Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: zorgen voor anderen, vooral voor mijn kleinkinderen.
de essentie van het leven gaat in onze moderne tijd verloren. mensen leven van luxe en denken dat dit eeuwig blijft duren... helaas !
Sinds 2001 toen Maxima werd voorgesteld aan de wereld als 'de verloofde van de Nederlandse kroonpins Willem-Alexander', heb ik een enorme bewondering voor deze wel héél bijzondere vrouw. de manier waarop ze in bijna perfect nederlands praatte, vond ik al heel speciaal. (zelfs onze belgische prinsessen en koningin, doen het niet zo goed!) Bij haar huwelijk op 2 februari 2002 zag je dat het nederlandse volk mijn mening deelt : Prinses Maxima had het hart van alle nederlanders gestolen ! en ze ontpopt zich verder als een echte 'prinses van het volk'. deze week stond bij ons in een weekblad een heel mooie foto van haar gezin : het is geweldig. haar drie dochtertjes lijken net uit een sprookjesboek te komen , ze hebben alledrie de uitstraling van hun mama. Prins Willem-Alexander zit erbij als een terecht heel trotse vader. de opvolging van Koningin Beatrix is verzekerd ! ik vertelde reeds heel in het begin op mijn blog dat ik me zo goed voel als ik naar nederland kom en ik er graag zou wonen, en mijn bewondering voor Nederland, wordt met Maxima alleen maar groter !
vandaag is hier in België de laatste schooldag voor het kerstverlof, en voor velen ook de laatste werkdag van dit jaar. ik wens jullie van harte een heel gezellig kerstverlof.
mijnheer pastoor wint een reis naar Zwitserland voor twee personen, en vraagt moeder overste mee. daar aangekomen zijn alle hotels volgeboekt, behalve in één waar de bruidsuite nog vrij is. "ah nee", zegt moeder overste, "ik heb de kuisheidsgelofte afgelegd en mag niet bij een man slapen". "ofwel slapen we in de bruidsuite ofwel blijft gij hier de hele nacht staan", zegt mijneer pastoor. ze gaat dan toch akkoord en ze gaan naar de kamer. daar aangekomen vliegt moeder overste naar het venster, ze trekt het venster open en neemt een handvol sneeuw. ze trekt haar rok naar omhoog en smeert de sneeuw tussen haar benen. "wat doet gij nu?" vraagt mijnheer pastoor. "ik ben mijn maagdelijkheid aan het bevriezen", zegt ze. waarop mijnheer pastoor zijn broek laat zakken, en zijn paternoster rond zijn piet draait. "maar mijnheer pastoor, wat doet gij nu?" vraagt moeder overste. "awel", zegt mijnheer pastoor, "ik leg mijn sneeuwkettingen op".
schitterend! vier studenten aan de hogeschool arriveerden maar liefst twintig minuten te laat op een belangrijk schriftelijk examen. de betrokken hoogleraar, die zelf surveilleerde, deelde de studenten mee dat ze te laat waren en om die reden niet meer aan het examen konden deelnemen. de studenten probeerden de hoogleraar te vermurwen en voerden als excuus aan dat ze gevieren met de auto waren gekomen en dat deze een lekke band had gehad. in dat geval, zo vond de hooggeleerde, verdienden de vier heren een extra kans; een schriftelijk examen bij hem thuis, de week daarop, op hetzelfde tijdstip. vanzelfsprekend was het viertal die dag stipt op tijd. elke student kreeg een aparte kamer toegewezen met een stoel en tafel, waarop een gesloten omslag lag met de examenvragen. het gevreesde examen bestond uit slechts één vraag : "welke band was lek?"
