1947 in Den Haag geboren, knettert de meest uiteenlopende gedachtenhobbels hier neer.
Daarnaast verhaalt hij binnen zijn Kroondomein ware en bijna ware gebeurtenissen.
Publiceert gein uit zijn brein, laat dierenliefhebbers gevoelige verhaaltjes neerschrijven en stelt voor (amateur)kunstenaars een digitale expositieruimte gratis beschikbaar.
Het zijn inmiddels niet alleen de puur Nederlandse bedrijven meer, die door het buitenland worden overgenomen, ook F.C. voetbal is niet ongemoeid gebleven. Multimiljonair Merab Jordania uit Georgië heeft voor het Arnhemse Vitesse zijn poeplap getrokken. Naar Merab zegt, heeft hij er nog veel meer voor over, om binnen drie jaar zijn kluppie landskampioen te maken.
Daarvoor zal hij een aantal klassespelers naar Arnhem halen, waarvoor hij gebruik maakt van zijn imposante netwerk, met zijn thuisland als basis. Dan begrijp ik niet, dat Vitesse zijn speeltje is geworden. Want binnen het netwerk van deze beroemde zakenman uit Georgië verkeert ongetwijfeld ook Micheil Saakasjvili, de president van de voormalige Russische staat. Diens Nederlandse vrouw Sandra Roelofs komt oorspronkelijk uit Terneuzen.
Daardoor had het toch meer voor de hand gelegen dat Jordania miljoenen had geïnvesteerd in een voetbalvereniging uit Terneuzen, zoals v.v. Terneuzense Boys. Ik denk zomaar dat Merab Jordania hiertoe best een poging heeft gedaan, alvorens Vitesse in het vizier kwam.
Het grote geld heeft het echter niet van de Zeeuwen kunnen winnen, want Ons Zeeuwen benne zunig. Ook op hun eigen erfgoed, zoals vv. Terneuzense Boys.
Je hoort niet anders, bij het bestellen van een sportdrankje: Mag ik een Aa-Aatje. Hoe zo nou Aa-Aatje? Omdat het met dubbel A wordt geschreven? Kom nou, het heerlijke zuivelproduct noemen we toch ook geen kaa-aas?! Dus voortaan gewoon een Atje bestellen.
erecht gaan er meer maatregelen komen om de 80 doden en 700 zwaargewonden motorrijders per jaar drastisch terug te dringen. Wat hiervoor is of wordt bedacht, is nog niet bekend. Niet dat ik de wijsheid in pacht heb, maar toch denk ik hierover een idee te hebben.
Altijd heb ik het gevaarlijk gevonden dat motorrijders, met kruip door sluip door tussen de autos door, langs de file rijden. Eén verkeerde move van een automobiliste en ze liggen op hun gebbetje. Zon aktie moet voor motorrijders worden verboden.
Geef ze, daarvoor in de plaats, de vrijheid om via de vluchtstrook de file te passeren. Natuurlijk met een aangepaste snelheid, van bijvoorbeeld 30 kilometer per uur.
Ab Klink heeft toch niet langer weerstand weten te bieden aan het bolwerk van de CDA. Kennelijk vielen de martelingen en vernederingen hem toch te zwaar. Begrijpelijk dat hij, direct na het verlaten van de martelkamer, zelf ook een verklaring heeft afgelegd, ondanks dat zijn beul deze taak op zich had genomen.
Hoe wrang is het om een grijnzende Verhagen te moeten horen zeggen dat zij eensgezind hebben besloten de onderhandelingen met de PVV te hervatten. Hij bleef die eensgezindheid in zijn verklaring steeds maar herhalen. Logisch, hoeveel waarde kan er worden gehecht aan eensgezindheid, die na twee dagen tot midden in de nacht blijven praten, heel moeizaam tot stand is gebracht. Geen weldenkend mens kan dat nog geloven.
Maar, ondanks dat de held Klink is gecapituleerd, heeft zijn lijdensweg ons kiezers wel grote winst opgeleverd. Wij hadden anders nooit geweten dat de CDA de boel heeft willen flikken, om tegen elke prijs te kunnen regeren. Om van hun congres het groene licht te kunnen krijgen hadden zij belangrijke informatie achter willen houden, om eenmaal terug aan de macht, alsnog in detail te treden. Zon kijkje in de onsmakelijke CDA keuken is toch heel wat waard.
Dat de CDA dit bedrog voor hun kiezers hadden willen klaarstoven, had geen smaakpolitie toegestaan. Geef mijn portie dan ook maar aan fikkie.
Zo langzamerhand wordt het wel heel ongeloofwaardig, dat de CDA nog steeds serieus crisisberaad houdt, over het doorgaan van de onderhandelingen met ondermeer het PVV-blondje van Den Haag, nu er al heel wat CDA-leden in gewetensnood verkeren. Dat daar nu ook Ab Klink bij zit, wil toch heel wat zeggen. Hij heeft immers, als secondant van Verhagen, alle onderhandelingsgesprekken met de PVV meegemaakt. Maar liefst een maand lang. Als je dàn afhaakt, moet er wel heel wat áán de hand zijn. Ab Klink valt dus te prijzen.
Maar ja, Ab heeft de kerkrat van de CDA hiermee wel heel erg over de klink gejaagd en dat lijkt niet zonder gevolgen te zijn (geweest). Geen weldenkend mens kan toch geloven dat er gisteravond bijna 7 uur lang, achter de beroemdste deur van Nederland, is vergaderd.
