Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: zorgen voor anderen, vooral voor mijn kleinkinderen.
de essentie van het leven gaat in onze moderne tijd verloren. mensen leven van luxe en denken dat dit eeuwig blijft duren... helaas !
het idee voor een "samennaaidag van onze lapjes" krijgt stilaan vaste vorm. we hebben al een datum geprikt : dinsdag 21 april. we gaan die dag proberen een beetje door onze voorraad lapjes te raken en heel mooie dekens te maken. we starten 's morgens om 9.30u en gaan door tot 's avonds 17 uur. we hopen dat Trees Van Hove eens langs kan komen om over haar werk in Mbour in Senegal te praten, en misschien wat foto's te laten zien. we gaan zelf informatie geven over de projecten waar we dekens voor maken...
een tijdje geleden las ik een artikel in een weekblad dat mij heel diep trof. ik wil er een passage uit halen om met jullie te delen :
jaarlijks sterven in ons land honderdduizenden dieren in laboratoria en onderzoekscentra. "broodnodig", beweren wetenschappers. "onzin", zegt Danny Flies van Anti Dierenproeven Coalitie, een actiegroep die protesteert tegen het gebruik van dieren voor onderzoek. " er moet een einde komen aan die barbaarse folterpraktijken. er zijn voldoende alternatieven voor de overigens niet eens zo betrouwbare dierenproeven." proefdieren worden gebruikt om meer te weten te komen over effecten van medische behandelingen, van nieuwe of gemuteerde chemische stoffen aangewend in produkten die door mensen gebruikt en geconsumeerd zullen worden. in de labo's gebruikt men verscheidene dieren, maar meestal gaat het om apen, honden, katten, ratten en muizen. "dierenactivisten spelen in op de emoties van het publiek", zeggen wetenschappers die bij dierenproeven zweren. "maar ze zeggen er niet bij dat het hondje op de foto als proefdier het leven van heel wat mensen kan redden." "je kunt het ook omkeren", zegt Danny Flies, "het zijn de wetenschappers die emotionele en morele chantage plegen. zij zijn het die doen uitschijnen alsof mensen maar twee keuzen hebben : of dierenproeven, of het leven van hun kinderen op de helling plaatsen. " toch zijn er ook wetenschappers die vinden dat dierenproeven hopeloos verouders zijn en zelfs een behoorlijk risico vormen. dat de industrie op grote schaal dierenproeven blijft uitvoeren uit bezorgdheid voor de volksgezondheid, is je reinste emotionele chantage.
hopelijk kan het protest van de dierenactivisten de overheid overtuigen om maatregelen te nemen, zodat de dieren een waardig leven kunnen leiden, ver van labo's en onderzoekcentra.
sinds een paar weken loopt bij ons op de commerciële zender een nieuw programma : " het mooiste meisje van de klas". maar tijdens één van de programma's gebeurde iets wat wel niemand verwachtte : is het een mooie lovestory of een bitter verhaal? in het Vtm-programma " het mooiste meisje van de klas " viel Wendy als een blok voor haar jeugdliefde Roger. gevolg : twee gezinnen uit elkaar gerukt... het begon allemaal bij de kapper van Wendy, die haar inschreef voor het programma. dit is een programma waarin familie en vroegere schoolvrienden vertellen over dat ene bijzonder meisje die in hun schooltijd veel indruk op hen maakte. toen Wendy tijdens het programma haar eerste schoolliefje Roger terugzag, werd ze hals over kop verliefd, en Roger ook. de programmamakers hadden Roger gevraagd om over zijn eerste liefje te vertellen : Wendy was 14 en Roger 16 en waren twee jaar samen, tot Roger weer zin kreeg om met zijn vrienden uit te gaan. zes maand later had hij er al spijt van maar ja, hij durfde niet meer teruggaan... ze verloren mekaar uit het oog. ze trouwden elk met een ander en kregen kinderen. af en toe vroegen ze zich wel eens af hoe het met de ander zou zijn, maar daar bleef het bij ... tot in het programma. " ik wist dat ik voor 'het mooiste meisje van de klas' over Wendy moest vertellen, maar niet dat ik haar zou zien. hij kreeg op de opnamedag een boeket bloemen in de hand