een bekwame onderzoeker zit in zijn bureau te werken aan een project om de wereld te verbeteren, als plots zijn dochtertje van vijf jaar binnenkomt. "ik wil spelen", zegt ze. maar de man antwoordt dat hij geen tijd heeft en dat ze hem moet laten verder werken. na wat aandringen geeft het dochtertje toe en verandert van tactiek. "laat mij je dan helpen, zodat je vlugger klaar bent met de wereld te verbeteren ", zegt ze. de man is vertederd en zoekt naar een oplossing. hij vindt in een tijdschrift een wereldkaart, scheurt die aan stukken en geeft alles aan zijn dochtertje met de opdracht dat zij de wereld opnieuw 'in orde moet brengen'. hij hoopt zo de rest van de dag van haar af te zijn, aangezien hij weet dat zijn dochter nog te klein is en het beeld van de wereldkaart nog niet kent. maar na een kwartiertje komt ze fier terug met de wereldkaart netjes aaneengeplakt. "klaar !", roept ze uit. "hoe heb je dat gedaan?", vraagt de papa verbaasd. "simpel", zegt het meisje. "toen je het blad uit het tijdschrift scheurde, zag ik dat op de achterkant een foto van een mens stond. toen ik de wereld niet ineen kon puzzelen, heb ik alle stukken omgedraaid en eerst 'de mens in orde gebracht'. toen ik daarna het blad omdraaide, zag ik dat de wereld ook in orde was." Adolfo Perez Esquivel, Argentinië
bij ons vrouwen gaat, samen met onze leeftijd, ook ons gewicht omhoog. voor velen is dat een bron van ergenis : het gevecht tegen de weegschaal. gisteren kreeg ik een mailtje van iemand die het op een andere manier bekijkt. "in ons hoofd verzamelen we heel veel informatie. er komt natuurlijk een moment dat al die informatie niet meer in ons hoofd past. en daardoor wordt al die informatie beetje bij beetje over ons hele lichaam verdeeld. dus nu weet ik het zeker : ik heb geen overgewicht !!! ik ben niet dik !!! ik ben gewoon van alles op de hoogte. het leven moet niet alleen een reis naar het graf zijn met het idee daar gezond aan te komen, en dan ook nog een schitterend lijf te hebben. maar geniet gewoon van een stukje chocolade, een glaasje wijn... vergeet niet te leven!!!
met deze gedachte wens ik jullie een heel aangenaam weekend! groetjes, dino
een tijdje geleden vertelde ik op mijn blog over Lucas, een elfjarige jongen , die zo getroffen werd door de armoede in Senegal, waar hij vorig jaar op vakantie was met zijn ouders, dat hij een actie opstartte. "populus" was de naam van het project, het doel was een container met speelgoed en kledij naar Senegal te kunnen versturen. vorige maand kon hij niet één maar twee containers vullen : één met medisch materiaal en één met speelgoed en kledij. de zender VRT/Ketnet maakte een korte reportage van het laden van de containers. ondertussen zijn de containers aangekomen in Dakar . de vrouw van de president heeft ze vrijgegeven. de container met medisch materiaal gaat mee met een caravaan die rondreist door Senegal en van dorp tot dorp trekt. op deze manier kan er ter plaatse veel hulp geboden worden. de caravaan (dokters, medicijn en medisch materiaal) reist o.a. naar Diaksao, Rufisque, Pout, Kaolack, Porokhane en Toubacouta. De speelgoed- en kledijcontainer gaat naar Toubacouta. op 23 december vertrekt Lucas met zijn broer en ouders , én samen met de VRT/Ketnet die de reis gaat filmen en een reportage gaat maken over Lucas en Populus. op 24 december gaat Lucas de vrouw van de president ontmoeten en gaat hij zijn avonturen op de Senegalese TV vertellen. de voorbereidingen van de reis zijn bijna klaar en ze zien er heel erg naar uit. Lucas gaat het gerief uit de container zelf overhandigen aan de kinderen daar.
zo zie je maar wat deze jongen verwezenlijkt heeft, weliswaar met steun van zijn ouders en nog anderen , maar het was "zijn" idee, en hij wilde dit absoluut "waarmaken". ikzelf ben heel blij dat ik veel dekens en ander breiwerk kon meegeven met hem....
iedereen kent nog wel het schattige witte beertje Knut die een kleine twee jaar geleden verstoten werd door zijn moeder . hij groeide op tot een flinke ijsbeer, dank zij de goede zorgen in de dierentuin van Berlijn. maar net die Berlijnse Zoon zet Knut nu te koop. de Zoo, die nochtans miljoenen verdiend heeft aan zijn icoon, slaagt er echter niet in om voldoende geld bijeen te krijgen voor een nieuw complex om de ijsberen te huisvesten. het bouwen van een nieuw resort en het aantrekken van een wijfje, zou vijf miljoen euro kosten. een verkoop van Knut, die als enige beer er ooit in slaagde om de cover van Vanity Fair te halen, dringt zich dan ook op. Knut heeft de leeftijd bereikt waarop hij klaar is om zich voort te planten. gelukkig voor Knut, staan heel wat Europese dierentuinen in de rij om hem liefdevol op te vangen. de grootste kanshebber zou de zoo van Gelsenkirchen zijn, want die beschikt over een groot ijsberencomplex, en niet onbelangrijk, over een wijfje Lara. Schalke 04, de Bundesliga-topper van Gelsenkirchen, wordt gesponsord door Gazprom. de Russische energiereus zou middelen genoeg hebben om de transfer van Knut te financieren. hopelijk vind Knut snel een nieuwe thuis en kan hij voor de opvolging zorgen...
