Wim Kok, van
bevlogen vakbondsman tot Grote Graaier!
Gisteren in de parlementaire enquête de ex voorzitter van het FNV gezien en
wat erger is, vooral gehoord!
In zijn vakbondstijd is Wim Kok omhoog gestormd en bracht het tot een bevlogen
voorzitter. Het Polderen was toen ook al in, en de raakvlakken met de
PVDA waren erg groot. In die tijd kwam de Vakbond er ook openlijk voor uit dat
ze linkse sympathie had met de PVDA. Niet verwonderlijk dus dat KOK op enig
moment in de PVDA verdween en de vakbond liet voor wat het was. Opvolgers waren
Lodewijk de Waal en Johan Stekelenburg, waarna er plotseling een vrouw moest
komen...
In de PVDA begon Kok al te draaien, al profileerde hij zich in die tijd al als
echte socialist die opkwam voor de minima. Toen de rode kleur begon weg te
ebben en Paars de overhand kreeg, bleef er van de mooie PVDA idealen - ooit
door KOK ondersteund - weinig meer over. Het Paars gekleurde kabinet waarvan
hij minister president werd, liet steeds minder ruimte voor de rode garde.
Principes werden heel snel overboord gezet en veel mensen verloren - terecht -
het vertrouwen in de PVDA en stapten over op andere partijen. KOK was daar 100%
debet aan. Zijn geloofwaardigheid kwam aardig in het geding. Toen zijn politieke
houdbaarheid ophield te bestaan in Den Haag, kreeg hij een 'not to refuse'
aanbod van Shell en later ING om commissaris te worden (met daarbij behorende
buiten proportionele vergoedingen)
Wat was dat nou, Wim Kok, de (salon) socialist in 'hart' en nieren, die vet
geld ging aannemen om als commissaris door het leven te gaan van
multinationals? en dan ook ook nog even meehelpen met het goedkeuren van de
vette bonussen van 'top-bestuurders'?!
Was dat dezelfde Wim Kok als 20 jaar geleden?
Ja, dat was - en is nog steeds - dezelfde Wim Kok! Alleen de erupties die nu
uit zijn mond zijn te horen, doen je toch wel twijfelen of de man ooit last zal
hebben, of krijgen, van gewetensnood. Want hoe kun je jezelf zo verloochenen,
als een echt Judas?!
Ooit stelde hij als politicus dat bonussen van 150.000 gulden absurd zijn (en
dat zijn ze nog steeds!) nu bleek dat hij als commissaris bonussen van 550.000
euro (!) had goedgekeurd als Commissaris. Men vroeg hem of hij dat niet
bezwaarlijk vond? Na lang denken zei hij dat als ING dat niet had betaald, dat
dan de 'beste' mensen naar het buitenland waren gegaan. Toen de ondervrager
vroeg waarom er dan een crisis is ontstaan in de bankensector ondanks al die
'beste' mensen, werd het pijnlijk stil.
De eens zo grote man, is zelf verworden tot een ordinaire Grote Graaier, die
voor 200% meehelpt aan het meegraaien voor andere Graaiers!
Kok de grote man, is nu een kleine man, verlost van geestdrift en principes
heeft hij zijn hart verkocht aan de meest biedende. Van je principes kun je niet leven, dat klopt, maar ik zou geen dag - gelukkig
- kunnen leven als ik alles waar ik mijn hele leven al voor knok, zomaar opzij
zou kunnen zetten, alleen voor een zak met geld. Want wat er dan van je
overblijft is alleen een gammel geraamte, dat op instorten staat. Wat een
menselijke deformatie!
Wim
Kok, je bent voor mij een vreselijke drop-out!
Vier keer per jaar moet ik voor controle naar een vaste Internist in het AMC. Een paar dagen voor dat bezoek moet ik dan altijd eerst even in een potje plassen, en bloed afgeven. Op zich routineuze handelingen - vooral in een ziekenhuis - lijkt me, maar keer op keer springen de stoppen door en slaan de dames achter de balieschermen op hol.
Zo ook vanmorgen, ik was er al heel vroeg. Je kunt bij het AMC als bezoeker op 2 dekken parkeren, maar juist toen ik aankwam was het onderste dek geblokkeerd door een wagentje van de techniek, want kennelijk ging de slagboom niet meer open. Dus moest iedereen naar boven, en extra lang wachten. Een enkele ongelukkige kon zichzelf niet langer beheersen en begon te claxonneren. Niet dat zoiets enig effect heeft, want als de slagboom dicht blijft dan kan niemand doorrijden, ook niet als je als een waanzinnige gaat staan toeteren....
Een grote, bijna vierkante vent, die voor de toeteraar stond, kwam uit zijn wagen, en sloeg twee keer op de voorruit van de zenuwelijder en zei liefjes tegen hem:"Hè Tering mongool wat sta je nou te toeteren, je ziet toch dat we er niet door kunnen! De 'Tering Mongool' kroop bij dit verbale geweld in zijn schulp en deed snel zijn raampje dicht. De vierkante vent propte zich weer in zijn auto, die hevig protesteerde door deze obesitale verkrachting.