geduwd, de deur ging open en daar stond Wendy ! zijn Wendy ! " vijftien jaar huwelijk leken in één seconde weg" vertelt Roger. Wendy glimlacht : " ik trilde op mijn benen, dacht dat ik een hartaanval zou krijgen. de makers vroegen ons om te dansen en toen wist ik al : ik wil hem nooit meer kwijt.... een mooi liefdesverhaal , maar toch eentje met weerhaken : zowel Wendy als Roger waren vijftien jaar getrouwd en hadden elk twee kinderen. de dagen nadien zagen Roger en Wendy elkaar in het geniep, maar ze hielden dit niet vol en bekenden aan hun partner dat ze verliefd waren... drie weken later gingen ze samenwonen. hun ex-partners verzetten zich tegen het uitzenden van deze aflevering maar de programmamakers hadden daar nu al zoveel tijd in gestoken, en hebben het toch uitgezonden, weliswaar aangepast, zodat het minder pijnlijk werd. Wendy en Roger bekijken de uitzending nog elke avond, vlak voor het slapengaan. "het is zo'n mooi verhaal dat we er maar niet genoeg van kunnen krijgen" ze vinden het wel heel erg voor hun partners maar, zo zeggen ze : " vroeger waren er vier mensen ongelukkig en nu nog slechts twee. zij zullen zeker ook nog gelukkig worden. " dit alles kon ook gebeuren tijdens een klasrëunie of een bijeenkomst van 40-jarigen of zo, maar het gebeurde in een televisieprogramma.. sommigen hebben hierop kritiek, maar niemand kon dit voorzien.
sorry dat jullie zo lang moesten wachten om hier nog eens iets te lezen, maar onze pc liet het afweten. degene die hem moest repareren, was zich aan het voorbereiden voor een examen en was vergeten de nodige stukken te bestellen... daarom dat het allemaal zo lang duurde, maar gelukkig is alle ellende nu voorbij. ik ben supergelukkig dat ik eindelijk weer wat op mijn blogje kan schrijven. eerst en vooral wou ik het over Lucas hebben . een cameraploeg van Ketnet volgde hem bij het uitdelen van alles wat er met de containers naar Senegal vertrok, bij de plaatselijke bevolking. sommige dorpjes moesten per bootje aandoen. voor wie het niet kon zien op tv kan je alles (her-)bekijken op : http://karrewiet.ketnet.be/ketnet/subsites/karrewiet/html/dossier/Senegal/index.html het is echt super wat die jongen daar gedaan heeft. in mijn ogen een echte held !
vorige week was er de nieuwjaarsvergadering bij de missiekring in ruiselede. ik bracht een echtpaar mee uit Eeklo, die kwam vertellen over hun vzw Negro Y Rubia. ze richtten hun vzw op in juni 2006. ze steunen het dorp Toubacouta in Senegal. de armste gezinnen krijgen materiële steun. ze bouwden een informatica schooltje zodat de jeugd een kans krijgt op een beter toekomst. in april dit jaar gaan William en Carine terug naar Toubacouta, om te zien of alles daar goed gaat met het schooltje en ook met de gezinnen die ze financieel steunen. op de vergadering vertelden ze dus over hun vzw en waar ze allemaal mee bezig zijn om de mensen van dit dorp, in eigen omgeving, vooruit te helpen. het was echt heel interessant. Carine en William waren heel blij om zo hun werk eens onder de aandacht te kunnen brengen. u kan méér lezen over hun vzw op www.everyoneweb.com/vzwnegroyrubia je kan ook een gezin adopteren voor 20 euro per maand. reeds tien gezinnen worden zo financieel geholpen. Carine en William hebben van ieder gezin een dossier gemaakt en een filmpje zodat je ziet hoe ze wonen, hoe het gezin leeft.... je kan er ook mee corresponderen, en een bezoekje brengen.
binnenkort, op 21 april is er een "aanéénzetdag van de lapjes", een idee van Antoinette. samen met haar créaclub gaan we die dag eens extra ons best doen om zoveel mogelijk dekens te maken. dit gaat door in Vinkt, gelegen tussen Aalter en Deinze. verdere gegevens volgen later.
blij weer op mijn blog te kunnen schrijven, zal ik vannacht slapen als een roos ! een heel gelukkige dino
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
sinds een paar weken loopt bij ons op de commerciële zender een nieuw programma : " het mooiste meisje van de klas".