Terwijl de Heilige Sint zijn ronde doet om onze kinderen te verwennen, wou ik het even hebben over één van de mooiste gebieden op aarde : Antarctica. Antarctica ligt op de Zuidpool van onze planeet. de geografie, klimaat en biologisch evenwicht verschaffen een uniek milieu. Antarctica heeft de laagste temperatuur op onze planeet, met waarden tot -70°C en er zijn windstoten van 300km per uur. omdat het 90pct van de hoeveelheid ijs van onze planeet herbergt, vormt het de grootste verswater-voorraad ter wereld. bijna 99pct van Antarctica is bedekt met een ongeveer 2500 meter dikke ijslaag, op sommmige plaatsen zelfs tot 4776 meter dik. als de ijslaag zou smelten, dan zou het water in de oceanen op aarde tot 70 meter boven het huidig niveau stijgen. Antarctica functioneert als één van de "koelkasten" van de aarde, reguleert de oceaanstromen en het klimaat op aarde. een belangrijke verandering in het milieu zou rampzalige gevolgen hebben voor het weer en de weerspatronen op aarde. ondanks het gure weer heeft Antarctica een rijke fauna, aangepast aan de barre weersomstandigheden. gedurende de zomermaanden (met een piek in januari) is er bijna 24 uur per dag daglicht, terwijl in de winter de dagen het grootste deel van de 24 uur half verlicht zijn. het ligt ver van ons, maar zeker eens de moeite om er eens over te lezen of een documentaire te bekijken.
gisteren hadden we over wat Belgen 's morgens en 's avonds doen, maar wat in het weekend? alles wat we in de week doen, doen we in het weekend méér. Tv-kijken, een bad nemen, lezen of het huishouden in orde brengen, en natuurlijk ontbijten. voor meer dan de helft van de Vlamingen betekent dat : koffiekoeken en pistolets. op zaterdag en zondag zijn er vroege vogels. 1 op 10 Vlamingen staat ook dan om halfacht op. maar de meesten rekken het toch tot 9 uur. de doordeweekse thuiszitters komen in het weekend buiten. 77pct van de Vlamingen gaat minstens één keer per maand op bezoek of ontvangt zelf gasten. 12pct gaat elk weekend op café of op restaurant, 47pct doet dat minstens één keer per maand . 6 op de 10 Vlamingen maakt één keer per maand een uitstap. Gasten of niet, 76pct kookt uitgebreider dan in de week. maar vooruit koken voor de rest van de week, dat doen we bijna niet meer. 4 op 10 mannen spendeert elk weekend tijd aan zijn hobby , tegenover 25 pct van de vrouwen. zij vullen hun weekend dan weer meer met voor de kinderen zorgen, hen van, en naar vrijetijdsactiviteiten brengen en boodschappen doen. wie geen kinderen heeft, gaat meer op stap en slaapt meer uit. wel verrassend is dat niet-ouders minder naar radio luisteren in het weekend, en ook minder kranten lezen. wie wat ouder wordt, houdt steviger vast aan rituelen zoals krant, radio en siësta. jonge mensen gaan wel vaker op bezoek, en ze vrijen ook opvallend meer. 71pct van de 26 - 35 jarigen vrijt bijna elk weekend, van wie de 56 voorbij is, doet nog maar 37pct het bijna elk weekend. en tenslotte gaan we in het weekend gemiddeld een uur later slapen dan in de week.
