Een blog in de categorie 'Andere' omdat het leven meer is dan poëzie alleen. Tadorna, want net als de bergeend voel ik mij thuis langs de kusten en riviermondingen van Hamburg tot Le Havre.
Ik heb je nooit echt lief gehad we kregen nimmer die binding zoals een moeder met een kind.
Te groot geworden om te spelen heb ik je zo... niet bemind.
Maar telkens ik rondom me kijk de bomen in de verte zie wuiven
is dit groen akkoord, de navelstreng tussen jou en mij.
Want daarin heb ik je liefgehad daarom dat ik je bemin.
Bettina Fierens
Geef mij
Geef mij de zomer weer waarin ik in de wei verloren liep tussen de madelieven.
Laat mij opnieuw de anemoon ontdekken alsof ze eerder niet bestond, enkel door mij te vinden was tussen de kruiden bij de beek.
Geef mij mijn dorp terug dat stil te geuren lag naar 't vers gemaaide gras en pas gemolken melk geef mij de vrienden weer die bronstig stoeiden in de beemden een wild en geheimzinnig spel de droom van zomerlieven.
Geef mij mijn vader weer, zijn sterke handen op mijn schouder het stil verbond met hem die mij het vuur doorgeeft.
Nelly Maes
Categorie:Poëzie
08-12-2018
Visserman
Ook de visserman vindt het handig als hij voor zijn deur kan parkeren
Waarom dansen wij de tango niet hier midden op de dijk op dat asfaltglad wandelpad dat gracieus de Schelde siert ?
Of in de polder daar benedendijks bij het oude brugje een paso doble, wals of chachacha ?
De wind fluit tussen riet en hoge grassen vast wel een passend leidmotief met zang van lijster, merel, vink en -zeldzaam- van een karekiet
Of liever toch van lieve lust en speelsheid overvol een dartele verleidingsdans ?
Lentekriebels en wij : onbedwingbare gekte
Tony Peirsman
wind schudt de kauwtjes uit zijn vouwen werpt ze wervelend omhoog leidt ze van hand naar hand door de hemel veegt ze met ��n beweging samen in een leegstaande boom straks goochelt hij meeuwen
Els van Thuyne
Categorie:Poëzie
01-04-2018
Huizen 6
HUIZEN LANGS DE WEG
ZO MAAR UIT DE BLOKKENDOOS
LANDMERKEN VAN HET DORP
Categorie:Andere
30-12-2017
Naar Zee
Alle water vloeit naar zee - en alles komt terecht.
Dit gedicht van Marc Hauman is een ode aan de moedige stapper Hugo Peregrinus, die voettochten naar Compostela, Rome en Czestochowa tot een goed einde bracht.