Op een gegeven moment moet zon fractie toch zijn uitgepraat?! Het lijkt er op dat dan de periode van murw maken is aangebroken. Of veel erger nog. Achter die geluidsdichte, dikke deur lijkt mij dat er werd gefolterd. Met Ab op de pijnbank. Geloof maar niet dat die kroketten voor consumptie waren bedoeld. Nee, dat waren pure foltertuigen. Elke lichaamsopening zal een kokendhete kroket naar binnen zijn geschoven. Op de meest tere plaatsen zelfs met scherpe Zaanse mosterd. We gaan door met de PVV, hè Ab?! Nee, nee, nee, au, au, au, houd op!
Manmoedig heeft Ab Klink het folteren doorstaan, waarna Verhagen rond middennacht tot de pijnlijke conclusie moest komen, dat Ab Klink wel en nog steeds voor zijn christelijke principes staat. Het crisisoverleg werd tot vandaag 12:00 uur verdaagd. Niet voor Ab Klink. Hij had zich bij het partijbureau te melden, waar hij nu door de CDA-top onderhanden werd genomen. Houd stand Ab Klink!
In het vervolg moet ik er maar aan denken om, alvorens een voor mij nieuwe arts te bezoeken, een pilletje in te nemen om een allergische reactie op arrogantie te voorkomen. Jezus, wat had ik weer met zon kwast te maken.
Nadat ik twee en een half jaar niet bij een KNO arts ben geweest, mijn problemen regelmatig niet om uit te houden zijn, ging ik vandaag toch maar weer naar zon specialist. Niet meer in een academisch ziekenhuis, zoals in Amsterdam en Leiden, maar in ons eigen streekziekenhuis. Voordat hier de afspraak was gemaakt, vroeg ik mijn huisarts nog of mijn lijvige, medisch dossier nog uit Leiden moest overkomen. Niet nodig, want over uw medische historie is er zoveel bekend .
Dus op naar de KNO-arts. Bij het binnenkomen stond mijn röntgenfoto vol in beeld. Herken ik daar mijn foto? Misschien een flauwe binnenkomer, maar toch niet zo erg dat het compleet genegeerd moest worden. Wat zijn uw klachten waarvan u denkt dat ik u zou kunnen helpen? vroeg de arts mij afgemeten. Pfff, dat was dan zijn binnenkomer. Omdat ik hiervoor zelf mijn tekst moest formuleren, dus dit niet op een briefje kreeg aangereikt, begon ik met een korte inleiding. Fout! Wat zijn uw klachten waarvan u denkt dat ik u zou kunnen helpen?, herhaalde hij zijn vraag met een overdosis aan arrogantie.
Zo kort mogelijk formuleerde ik mijn problemen, waarna hij toch dieper op mijn medische historie inging. Zeven keer geopereerd, wanneer was de laatste keer?Tja?!Ongeveer dan? (Er was toch verdomme voldoende informatie over mij bekend?!) Er werd even in mijn oren, richting holten, gekeken. En ik heb de laatste maanden een zeurende pijn in mijn oor. Ik zie dat u meerdere malen bent geopereerd, maar niet meer dan dat Maar die oorpijn dan? Of kan dat van mn keel komen?, probeerde ik nog. Laten we klacht voor klacht bekijken alstublieft. (???, alsof ik een orthopedisch probleem aansneed.)
Achter zijn bureau zette hij zijn diepte-interview voort, waarbij zijn hooghartigheid er niet minder op werd. Omdat ik als Hagenaar die kunst vanzelfsprekend ook versta, leek mijn geringschattende blik toch enig effect te hebben. Zijn houding werd hooguit wat koeltjes. Zelfs een beetje overbeleefd, toen we na zon tien minuten consult afscheid van elkaar namen.
Hoe kan het toch, dat er nog steeds artsen zijn die menen hun patiënten hooghartig te kunnen behandelen. Het wordt ècht tijd dat die medici gaan begrijpen dat wij patiënten simpelweg klanten zijn, waaraan zij hun royale geld verdienen.
Het zal wel niet, maar àls er een studentenstop zou zijn voor medische opleidingen, zou die stop direct opgeheven moeten worden. We moeten een overschot aan medische specialisten kunnen creëren. Zij moeten dan knokken om klandizie. Niet wij patiënten, maar zij specialisten moeten de wachtkamers van de ziekenhuizen bevolken, in afwachting van patiënten. Laat ze beleefd om onze klandizie moeten vragen, zoals de kelners dat moeten langs de terrassen van de Griekse toeristenoorden. Klantvriendelijkheid moet hen, tijdens hun opleiding, met de paplepel worden ingegoten.
Want, zoals het nu soms gaat, is om ziek van te worden.
Heel grappig, ik kan niet in Amsterdam rondlopen, zonder een Bekende Nederlander tegen te komen. Daarbij heb ik hen nooit het genoegen gedaan om met ze op de foto te willen. Als ik ze daarmee heb beledigd, bied ik bij deze mijn verontschuldigingen aan.
Wat mij nou wel vreselijk leuk lijkt: Je komt een Bekende Nederlander tegen en vraagt op de foto te mogen. IJdel genoeg wordt daar natuurlijk op ingestemd, waarbij de BN´ er om zich heen kijkt, wie die foto dan moet maken. Van die vertwijfeling maak je dan gebruik, om de BN´er jouw fototoestel in zijn handen te drukken, om direct ´fotoshoot´ klaar te gaan staan. Met ´cheese` geef je dan te kennen om gefotografeerd te kunnen worden.
Geniet dan van de reactie van de Bekende Nederlander. Om op grotere schaal van deze reactie te kunnen genieten, zou het met een verborgen camera geregistreerd moeten worden.