Vlaanderen staat op tussen zes en halfacht : om acht uur is 79pct van ons al wakker. 4 op 10 zegt vlotjes uit de veren te raken, maar een kwart heeft verschillende wekkeroproepen nodig. Onze ochtenden hebben een aantal vaste ingrediënten. Een derde van de samenwonenden begint zijn dag met een zoen van zijn geliefde en 15pct maakt daar één keer per week een echte vrijpartij van. 67pct van ons drinkt elke ochtend koffie of thee en zet altijd de radio aan. Opvallend is dat mensen zonder kinderen maar half zo veel koffie drinken als ouders, en dat wie kinderen in huis heeft, al van 's morgens vroeg met de huishoudelijke taken bezig is. Koffie of niet, net geen 8 op 10 vlamingen gaat de deur niet uit zonder ontbijt, en amper 7pct ontbijt nooit. Iets meer dan de helft van ons pakt elke dag of een paar keer per week zijn lunch in een brooddoos. Vlamingen poetsen braaf hun tanden voor ze de deur uitgaan : 85pct elke ochtend, 7pct geregeld en toch 5pct nooit. 6 op 10 Vlamingen doucht meestal 's morgens en de doorsnee Vlaming brengt, of het nu 's morgens of 's avonds is , niet meer dan een halfuur per dag in de badkamer door. 1 op 3 zet de radio aan, 43pct zingt zelfs mee onder de douche. 33pct van de vrouwen is elke ochtend met mascara en lipstick in de weer, maar 1 op 5 zegt nooit make-up te gebruiken. 73pct van de vlaamse vrouwen kijkt nog even in de spiegel voor ze de deur uitgaan en de helft van de mannen kijkt zelfs nog even na of alles goed zit. 40pct van de Vlamingen haalt het wereldnieuws uit de krant, en evenveel mensen checken hun mail of surfen op het internet voor ze vertrekken. In 1 op 10 gezinnen gaat de tv zelfs 's morgens vroeg al aan.
uw avond
44 van ons kokkerelt elke avond voor zichzelf en zijn gezin en voor drie vierde van ons is de avondmaaltijd hét moment om met het gezin bij te praten. 1 op de 5 eet elke dag aardappelen, 76pct maakt elke dag groenten klaar en 58pct schilt elke dag een stukje fruit. 1 op 10 drinkt elke dag een glaasje wijn of bier. vrijdag blijft bij 1 op 10 vlamingen vis-dag, maar ook frietjes-dag. Al bij al zijn de traditionele rolpatronen nog heel duidelijk. 1 op 2 vrouwen kookt elke avond , tegenover 1 op de 4 mannen. Een derde van de Vlamingen doet elke dag iets huishoudelijks, vrouwen dubbel zoveel als mannen. tv-kijken is ons favoriete tijdverdrijf. 95pct van ons kijkt elke avond of minstens een paar avonden per week, en niemand kijkt nooit. Net geen 6 op 10 leest geregeld een boek of tijdschrift. 38pct van de mannen is elke avond of een paar avonden per week bezig met een hobby, tegenover 26pct van de vrouwen. Wij Vlamingen zijn al bij al huismussen. 69pct van ons gaat minder dan één keer per week tot nooit op café of restaurant. Wie geen kinderen heeft gaat meer op stap, volgt meer cursussen en gaat vaker op bezoek. 1 op 5 Vlamingen die kinderen heeft, zet elke avond de ontbijttafel al klaar. In de helft van de gezinnen met kleine kinderen wordt er een verhaaltje voorgelezen, en 65 pct van de ouders helpt wel eens bij het huiswerk. De helft van de Vlamingen ligt tegen elf uur onder de wol, 17pct is al voor tien uur in dromenland, maar een stevige 19pct houdt het tot middernacht vol. 5pct van de Vlaamse koppels slaapt niet samen, maar geen paniek, 7 op de 10 samenwonenden geeft zijn partner een kus voor het slapengaan. Vrijen doen we meestal in het laatste halfuur voor het slapengaan. Naast tanden poetsen, een bad nemen, de gsm nakijken en de agenda voor de volgende dag checken, legt 1 op de 3 ook zijn kleren voor de volgende dag klaar.
in de libelle las ik een interview met Willemijn van Dommelen. er werd over haar boek " het geheim van Poeki " gepraat. wie is die Willemijn eigenlijk? Willemijn van Dommelen is pas 31 maar heeft al een rijkgevulde en gevarieerde carrière achter de rug. ze wordt geboren in Nederland, maar op haar twaalfde beslissen haar ouders om naar België te verhuizen. daar wordt Willemijn als Nederlandse gepest. haar sociaal ingestelde persoonlijkheid doet het tij keren en van dan af voelt Willemijn zich een stuk beter in haar nieuwe land. na haar studies begint ze meteen haar eigen bedrijf. "Talent Factory" is een werving- en selectiebureau dat zich vooral richt op studenten die op zoek zijn naar een job. het bedrijf wordt een succes. na de overname van haar bedrijf wordt Willemijn woordvoerster bij SBS, het moederbedrijf van VT4 en Vijftv, waar ze nu nog steeds als projectmanager werkt. Willemijn van Dommelen is een zakenvrouw maar heeft ook een zachte kant. het was altijd al haar droom een boek te schrijven. die wens is nu in vervulling gegaan met haar eerste boek "het geheim van Poeki", waarin ze haar eigen ervaringen naar een kinderboek vertaalt. de gezondheid en de liefde voor haar man zijn heel belangrijk voor haar. ze jaagt haar dromen na en raad iedereen aan hetzelfde te doen. dat is een wijze les. dank je Willemijn.