Na een kleine 5 minuten konden we naar binnen rijden. Bij de balie van de bloedprik aangekomen moet je eerst een nummertje trekken. Ik bedoel dus zo'n kaartje uit de automaat halen, he...
Daarna moet je wachten tot op het bord boven de balie dames, jouw nummertje op de display komt te staan en dan mag je de werkopdrachten afgeven. Ondanks dat er bijna niemand zat en ik maar twee nummers verwijderd was van het nummer dat op dat moment actueel was, duurde het bijna 10 minuten voordat ik aan de beurt was. Hoe kwam dat nou weer?
Nou er werd een nieuwe dame ingewerkt en die kreeg van twee ander dames - synchroon - te horen hoe het een en ander werkte. Het arme mens werd horendol en snapte er volgens mij niets meer van. En het noodlot sloeg toe, want toen ik aan de beurt was, moest ik natuurlijk naar deze dame, want boven haar balie ging een lampje branden! Ik gaf haar mijn papieren en ze begon driftig te typen, alsof ze dat al jaren deed...
Na enige momenten viel ze stil, keek wanhopig om zich heen, en daarna bijna smekend naar haar collega die net de laatste wasmiddelen ontwikkelingen aan haar buurvrouw zat te vertellen. "Hij staat op tilt" bracht mijn balie mevrouw er op luide toon uit. De wasmiddelen dames keken verschrikt op, en keken mij aan. Ik schudde plichtmatig mijn hoofd en wees naar de nieuwe dame achter het beeldscherm.
"Ik heb de code ingetikt, maar HIJ accepteert het niet!", zei de vrouw zeer verontwaardigd! De andere dame bewoog haar vestibule naar voren waardoor ik lichte hoogtevrees kreeg en een stap achteruit deed, bang dat ik was om in de afgrond te verdwijnen. Op en geven moment stonden er 3 balie dames achter dat ene beeldscherm, en niemand die even vlot een oplossing kon bedenken. Tot dat die dame van de wasmiddelen discussie plots een heldere ingeving kreeg (hoe kan dat ook anders als je OMO gebruikt) en bedacht dat de code wellicht niet meer goed zou zijn. Waarom dat dan zo zou zijn, werd mij niet duidelijk, maar goed het zou kunnen...toch?
Of ik maar even naar de 2e etage wilde gaan om daar opnieuw een opdracht uit te laten printen, met een nieuwe code, en dan weer terug naar de bloedprik. Ach ja, ik ben buschauffeur, één en al goodwill en dus naar boven waar alweer een beeldscherm dame achter de balie zat. Na slechts 3 keer vertellen wat ik kwam doen begreep ze het al.....bijna, want ze raadpleegde nog 2 collega's alvorens ze op de ENTER toets drukte van haar toetsenbord, en een geweldige grote printer mijn bloedonderzoek opdrachtjes begon uit te spugen!
Gewapend met deze nieuwe formulieren ging ik weer naar de bloedprik balie. Eureka! De code op het formulier was nu wel goed en de opdracht kon worden ingevoerd. "HIJ" accepteerde het nu wel! Alles OK zou je zeggen? Nou....nee, want ik moest nog een potje hebben om in te plassen (het water begon aardig tot mijn ogen te stijgen...) maar wil nu het noodloot? Juist, de plas potjes waren op! Nou kan ik best wel tegen een geintje, maar hier kon ik echt niet (neer) om lachen!
Het arme - nieuwe balie dametje - sloeg wederom op hol en vroeg met luide stem:"Weten jullie waar ik die piespotjes vandaan moet halen"? "Als ze op zijn dan moet je 832 bellen, die brengen ze wel even". De dame belde 832 en vertelde dat de piespotjes op waren en dat er een buschauffeur aan het klaarstomen was, en of er dus enige spoed bij betracht kon worden. De buschauffeur in kwestie wilde het graag droog houden, en ging naar de 'afwerkplaats'. Een grote ruimte met wel 6 wc's waar mensen luidruchtig en kreunend de laatste druppels uit hun orgaan proberen te persen. En ik moest zo nodig,,,,
Eindelijk kwam er iemand met een zeer gelukzalig gezicht van de Pot af, gewapend met een vers potje ochtendwater. Ik stormde naar binnen en leegde mijn blaas. Pffffff hehe, dat lucht op! Ik stapte vrolijk weer naar buiten en wilde de "afwerkplaats" weer verlaten toen er iemand op mijn schouder tikte en zei:"Bent u niets vergeten?" Ik keek niet begrijpend om me heen. "Ja, u moest toch ook in een potje plassen?" Nu begreep ik wat de goede man bedoelde. "Nee hoor", zei ik "ik heb niets vergeten, en ik heb echt in de pot geplast.." De man begreep er helemaal niets meer van en ik liep naar de balie mevrouw om te kijken of de potjes er al waren.
