Een blog in de categorie 'Andere' omdat het leven meer is dan poëzie alleen. Tadorna, want net als de bergeend voel ik mij thuis langs de kusten en riviermondingen van Hamburg tot Le Havre.
Stroom stroom stroom ! roept de wind en blaast al de regen langs de rivieren terug naar zee
Lore Smets (8 jaar, zit in het derde leerjaar van basisschool Kameleon in Haren, winnaar van de jeugdpoeziewedstrijd - gedichtendag 2012)
RIVIEREN in hun LANDSCHAP
PASSAGE
als de slinger van een klok wiegt het water heen en weer op en af doorheen de seizoenen als tikkende wijzers die de tijd van het jaar aangeven alleen het bankje blijft gewoon staan en op dat bankje zit ik af en toe en zie het komen en gaan
Melissa Bocklandt
GLORIA
de rivier, als een vrouw volle flanken, wuivend lis uitdagend begeerd door stoere dijken die niet van haar zijde wijken en de plooien kussen van haar zilveren kleed begeerd door de wilg in een buiging vallen zijn takken als warrige lokken voorover raken aan een rimpeling
Melissa Bocklandt
Categorie:Andere
11-04-2014
Waterwerken
Onder schuivende wolken zoekt de rivier haar weg, kronkelend tussen verleden, langs het nog stille dorp.
Zo omspoelt het spelende water wilgen, riet en balsemien. Getijden vloeien, eb en vloed.
Een buizerd, ongenaakbaar, boven groene meersen. Een bergeend staat geruisloos stil, op slikken - onbereikbaar. Alles houdt de adem in.
Willem Vandereyken
De rivier kent haar verhaal,
zich wentelend in de aarde,
waar zij haar bedding groef.
Tussen lange, groene dijken,
omspoelt zij als een speelse bruid,
haar schorren, slikken, bij de vloed.
Soms stil gedwee, soms nukkig,
in haar eindeloos getij,
wordt zij schoonheid zonder tijd.
Willem Vandereyken
DE WARE AARD VAN DE RIVIER
Ik ben een oude man een litteken in 't land dat ik weleer, met tomeloze overmacht verdronken heb, verkracht en buitendijks bevrucht.
Oud nu, gehoorzaam ik de dijken en word niet meer geducht getemperd lijkt mijn woede.
Waarlangs wiegeriet, wind, water wissen, wilgen woordeloos wauwelen willen.
Gert Hooftman
RIVIER
minzaam neergevlijd in ongerept gebied golven barend
verscholen tussen riet
ongrijpbaar ruisend borrelend bruisend
meanderend
immer weer veranderend
Katrien Troubleyn
Categorie:Poëzie
05-04-2014
68
I
II
Het puin was geruimd
de huizen heropgebouwd.
Opgepoetst en glimmend
scheurden autos in de zon,
een nieuwe wereld open.
Met bloemen werden
de laatste resten oorlog
uit de geesten verdreven.
Alleen verbieden
was verboden.
Jong en bloeiend
was de mei in 1968.
Ik was niet alleen en tweeëntwintig,
en zag plots hoe het anders werd.
De klok sprong vooruit.
de tijd keek niet achterom,
en vergeten voorheen
werd ver van de kerk begraven.
68 is nu opa, en nog steeds
verwonderd kijkt hij toe
hoe verse tegenwind
verrassend onverwacht
uit weer een foute hoek
het oude weg wil blazen.
De wereld wankelt, strompelt voort
hij moet wel mee, weg van weleer
hij houdt niet meer van hoe het was en laat geschiedenis achter.
Categorie:Actualiteit
04-04-2014
Rag Alley
Autumn days of my life. Wondering where has it all gone ? It seems so fast, times gone past.Will I still live strong ? As the days of my life fly by. All I can do is smile and shrug.
(Uit het 'Autumn Days' van 'Rag Alley'.)
'RAG-Alley' is een internationale band met Robert (D), Alan (UK) en Geert (B), ze coveren een mix van Americana, folk en country-songs, en zijn nu ook op You-tube te vinden met een eigen nummer 'Autumn Days'.