"Nederland op bijna alle vlakken welvarender dan België" schreef een krant gisteren. 7 - 1 zou de uitslag zijn als de Nederlandse en Belgische welvaartstaten het als voetbalploegen tegen elkaar zouden opnemen. dat schrijft de Tijd op basis van een vergelijkende studie van beide systemen van het door professor Bea Cantillon (UA) geleide Centrum voor Sociaal Beleid. (CSB) "het Nederlandse poldermodel presteert op bijna alle terreinen, van welvaarts- en jobcreatie tot armoedebestrijding, beter dan het Belgische systeem, " schrijft de krant. "bijkomend probleem is wel dat er aan Belgische kant soms drie ploegen op het veld staan." een analyse uit 2000 van het CSB zette beide welvaartsstaten op gelijke voet. maar "net zoals in het echte voetbal is FC Belgica sindsdien veel van haar pluimen verloren", aldus de Tijd. zo scoort Nederland volgens het CSB beter voor bbp per hoofd, werkloosheidsgraad, tewerkstelling en gezinnen zonder job, afhankelijk van uitkeringen, sociale minima en armoederisico. beide landen halen een "gelijkspel" voor inkomen per hoofd, omvang van de welvaaartstaat en inkomensverdeling. België scoort enkel beter voor arbeidsvoorwaarden. Vlaanderen presteert beter dan België, maar moet het ook afleggen tegen Nederland.
dit versterkt alleen maar mijn gevoel voor Nederland, het land waar ik zoveel van hou. wat ik bewonder is dat ze eenvoudig , gemoedelijk en heel vriendelijk zijn. wij Belgen kunnen nog veel van hen leren.... nog een fijn weekend gewenst.
waarom voel je vlinders in je buik als je verliefd bent? het is een gek, kriebelend gevoel, een beetje alsof je in de achtbaan zit... alleen sta je met beide voeten op de grond en kijk je naar die jongen of meisje op wie je zo gek bent. of je hoeft hem of haar niet eens te zien, gewoon even aan denken, en daar heb je het : er beweegt iets in je buik.... goudvisjes of vlinders. wat veroorzaakt dat tintelend gevoel? het antwoord moeten we in elk geval niet in onze buik gaan zoeken, maar wel in onze hersenen. telkens wanneer er iets belangrijks gebeurt, komen onze hersenen in actie en geven ze bevelen aan ons lichaam. als we bang zijn, zorgen ze er door de aanmaak van bepaalde hormonen voor dat we sterker en sneller worden. en zo gaat het bij elke emotie. bij verliefdheid stimuleren de hersenen het lichaam om cortisol aan te maken , een hormoon dat een heel raar, beetje hol gevoel geeft in de buik. (precies dat gevoel als wanneer je in een achtbaan zit.) als je voor het eerst langs een kabel naar beneden glijdt tussen twee rotswanden voel je het kriebelen, en misschien is dat gevoel nog sterker voor de sprong dan tijdens. het is een manier om je te waarschuwen : "let op, hier gaat iets heel spannends gebeuren !"
goed gehumeurd zijn is prettig. het geeft je vleugels want je hebt zin om van alles en nog wat te ondernemen. wie zin heeft om dingen te ondernemen, is gemotiveerd. en wie gemotiveerd is, heeft meer kans om dingen tot een goed einde te brengen. dat is niet zomaar uit de lucht gegrepen, het is ook -wat dacht je anders?- daadwerkelijk onderzocht. als je mensen in een goed humeur brengt - door ze naar een grappig programma te laten kijken, een leuk spel te laten spelen of zeggen dat ze een prijsje gewonnen hebben - blijken ze ineens tot veel meer in staat dan daarvoor. hier volgt een hoopgevend rijtje ! goedgehumeurde mensen zijn vaak hulpvaardiger. ze zullen sneller te hulp schieten als iemand een stapel boeken laat vallen, sneller opstaan in de bus voor iemand die slecht te been is, sneller wat munten in het bekertje van de straatmuzikant gooien. een goed humeur maakt mensen creatiever : ze bedenken sneller betere ideeën en zijn bovendien meer bereid om te luisteren naar wat anderen te vertellen hebben. iedere baas die een vruchtbare vergadering op het werk wil organiseren, kan er dus beter voor zorgen dat zijn personeel er in opperbeste stemming aan begint. en elke leerkracht die groepswerk organiseert, kan misschien beter even een mop vertellen aan het begin van de opdracht. of je nu écht betere cijfers haalt met een goed humeur, is weer een andere zaak. want er is alvast één voordeel aan iets minder blij zijn : je bent kritischer en onderzoekt alles nauwgezetter en systematischer dan wanneer je loopt te huppelen van vreugde.
