Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: zorgen voor anderen, vooral voor mijn kleinkinderen.
de essentie van het leven gaat in onze moderne tijd verloren. mensen leven van luxe en denken dat dit eeuwig blijft duren... helaas !
sinds enige tijd heb ik wat problemen met de pc en morgen komt de pc dokter hem halen om eens volledig na te zien. ik had al af en toe problemen om op mijn blogje te schrijven, maar na het nazicht zal alles wel opgelost zijn. ik hoop dat het niet te lang zal duren. daarom neem ik nu met het oude jaar afscheid van jullie en hoop jullie zo vlug mogelijk weer op mijn blogje te kunnen schrijven.
deze morgen kreeg ik in mijn mailbox "mijn dagelijkse gedachte", en vandaag was het er één van Salvator Dali : afscheid nemen betekent de geboorte van een herinnering (vind ik wel heel toepasselijk deze laatste dag van het jaar!)
een mooie tekst om het nieuwe jaar in te zetten :
een nieuw jaar kun je beginnen met de mooiste kleren aan dat is wel gezellig maar je hebt er niet veel aan
een nieuw jaar kun je beginnen met een grote zak vol goud maar dat heeft weinig waarde als niemand van je houdt
een nieuw jaar kun je beginnen met een lekker glaasje wijn maar als dat op is, wat dan nog? er moet iets beters zijn...
een nieuw jaar kan je beginnen met een heel mooi gedicht maar het beste is nog altijd... begin met een blij gezicht !
ik wens jullie allen een fijne oudejaarsavond en wens jullie een gelukkig én gezond 2009 !
het was een heel drukke week voor mij, iets te druk, want donderdag was ik ziek. ik vergeet soms nog eens dat ik niet alles mag eten, en daar draag ik dan de gevolgen van. mijn darmen lagen overhoop en dat duurt een tijdje tot ze weer tot rust komen. kerstavond was ik wel erg moe , maar heb toch enorm genoten van de gezelligheid. mijn jongste dochter weet dat heel goed te organiseren. ze kan perfect de sfeer creeëren en haar aperitiefhapjes zijn zalig. ikzelf had de hoofdschotel bereid. op Kerst is het bijeenkomst bij mijn ouders, en elk jaar wordt de familie groter : dit jaar mochten we Nathan en Janne verwelkomen. de kleinsten waren superblij met de kerstpakjes. hier kijken ze altijd naar uit. 's avonds ben ik vroeg onder de wol gekropen want ik was echt niet goed. gisteren was het al niet veel beter, maar vandaag krijg ik toch al een beetje trek om iets te eten. gelukkig maar. ik hoop dat jullie ook allemaal genoten hebben van een fijne Kerst. voor de meesten van ons is dat wel één van de gezelligste dagen van het jaar. voor anderen, die het niet zo goed hebben als wij , is het niet echt zo'n feest. sommige vrijwilligers zorgen er voor dat er toch iets bijzonders georganiseerd word voor deze mensen. dat vind ik super. bij ons op vtm, de commerciële zender, zetten ze elke avond zo'n initiatief in de kijker. ik hoop dat iedereen op de één of andere manier toch kan genieten van de kerstdagen. wees dankbaar met wat we hebben, en laat ons hopen dat in 2009 er méér warmte ontstaat tussen de mensen, méér samenhorigheid, méér nederigheid, want we zijn toch allemaal mensen op die ene aarde. laten we voor deze aarde zorgen, en ook voor de mensen die erop leven. Zalige Kerst!
Sinds 2001 toen Maxima werd voorgesteld aan de wereld als 'de verloofde van de Nederlandse kroonpins Willem-Alexander', heb ik een enorme bewondering voor deze wel héél bijzondere vrouw. de manier waarop ze in bijna perfect nederlands praatte, vond ik al heel speciaal. (zelfs onze belgische prinsessen en koningin, doen het niet zo goed!) Bij haar huwelijk op 2 februari 2002 zag je dat het nederlandse volk mijn mening deelt : Prinses Maxima had het hart van alle nederlanders gestolen ! en ze ontpopt zich verder als een echte 'prinses van het volk'. deze week stond bij ons in een weekblad een heel mooie foto van haar gezin : het is geweldig. haar drie dochtertjes lijken net uit een sprookjesboek te komen , ze hebben alledrie de uitstraling van hun mama. Prins Willem-Alexander zit erbij als een terecht heel trotse vader. de opvolging van Koningin Beatrix is verzekerd ! ik vertelde reeds heel in het begin op mijn blog dat ik me zo goed voel als ik naar nederland kom en ik er graag zou wonen, en mijn bewondering voor Nederland, wordt met Maxima alleen maar groter !
