Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: zorgen voor anderen, vooral voor mijn kleinkinderen.
de essentie van het leven gaat in onze moderne tijd verloren. mensen leven van luxe en denken dat dit eeuwig blijft duren... helaas !
Lucas, een elfjarige jongen uit Nevele, die vorige winter op vakantie was in Toubacouta in Senegal, stond versteld van de armoede aldaar. hij wilde iets doen....hij richtte POPULUS op. zijn ouders kochten een container en hij zou die vullen met speelgoed, schoolgerief, kleding...... ik zocht contact met hem en vroeg of hij onze dekens en truitjes niet wilde. hij nam ze dankbaar in ontvangst. ondertussen kreeg hij zoveel respons op zijn vraag, dat één container niet meer volstond en een tweede aangekocht werd. naast kleding en speelgoed kregen ze ook medisch materieel wat heel goed van pas zal komen in dit arme gebied. ondertussen had zijn mama niet stilgezeten en contacten gelegd met bekende figuren uit Senegal die hun medewerking verlenen om alles goed en wel te bedelen. gisteren was het dan zo ver : met de hulp van zijn vriendjes en ouders, leraren, en andere mensen laadden ze de containers vol, want deze week worden ze verscheept naar Senegal. de kranten en televisie waren erbij om alles vast te leggen en deze avond in het journaal van 19 uur zien we de beelden op de commerciële zender vtm. spijtig genoeg kunnen jullie deze zender niet ontvangen in nederland. maar morgen wordt het uitgezonden op Canvas in Karrewiet om 18.10u en 19.20u . deze zender is wel te ontvangen in Nederland. misschien kunnen jullie ook eens kijken.... wat een jongen van elf kan verwezenlijken. hij is een voorbeeld voor onze jeugd !!!!!!
bij ons in Eeklo, woont een gezin met acht zonen. het is stillaan een unicum, zo'n groot gezin dat dan nog uitsluitend zonen heeft. in België is het de gewoonte dat de koning peter wordt van de zevende zoon. eerst dachten de ouders dat ze hun kind dan Albert moesten noemen. maar toen bleek dat ze vrij waren om de naam te kiezen, stemden ze in. deze week werd het gezin uitgenodigd op het stadhuis, waar ze uit handen van onze burgemeester een zilveren schaal mochten ontvangen, geschonken door onze koning. Kyano is de zevende zoon van het gezin van Luc en Caroline, maar kreeg deze zomer nog een broertje bij : Ariano. of er nog eentje bijkomt? vader Luc blijft er rustig bij en zegt dat mama caroline nog graag een dochtertje wil... op 9 augustus 1992 werd Olivier geboren, in 1993 Laurens, in 1997 Frederic, in 1998 Cedric, in 2002 Maury, in 2004 Alejandro, in 2006 Kyano en deze zomer Ariano.
Amerika schreef gisteren geschiedenis : ze verkozen de eerste zwarte president ! op 20 januari 2009 neemt Barack Obama zijn intrek in het Witte Huis. nog nooit volgde de ganse wereld deze stembusslag met zoveel aandacht. voor de rest van de wereld stond het bijna vast dat Obama deze verkiezingen zou winnen, maar in Amerika zelf was het een strijd tot de laatste uren... Deze 48 jarige senator heeft de uitstraling en het charisma van een wereldleider. zijn grootste kracht is het verwoorden van de hoop en de verbeelding van miljoenen idealistische Amerikanen die zich inzetten voor rechtvaardigheid. hij heeft het talent en de uitstraling, maar dat neemt niet weg dat hij voor een loodzware opdracht staat. in zijn overwinningsspeech zei hij dat het een lange, moeilijke weg zal worden, dat het misschien niet in één jaar, zelfs in één termijn niet zal lukken, maar dat hij er vertrouwen in heeft dat het zal lukken. "ik heb jullie hulp nodig en zal uw president zijn. de Amerikanen hebben de wereld de boodschap gezonden dat we niet zomaar een verzameling van rode en blauwe staten zijn. we zijn en zullen altijd de Verenigde Staten van Amerika zijn. een Amerika over alle sociale en etnische grenzen heen, en mijn overwinning is een bewijs van de macht van de democratie." "het land bevindt zich in twee oorlogen en kent de grootste financiële crisis sinds jaren. er moeten nu jobs gecreëerd worden en allianties hersteld", zo zei hij. vanuit de ganse wereld mocht hij al felicitaties ontvangen. zelf ben ik heel blij dat hij de verkiezingen won, want ik ben ervan overtuigd dat dit een keerpunt wordt in deze moeilijke, onzekere tijden, maar zoals hij zelf zegt : het zal een moeilijke weg worden, maar we zullen er komen ! en ik wens hem daarbij alle succes !
als je stopt met klagen, zul je een gelukkiger en gezonder leven leiden, dat zegt althans schrijver Will Bowen. " wanneer je begint te zeuren en te klagen, sleur je ook je omgeving mee in een negatieve spiraal ." Will Bowen geeft in zijn laatste boek " een wereld zonder klagen" tips om de negatieve gewoonte van klagen af te leren. daarnaast somt hij ook de voordelen van een positieve houding op. "toen ik er begon op te letten, merkte ik al snel de negatieve invloed van klagen op mezelf en mijn omgeving op. daarom besloot ik een concrete oplossing te bedenken voor dit probleem. ik begon met in mijn omgeving paarse plastic armbandjes uit te delen. ik zei tegen iedereen dat ze de armband van de ene arm naar de andere moesten verwisselen als ze zichzelf betrapten op zeuren of wanneer ze nors, gemeen of kritisch zijn. " psychologen zeggen dat het ongeveer 21 dagen duurt om van een nieuwe gewoonte een automatisme te maken. "wel, na deze periode begon ik een verandering op te merken. de armbanden hielpen de mensen bewust te worden van hun negatieve gedachten en ze te vervangen door constructieve gedachten en woorden. als je ook mijn methode toepast, zal je snel merken dat je een gelukkiger persoon wordt." Will Bowen vindt het verbazingwekkend dat zoiets klein als een armband zo'n grote invloed kan hebben op je leven. "vandaag dragen al 3,6 miljoen mensen in 86 landen het paarse armbandje. wanneer mensen niet meer zeuren, verander niet alleen hun levenswijze, maar ook hun gezondheid, relaties en zelfs hun financiël situatie. "als je een rijk leven wilt lijden, moet je je focussen op wat je wil doen in je leven inplaats van wat je niet wil."
