Het is bijna een week geleden dat ik werd overvallen door een buikgriep. Weliswaar mijn diagnose, maar in ieder geval met dezelfde symptomen. Hoewel?! Het was meer een buikgriep+; hevige diarree, afgewisseld met regelmatige over de tong poepen. Drie dagen en nachten werd ik hiermee geteisterd.

Omdat lucht zich door vocht liet afwisselen, werd een wind Russisch Roulette voor Watjes. Vaak gokte ik mis, of trok ik te laat een spurtje naar de koer, waardoor de wasmachine overuren draaide.

Het was dan ook een geweldige opluchting, dat ik uiteindelijk mijn broek weer droog weet te houden. De roulette was uitgespeeld en de WC heeft zijn importantie in huis opnieuw verloren. Lekker hoor, een dagje geen Haagse kak. Maar dat had dan wel bij een dagje moeten blijven en geen staking van mijn poepfabriek, die nu al vier dagen voortduurt. Opgelucht is opgeblazen geworden. Laxerende middelen als koffie en thee willen hun werk maar niet doen.

Gek toch dat je het ene moment niet van de pot kan komen, terwijl je het andere moment niet wordt gegund een bruine trui te kunnen breien. En reken maar dat ik er druk achter zet. Daarom blijf ik hopen dat mijn dag morgen poepgoed zal beginnen, zodat mijn wandeltocht in Geldermalsen niet uit de hand zal lopen.