Een vent die bij de geboorte heel lang knel had gezeten kwam aanrijden met een elektrisch karretje met laadruimte waar een hele grote doos met plaspotjes in zat. Gewapend met zo'n potje ging ik weer naar de bloedprik wachtruimte en was gelijk aan de beurt. Je moet maar geluk hebben! Na het prikken nam ik een bak automaten koffie, dat werkt bij mij altijd als een stier op een rode lap! Nog voor dat ik het bonengruis van de koffie op de bodem van het plastic bekertje kan zien, beginnen de sluizen van mijn orgaan zich al voorzichtig te openen en wordt het tijd dat ik een toilet op ga zoeken. Voor de tweede keer ging ik naar de "afwerkplek' en deed mijn burgerplicht!
Op 11 februari mag men in Rotterdam (RET) het spits afbijten, en als eerste stad in Nederland, wordt daar dan na 27 jaar het NVB (nationale vervoer bewijs) voorgoed afgeschaft. Reizen in het Rotterdamse OV kan dan alleen nog maar met de OV-chipkaart. Amsterdam wil in april dit voorbeeld gaan volgen.
Ondanks alle protesten van rezigersbelangenverenigingen zoals ROVER, ondanks het feit dat de Tweede Kamer - nog steeds - meer onderzoeken wil naar alle tekortkomingen van de OV chipkaart, en ondanks alle protesten van nog steeds grote groepen van de reizigers, wordt de OV-chipkaart ons allen gewoon door de strot geduwd. De OV-chipkaart rukt op met rasse schreden en is niet meer te stoppen. De overheid kan zich dat ook niet meer permitteren, want er zijn tientallen miljoenen in het project gestoken. Uitstel, of annuleren, zou niet alleen gezichtsverlies betekenen, maar ook een mega schadepost genereren. En dat in deze tijd....
Iedereen weet nu al dat de OV-chipkaart nooit een succes zal gaan worden, of kan worden, Er zijn veel te veel praktische problemen die nog steeds niet opgelost zijn, en waarvan het maar de vraag is of we ooit zover zullen komen, dat die problemen wel op te lossen zijn. Het project is te complex, de verantwoordelijkheden op onderdelen niet helder, en vooral fragiel, en zeer kwetsbaar juist op de kleine onderdelen. De politieke eindverantwoordelijke is de staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat, vrouwtje Huizinga. Een nietszeggend schichtig eendje dat met moeite de grote groep soortgenoten kan bijhouden, en af en toe wat snavelt, om er ook bij te horen.
Huizinga is volledig de de kluts kwijt - zelf noemt ze dat trouwens de 'regie' - en heeft al heel wat scherpe debatten maar ternauwernood weten te overleven. Steeds weer kwam ze afspraken niet na, deed niet wat de Kamer haar vroeg, of startte - als ze er helemaal niet meer uitkwam - weer een of ander onderzoek, waarvan bij voorbaat al het antwoord te geven was.
Het typeert een beetje het grote project 'OV-chipkaart' dat ambitieus werd gestart, in potentie best een goed systeem was, maar dat - naarmate we steeds verder kwamen - steeds meer problemen begon op te leveren, gewoon omdat alles veel te complex werd gemaakt. Typisch Nederlands, en typisch prijs opdrijvend, prijs overschrijdend en dus veel te duur!
En daarbij kwamen er ook nog eens vele technische mankementen waarvan er veel, heden ten dagen nog steeds niet zijn opgelost. De OV bedrijven die in het begin nog laaiend enthousiast waren, krijgen nu steeds meer bedenkingen. Want wanneer de strippenkaart in heel Nederland is afgeschaft en de OV-chipkaart nog steeds ernstige tekortkomingen zou hebben, dan gaat het de OV vervoerders veel geld kosten aan inkomstenderving. Heel, veel geld!
In de bussen valt de OV-chipkaart apparatuur regelmatig uit en dus wordt er dan door grote groepen passagiers niet gechipt, dus geen inkomsten! Als je dat als groot OV bedrijf maal een paar honderd bussen neemt, dan gaat dat om zeer grote bedragen. Maar ook passagiers zullen gaan klagen, want veiligheid, eerlijk en gelijkwaardige prijzen zowel op de heen- als op de terugweg, het blijven mooie verhalen, maar hoe anders is de praktijk!
Net zoals het zwart rijden. Nog nooit werd er zoveel zwart gereden, en nog nooit hebben we zo weinig controle gezien.
Nee, dat de OV-chipkaart hét systeem gaat worden waar we allemaal op zaten te wachten, dat gelooft niemand. En zij die werkzaam zijn in het OV, weten zeker, dat het nooit wat zal worden, gewoon omdat het systeem te complex is en er te veel mensen allemaal gelijktijdig mee aan de haal willen gaan. En daar gaat het stuk.
De evolutie moet zijn gang kunnen gaan, en de OV-chipkaart zal er gewoon komen, maar neem van mij aan dat zowel de politiek, als de werkgevers en de passagiers ongetwijfeld nog wel eens een keertje zullen terugdenken aan de strippenkaart.
Want eigenlijk was dat toch wel lekker simpel, toch?!