"gelukkig zijn" heeft voor ieder van ons wel een andere betekenis, soms lijkt het iets ongrijpbaars, maar in feite moeten we het niet ver zoeken, het zit soms in kleine dingen...
voor sommigen is gelukkig zijn : geld in de portemonnee, een goed pint in het café, nieuwe kleren in de kleerkast. voor anderen is gelukkig zijn, een succesvolle carrière. voor sommigen is gelukkig zijn de wereld zien, een zeer grote kennis hebben over vele dingen. maar voor mij, om gelukkig te zijn is het heel anders. gelukkig zijn is een goed mens zijn, is genieten van het leven. gelukkig zijn is als je familie bij elkaar is, is leven zonder je te haasten, zonder zorgen, is dromen, is wenen, is glimlachen, is liefhebben. gelukkig zijn is leven omringd door liefde, is vriendschap zaaien, de warmte van een vriend(in) die je, alhoewel hij/zij veraf is, "hallo" hoort zeggen. gelukkig zijn is 's morgens wakker worden, en naar je partner kijken enkel om te zien of alles in orde is met hem/haar, gewoon om hem/haar te zien slapen. gelukkig zijn is een warme thuis, is een eenvoudig gedekte tafel, is een lekker kop koffie bij je ontbijt, is de zoete melodie van een cd om je hart te inspireren. gelukkig zijn is genieten van de stralende zon, van de ijskoude lucht, van de regen en het onweer. gelukkig zijn is vriendelijk zijn tegenover iedereen, ook diegenen die je tegenkomt. gelukkig zijn is van het leven één groot avontuur maken, soms gekke dingen doen, gewoon omdat je het graag doet. maar bovenal, gelukkig zijn houdt in : goed handelen in alles wat je doet, dat je niets doet waar jij je slecht bij voelt, dat je niemand pijn doet. gelukkig zijn, is goede vrienden hebben. gelukkig zijn is wanneer wat je denkt, wat je zegt en wat je doet, in harmonie zijn. gelukkig zijn is niets anders dan IN VREDE ZIJN MET JEZELF !!!!
ik ben gelukkig met mijn gezinnetje, gelukkig dat ik heel toffe hartsvriendinnen heb. ik ben heel gelukkig dat we heel veel kunnen doen voor anderen met onze actie en dat toffe bloggers daarin geïnteresseerd zijn. ik wens jullie daarom allemaal een heel fijn weekend en wees gelukkig !!!!!
vandaag wil ik het even hebben over de rechten van het kind. het kind is voor mij het mooiste geschenk die men kan krijgen. ik ben zo blij vrouw te zijn en daardoor kon ik twee kinderen baren. die twee zwangerschappen waren de mooiste periodes uit mijn leven. als je je kind voor de eerste keer in je armen houd, gaat er een ongelofelijk, gelukzalig gevoel door je... ik weet nog dat ik dacht : "daar zal niemand aan raken, ik zal er altijd voor je zijn, ik zorg voor jou" men zegt soms : "vechten als een leeuwin voor haar jongen".... wel zo'n gevoel heb je. spijtig genoeg hebben niet alle kinderen het geluk om in een welvarend land geboren te worden, lieve ouders te hebben, gezonde voeding te genieten... daarom hebben Unicef en de Verenigde Naties op 20 november 1989 een verdrag aangenomen van de Universele Verklaring van de Rechten van het Kind. ondertussen hebben 191 van de 193 landen van de wereld dit ondertekend. de landen verplichten zich hiermee tot het beschermen van de rechten van de kinderen in hun land. de belangrijkste rechten van het kind zijn : het recht op onderwijs het recht op eigen geloof en cultuur het recht op een naam en nationaliteit het recht op een eigen mening het recht op een veilig en gezond leven het recht op bescherming tegen kinderarbeid het recht op bescherming tegen mishandeling en geweld het recht op bescherming bij oorlog het recht op spelen het recht op te groeien bij familie het recht op veilig drinkwater het recht op goede gezondheidszorg het recht op zorg bij handicap alle rechten gelden voor alle kinderen over de hele wereld.