vandaag is hier in België de laatste schooldag voor het kerstverlof, en voor velen ook de laatste werkdag van dit jaar. ik wens jullie van harte een heel gezellig kerstverlof.
mijnheer pastoor wint een reis naar Zwitserland voor twee personen, en vraagt moeder overste mee. daar aangekomen zijn alle hotels volgeboekt, behalve in één waar de bruidsuite nog vrij is. "ah nee", zegt moeder overste, "ik heb de kuisheidsgelofte afgelegd en mag niet bij een man slapen". "ofwel slapen we in de bruidsuite ofwel blijft gij hier de hele nacht staan", zegt mijneer pastoor. ze gaat dan toch akkoord en ze gaan naar de kamer. daar aangekomen vliegt moeder overste naar het venster, ze trekt het venster open en neemt een handvol sneeuw. ze trekt haar rok naar omhoog en smeert de sneeuw tussen haar benen. "wat doet gij nu?" vraagt mijnheer pastoor. "ik ben mijn maagdelijkheid aan het bevriezen", zegt ze. waarop mijnheer pastoor zijn broek laat zakken, en zijn paternoster rond zijn piet draait. "maar mijnheer pastoor, wat doet gij nu?" vraagt moeder overste. "awel", zegt mijnheer pastoor, "ik leg mijn sneeuwkettingen op".
schitterend! vier studenten aan de hogeschool arriveerden maar liefst twintig minuten te laat op een belangrijk schriftelijk examen. de betrokken hoogleraar, die zelf surveilleerde, deelde de studenten mee dat ze te laat waren en om die reden niet meer aan het examen konden deelnemen. de studenten probeerden de hoogleraar te vermurwen en voerden als excuus aan dat ze gevieren met de auto waren gekomen en dat deze een lekke band had gehad. in dat geval, zo vond de hooggeleerde, verdienden de vier heren een extra kans; een schriftelijk examen bij hem thuis, de week daarop, op hetzelfde tijdstip. vanzelfsprekend was het viertal die dag stipt op tijd. elke student kreeg een aparte kamer toegewezen met een stoel en tafel, waarop een gesloten omslag lag met de examenvragen. het gevreesde examen bestond uit slechts één vraag : "welke band was lek?"
een bekwame onderzoeker zit in zijn bureau te werken aan een project om de wereld te verbeteren, als plots zijn dochtertje van vijf jaar binnenkomt. "ik wil spelen", zegt ze. maar de man antwoordt dat hij geen tijd heeft en dat ze hem moet laten verder werken. na wat aandringen geeft het dochtertje toe en verandert van tactiek. "laat mij je dan helpen, zodat je vlugger klaar bent met de wereld te verbeteren ", zegt ze. de man is vertederd en zoekt naar een oplossing. hij vindt in een tijdschrift een wereldkaart, scheurt die aan stukken en geeft alles aan zijn dochtertje met de opdracht dat zij de wereld opnieuw 'in orde moet brengen'. hij hoopt zo de rest van de dag van haar af te zijn, aangezien hij weet dat zijn dochter nog te klein is en het beeld van de wereldkaart nog niet kent. maar na een kwartiertje komt ze fier terug met de wereldkaart netjes aaneengeplakt. "klaar !", roept ze uit. "hoe heb je dat gedaan?", vraagt de papa verbaasd. "simpel", zegt het meisje. "toen je het blad uit het tijdschrift scheurde, zag ik dat op de achterkant een foto van een mens stond. toen ik de wereld niet ineen kon puzzelen, heb ik alle stukken omgedraaid en eerst 'de mens in orde gebracht'. toen ik daarna het blad omdraaide, zag ik dat de wereld ook in orde was." Adolfo Perez Esquivel, Argentinië
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
sinds enige tijd heb ik wat problemen met de pc en morgen komt de pc dokter hem halen om eens volledig na te zien. 
het was een heel drukke week voor mij, iets te druk, want donderdag was ik ziek. 
