“Haal ter stond die boterham uit je mond! Moet ik het nog een keer zeggen? Ja, ik moet het nog een keer zeggen: Haal ter stond die boterham uit je mond. Ohh, je hebt geen boterham in je mond. Maar, laat het niet weer gebeuren.” Aan dit stukje conference van Seth Gaaikema moest ik denken, toen ik het antwoord las op mijn klacht bij de NS. (Blog 19.9.jl)

Dat hun antwoord 14 dagen wegbleef, heeft er mee te maken dat zij tussentijds daarover ten onrechte mijn vrouw aanschreven en meenden geen verdere informatie over mij te hebben, zodat ik daarover opnieuw mijn info zond. Kennelijk begrepen zij ook mijn klacht niet, had ik mis-schien streep-jes tus-sen de let-ter-gre-pen moe-ten zet-ten. Gemakshalve gingen zij er dan maar van uit, dat ik was vergeten uit te checken. In mijn antwoord heb ik nog eens kinderlijk eenvoudig uitgelegd, waar het echt om ging. Aan hun gevoelsleven mankeerde niets, want zij gaven wel te kennen dat het ‘heel vervelend voor mij is geweest’  en of zij van mij toestemming kregen, via hun PC, in mijn reisgegevens te kijken. (?!)  Want nee, dat doen ze niet zomaar (?!), omdat het privacygevoelige reisgegevens zijn.”

Ja dag!, zo vroom zullen zij ècht niet zijn. Geen enkele info, zoals een wachtwoord, hebben zij van mij nodig om mijn reisgegevens in te zien. Denk je dan echt dat zij eerst toestemming vragen?!

Gisteren kwam dan eindelijk het verlossende woord van NS, van meneer S.St. (toch maar een derde letter bij de initialen gebruikt, om niet verweten te kunnen worden, dat ik die meneer van de Klantenservice een bepaald stempel wil opdrukken.) Alvorens mijn verontwaardiging verder te uiten, toch maar eerst even een gezelschapsspelletje, met onderstaande reisgegevens. (De gegevens over 17.9. hebben te maken met mijn check of mijn OV-chipkaart goed werkt, nadat ik voor de 3^e keer al een mailtje van de NS kreeg, dat mijn kaart nog geactiveerd moest worden. Een heel ander verhaal, wat misschien ook nog eens wordt gebloggeerd).