laten we dit eens goed nalezen want zelfs in ons eigen land worden kinderen nog altijd het slachtoffer van geweld, incest.... het is onze plicht om dit te melden als we ergens weet van hebben. een kind kan zich niet verdedigen, is bang... dit is echt een oproep, want elk jaar worden nog duizenden kinderen slachtoffer , en worden hun rechten met de voet getreden. kinderen zijn onze toekomst, laat ons goed voor ze zorgen, ze verdienen onze bescherming.
denk eens aan andere mensen, die zich zo graag eens iets zouden wensen nog iets van hun leven willen maken maar er helaas niet in slagen uit een diep dal te raken
mensen met gezondheidsproblemen, die hen zoveel mogelijkheden ontnemen, om een beetje pijnloos en prettig door het leven te kunnen gaan, laten we daar eens bij stilstaan...
mensen die eenzaam zijn, dat is erg, dat is een verschrikkelijke pijn, al hebben ze 100 mensen om zich heen, toch voelen ze zich verlaten en alleen, laten we daar eens bij stilstaan, hoe eenzaam zij door het leven gaan.
mensen die dierbaren hebben verloren hen kan geen luxe, nee, niets meer bekoren wat en wie ze voorgoed kwijt zijn willen ze liever over zwijgen. zij hebben het zwaar nooit zullen ze wat hen lief was terug kunnen krijgen
sta eens stil bij die mensen met hun zo gewenste, onmogelijke wensen. mensen die moeten vechten voor hun geluk voor hen gaat er elke dag toch een klein beetje moed stuk zij voelen zich in de steek gelaten storten zich op hun werk of bezigheden, maar voelen zich zo verlaten laten we er eens bij stilstaan hoe moeilijk ze door het leven gaan.
mensen die buiten hun schuld in moeilijkheden zijn gekomen, zij hadden ook heel andere wensen en dromen, alles gebeurde tegen hun wil. neem even de moeite en sta daar ook eens bij stil aan anderen denken en even bij stilstaan, is soms een aanzet voor sommigen om verder te gaan....
"make-a-wish" is een organisatie die probeert wensen van langdurig zieke kinderen waar te maken. vorige zomer stuurde ik een mail naar hen om te vertellen dat mijn kleindochtertje Fien leukemie had en veel tijd in het ziekenhuis doorbracht. zij namen contact op met mijn dochter en gingen eens langs om met Fien te praten. gevolg was dat Fien met mama en papa en broer een weekend lang naar Disneyland Parijs mochten, alles piekfijn georganiseerd door "make-a-wish".... enkele weken geleden kreeg mijn dochter een telefoon, om de vragen of Fien geen zin had om mee te gaan naar Sinterklaas in Spanje? samen met de sponsors organiseerde "make-a-wish" een vliegtuigreis naar Spanje, waar de langdurig zieke kinderen de Sint zelf konden bezoeken : op 11 november 's morgens vroeg vertrekken op Zaventem en 's avonds terug. lang moest onze kleine schat daar niet over nadenken. dinsdag was het dan zo ver. om 6.30u verzamelden ze in Zaventem om op het vliegtuig te stappen. daar kregen ze een ontbijt geserveerd. in Spanje, waar het 25 graden warm was, werden ze naar een chic hotel gebracht. de Sint kwam hen daar ontmoeten, en bracht zoals altijd heel veel lekkers mee. alle kinderen waren heel moe op de terugweg, velen vielen in slaap... om 19 uur waren ze terug , de ouders stonden hen op te wachten. het was een prachtige dag voor de kinderen die al zoveel moeten missen door hun ziekte. ook een pluim voor "make-a-wish" en de sponsors die dit mogelijk maken.
zaterdag vertelde ik hier op mijn blog over de uitzendingen van Lucas op televisie. waarschijnlijk hebben jullie de zenders niet kunnen ontvangen , maar niet getreurd : op www.senegambiagroup.com kan je bovenaan de foto van Lucas zien. klik er gewoon op en je ziet de reportage van deze fantastische jongen, een voorbeeld voor onze jeugd. wat is de senegambiagroup? ik wist het ook niet, tot ik zaterdagavond in het gastenboek van Lucas op http://populus.skynetblogs.be een berichtje wilde nalaten om hem te feliciteren, en daar een oproep zag van deze organisatie. zij vroegen Lucas om lid te worden. nieuwsgierig als ik ben, nam ik een kijkje op deze site. onvoorstelbaar wat ik daar allemaal kon lezen... deze senegambiagroup, is een verzameling van organisaties die zich inzetten voor Senegal en Gambia. ze helpen mekaar met het verzenden van goederen, geven van informatie, benefiets..... je kan er ook verhalen lezen van mensen die regelmatig naar daar afreizen. als jullie interesse hebben, neem gerust eens een kijkje, het is de moeite waard, en ondertussen kunnen jullie de reportage van Lucas ook eens zien.
