik heb met je zuster geslapen en met je beste vriendin en met je moeder'. 'Dat weet ik', zei
Bezinning voor 50 plussers. Als wij, al een tijdje vijftigplussers (zoals ze ons nu noemen, niet meer senioren of ouderlingen), de leeftijd van 100 jaar willen bereiken, moeten wij sterker in ons schoenen staan dan ooit, want: Als de jeugd moe is, is ze aan vakantie toe. Als wij moe zijn, zegt men "ze takelen af". Als de jeugd bezwaren maakt, heeft zij een uitgesproken mening. Als wij bezwaren maken, hebben we het niet begrepen. Als de jeugd iets vergeet, hoor je hen zeggen "ik heb het waanzinnig druk" gehad. Als wij iets vergeten, zegt men "dat is de ouderdom, of Alzheimer". Maar wij ouderen zijn overlevers, kijk maar naar de veranderingen die wij hebben meegemaakt, meebeleefd én overleefd: Wij werden geboren vóór dat er sprake was van televisie, diepvries, flitscamera's, creditcards, computers, afwasmachines, microgolfovens, inductieplaten, droogkasten en stoomstrijkijzers. Wij trouwden eerst en woonden dàn samen zonder kennis van zaken en zonder ondervinding (allez, dat was bij mij toch het geval). Wij werden geboren vóór er huismannen waren of deeltijdse banen, kinderdagverblijven, groepstherapieën, samenlevingscontracten of generatiepacten. Wij hadden nooit gehoord van jongens met piercings, van bom-moeders en van H5N1. Wij waren er al vóór de E40, de B747 jumbo, de shuttle en de TGV. Wij gebruikten alleen ons geheugen met hersencellen; nu hebben ze daarvoor nog RAM en ROM en geheugens met Harde Schijven vol Mega- en Gigabytes. Toen betekende "Made in Japan" rommel. Een i-POT(D) was bij ons een stoofpotje om een ei in te koken. Wij dansten op 45 en 33 toeren platen, nu heeft men Cd's, DVD's en MP3's. Konijnen en ook andere zoogdieren aten nog selder, nu beschikken zij voor hetzelfde effect over Viagra en Vibrators. Aids was het Engels woord voor helpers. Een relatie met iemand hebben, had te doen met zaken, en niet met een bed. Wij zaten nog buiten op de stoep met buren te praten, nu gebruiken ze E-mail om elkaar iets te vertellen, zo mogelijk met een webcamera. Wij hadden nog een kodakske met zwart-wit film, nu nemen ze kleurenfoto's met een GSM die ze dan versturen met Bluetooth of ze gebruiken al een Blackberry Pda. Het galènepostje met koptelefoon is een homestudio met surround klank geworden. De facteur bracht nog te voet de krant op zondag, en de gratis gazet met de uitslag van de Ronde van Vlaanderen werd uit een vliegtuig van Het Volk naar beneden gesmeten, nu krijgt men 's zondags de uitslag op de PC van uit de website van de kranten. Wij wisten niet wat geld uit de muur halen was of brood uit de automaat. Wij hadden een afspraak met ons lief, nu is dat een "dating" met een "babe". Als ge nu iemand naar de maan wenst, kan het zijn dat hij er echt naar toe gaat. Wij noemden het nieuws op de radio nog "het gesproken dagblad", nu slaat men ons om de oren met digitale radio DAB en hoogdefinitie televisie HDTV. De kleur "roze" had met baby's te maken en "homo" betekende 'mens'. Wij waren nog bij de scouts of bij de Chiro, en jongens moesten bij den troep, nu moet de jeugd zich afreageren als hooligan op de voetbal of door een joint op te steken. Wij zijn de laatste generatie waarbij men een man moest hebben om baby's te krijgen. Wij keken vroeger op een landkaart, of zelfs op een kompas om de weg te zoeken, nu gebruiken ze een GPS. Maar vrienden, wij zijn ook al die toer op gegaan , wij sturen ook nog weinig brieven met de post, maar gaan e-mailen en met onze GSM luisteren we naar muziek, nemen we foto's, en we kunnen er zelfs met telefoneren. Wij zullen ons nog maar eens aanpassen, en meedoen met de moderne tijd zeker. Zo slecht is dat toch niet.
Ik ben MLM, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Stupido.