1 november...Allerheiligen. bij ons in België is dit een feestdag waarop we onze overleden familie, vrienden... herdenken en eren. de kerkhoven liggen bedolven onder de bloemen. iedereen heeft zo zijn eigen verhaal. bij mij is het 23 jaar geleden dat ik mijn echtgenoot moest begraven, veel te vroeg. al die jaren is zijn graf een plaats waar ik graag eens ga vertoeven, in alle stilte even praten met hem...mijn jongste dochter gaat altijd één witte roos neerleggen. 't is misschien raar maar we gaan er graag eens heen. deze morgen las ik op seniorennet, dat Jan Filliers van de gekende graanjeneverstokerij Filliers in Bachte-Maria-Leerne bij Deinze, omgekomen is bij het busongeval in Egypte. zijn vrouw en vier kinderen zijn gewond. héél triest dat zo'n mooie reis, met zo'n tragisch ongeval eindigt. ik denk vandaag bijzonder aan die familie en ook de families van de andere slachtoffers. voor hen zal Allerheiligen wel een bijzondere betekenis krijgen.
hallo allemaal, dit is voor mij en mijn ventje een "rustweek". na een heel drukke periode op zijn werk, genieten we even deze week van lang slapen, lekker luieren, wandelen..... maar toch ben ik mijn blogje niet vergeten, en vandaag wou ik enkele definities opschrijven.
een vriend : iemand die alles van je weet en toch van je houdt. adolescentie : de periode in het leven van een kind waarin de ouders moeilijk beginnen te doen. wekker : mechanisch instrument om mensen te wekken die geen kinderen hebben. erfelijkheid : datgene waarin men gelooft wanneer men een intelligent kind heeft. puberteit : levensperiode waarin de kinderen ophouden met vragen stellen, en vraagtekens zetten bij de antwoorden. ontroerd zijn : ademhalen met je hart. geluk : de kunst om een boeketje te maken met de bloemen uit je naaste omgeving ober : iemand die onder het weglopen zegt dat hij eraan komt. muziek : de melodie waarvan de wereld de tekst vormt. dierentuin : plaats waar dieren rustig naar mensen kijken, zonder dat er op hen geschoten wordt. geheugen : deel van de computer dat onvoldoende is. geweten : een stem die je zegt wat je niet mag doen, nadat je het gedaan hebt. eiland : plaats waar de bodem van de zee boven het water uitsteekt. een baas : iemand die vroeg is als jij laat bent, en laat is als jij vroeg bent. tact : de kunst je mond te houden, voordat iemand je vraagt het te doen. luiheid : de gewoonte om te rusten voordat de vermoeidheid inzet. discipline : de kunst dommer te lijken dan je chef. ervaring : eenvoudige naam die we aan de som van onze fouten geven.
zondag bracht Denise uit Liedekerke 190 lapjes, wat het totaal bracht op 2600 !!!! deze kranige vrouw van in de zeventig jaar, breit in haar vrije momenten prachtige lapjes. telkens ze met haar man naar Sluis rijd, komen ze langs om haar breiwerk af te geven. zaterdag vertrok Trees Van Hove naar Mbour in Senegal, waar ze weer een tweetal weken de moedertjes helpt bevallen. ze heeft dekentjes, mutsjes en sokjes mee, die wij breiden voor de pasgeboren kindjes. zo geven we door onze actie weer een beetje warmte door. graag wou ik volgend verhaal vertellen : Gesprek met God... een man had op een dag een gesprek met de Heer en zei : "Heer, ik zou willen weten wat hemel en hel inhouden." de Heer leidde de man naar 2 deuren, Hij opende één van de deuren en liet de man binnenkijken. in het midden van de kamer was een hele grote ronde tafel. in het midden van die tafel stond een grote pan met stamppot, welke heerlijk geurde en maakte dat de man watertande. de mensen die rondom de tafel zaten ware echter mager en ziekelijk. ze leken erg hongerig. ze hielden lepels in hun handen met erg lange handgrepen, welke aan hun armen vastgemaakt waren. het was voor ieder mogelijk om in de pan met heerlijk eten te reiken, en daaruit te eten, maar omdat de lepels langer waren dan hun armen, konden ze de lepels niet naar hun monden brengen. de man rilde bij het aangezicht van deze ellende en lijden. God zei : "nu heb je de hel gezien." ze gingen naar de volgende kamer, en God opende de deur. deze was exact dezelfde als de eerste... er stond een grote ronde tafel in het midden van de kamer, met daarop een grote pan met stamppot, waarvan je moest watertanden. de mensen hier waren uitgerust met dezelfde lange lepels, vastgemaakt aan hun armen. maar deze mensen waren doorvoed en gezond. lachend en pratend met elkaar. de man zei : "ik snap het niet, ik snap er niks van." "het is vrij simpel" sprak God, "je hoeft maar één ding te weten. zie je , zij hebben geleeerd om elkaar te voeden, terwijl de inhalige mensen alleen maar aan zichzelf denken."