Lucas, een elfjarige jongen uit Nevele, die vorige winter op vakantie was in Toubacouta in Senegal, stond versteld van de armoede aldaar. hij wilde iets doen....hij richtte POPULUS op. zijn ouders kochten een container en hij zou die vullen met speelgoed, schoolgerief, kleding...... ik zocht contact met hem en vroeg of hij onze dekens en truitjes niet wilde. hij nam ze dankbaar in ontvangst. ondertussen kreeg hij zoveel respons op zijn vraag, dat één container niet meer volstond en een tweede aangekocht werd. naast kleding en speelgoed kregen ze ook medisch materieel wat heel goed van pas zal komen in dit arme gebied. ondertussen had zijn mama niet stilgezeten en contacten gelegd met bekende figuren uit Senegal die hun medewerking verlenen om alles goed en wel te bedelen. gisteren was het dan zo ver : met de hulp van zijn vriendjes en ouders, leraren, en andere mensen laadden ze de containers vol, want deze week worden ze verscheept naar Senegal. de kranten en televisie waren erbij om alles vast te leggen en deze avond in het journaal van 19 uur zien we de beelden op de commerciële zender vtm. spijtig genoeg kunnen jullie deze zender niet ontvangen in nederland. maar morgen wordt het uitgezonden op Canvas in Karrewiet om 18.10u en 19.20u . deze zender is wel te ontvangen in Nederland. misschien kunnen jullie ook eens kijken.... wat een jongen van elf kan verwezenlijken. hij is een voorbeeld voor onze jeugd !!!!!!
bij ons in Eeklo, woont een gezin met acht zonen. het is stillaan een unicum, zo'n groot gezin dat dan nog uitsluitend zonen heeft. in België is het de gewoonte dat de koning peter wordt van de zevende zoon. eerst dachten de ouders dat ze hun kind dan Albert moesten noemen. maar toen bleek dat ze vrij waren om de naam te kiezen, stemden ze in. deze week werd het gezin uitgenodigd op het stadhuis, waar ze uit handen van onze burgemeester een zilveren schaal mochten ontvangen, geschonken door onze koning. Kyano is de zevende zoon van het gezin van Luc en Caroline, maar kreeg deze zomer nog een broertje bij : Ariano. of er nog eentje bijkomt? vader Luc blijft er rustig bij en zegt dat mama caroline nog graag een dochtertje wil... op 9 augustus 1992 werd Olivier geboren, in 1993 Laurens, in 1997 Frederic, in 1998 Cedric, in 2002 Maury, in 2004 Alejandro, in 2006 Kyano en deze zomer Ariano.
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
bij ons vrouwen gaat, samen met onze leeftijd, ook ons gewicht omhoog.
een tijdje geleden vertelde ik op mijn blog over Lucas, een elfjarige jongen , die zo getroffen werd door de armoede in Senegal, waar hij vorig jaar op vakantie was met zijn ouders, dat hij een actie opstartte.
iedereen kent nog wel het schattige witte beertje Knut die een kleine twee jaar geleden verstoten werd door zijn moeder . hij groeide op tot een flinke ijsbeer, dank zij de goede zorgen in de dierentuin van Berlijn.
gisteren hadden we over wat Belgen 's morgens en 's avonds doen, maar wat in het weekend?
in de libelle las ik een interview met Willemijn van Dommelen.
waarom voel je vlinders in je buik als je verliefd bent?
goed gehumeurd zijn is prettig. 
"gelukkig zijn" heeft voor ieder van ons wel een andere betekenis, soms lijkt het iets ongrijpbaars, maar in feite moeten we het niet ver zoeken, het zit soms in kleine dingen...
denk eens aan andere mensen,
"make-a-wish" is een organisatie die probeert wensen van langdurig zieke kinderen waar te maken. 
zaterdag vertelde ik hier op mijn blog over de uitzendingen van Lucas op televisie. waarschijnlijk hebben jullie de zenders niet kunnen ontvangen , maar niet getreurd : op 
Lucas, een elfjarige jongen uit Nevele, die vorige winter op vakantie was in Toubacouta in Senegal, stond versteld van de armoede aldaar. hij wilde iets doen....hij richtte POPULUS op.
bij ons in Eeklo, woont een gezin met acht zonen. het is stillaan een unicum, zo'n groot gezin dat dan nog uitsluitend zonen heeft. 
