Terugkijkend op jaren geleden, de lagere school, de rest van mijn jeugd Dat stemt mij immer tevreden, het was een mooie tijd van eer en deugd
Hoog in het vaandel stonden 'Normen en Waarden' en niet geschuwd werd de corrigerende tik Nu laten we alles maar ontaarden en steken ze scholen in de fik
Vergeleken met nu, waren we toen niet rijk en we waren heel klein behuisd We woonden in een armoede wijk toch voelden we on bepaald niet verguisd
Omdat we niet beter wisten waren we gelukkig met alles wat we hadden Natuurlijk hadden ook wij wel eens twisten maar we hebben nooit op muren of ramen staan kladden
Het huisgezin was bij ons de centrale spil Pa was het hoofd, en Ma haar wil was wet Na het avond eten kregen we een davitamon pil en hups, dan moesten we voor zeven uur naar bed
We hadden geen koelkast, computer of een TV en leefden heel sober, en summier Toch maakten we veel lol en waren te vree we waren niet zielig en hadden vaak plezier
Kijk ik nu om mij heen, dan schaam ik me dood toen waren we gelukkig met o, zo weinig Nu blijven we kopen, ook al staan we Rood Dat is heel bar en bepaald niet geinig
De economie moet draaien, en dus moeten we kopen dat is de wijsheid van de 'geleerde bollen' Dus moet iedereen hard hollend naar de winkels lopen want het geld moet veel meer rollen!
Maar, zo is nu de vraag zijn we nu gelukkiger dan zoveel jaar geleden? Kijk naar alle problemen van vandaag Wat is daarvan dan de reden?
De wereld is verandert, hoor je vaak zeggen maar die mening kan ik niet delen Niet de wereld, maar de mens is zich gaan verleggen en nu vliegen we elkaar om niks, naar de kelen!
Tolerantie, ooit een deugd van ons allen Het is vrijwel overal verdwenen Normen en Waarden zijn weggevallen ze schoppen je nu tegen je schenen!
De overheid wil zich nergens meer mee bemoeien de politie kan en mag niets meer doen De overheid kan alleen nog flink snoeien voor kwaliteit of veiligheid hebben ze niet voldoende poen
De banken hebben zwaar zitten gokken en dat ging natuurlijk een keertje goed fout Nu moeten alle Nederlanders er voor knokken, Dat wat je hebt, je ook nog behoud!
Want ook pensioenfondsen speculeerden er lustig op los Dus werken we gewoon nog een paar jaar extra door Uiteindelijk zijn we allemaal zwaar de klos De 'top-mensen' tekenden hiervoor!
Zij kregen de vrije hand om te speculeren tegen exorbitante bonussen en lonen Zij hadden nog nooit gehoord van reguleren alleen maar van nog méér belonen!
De hebzucht is de maatschappij in de bol geslagen en wie niets heeft kan, of wil, toch kopen Veel mensen hebben vaak nog geen werk, maar willen toch niet steeds gaan lopen
Lenen of jatten om toch wat te kopen dat is de maatschappij van vandaag de dag En we vinden het allemaal nogal bezopen dat een crimineel bijna alles mag
Een burger die zich wil verdedigen wordt opgepakt en belandt in de cel Je mag een crimineel niet beledigen want dan trekt hij aan de bel!
Een geflipte rechter laat de crimineel dan gaan en de burger moet hem dan de schade betalen Want die crimineel had toch zeker niets gedaan? Natuurlijk gaan de burgers hier van balen!
En dus wordt de politiek heel erg fel partijen willen zich duidelijk profileren Ze trekken luid aan de bel, Stem op ons, wij zullen het tij doen keren!
De moraal van dit gedicht we hebben heel erg veel, maar toch ook weer niet We zijn voor het consumentisme gezwicht maar zijn we nu gelukkig, of hebben we verdriet?
Geluk zit niet in het vele hebben maar juist in de kleine dingen van elke dag, Geluk is elke dag lekker 'beppen' Met collega's of mensen die je graag mag
Gelukkig zijn zit niet in je portemonnee maar veel meer tussen je oren Geniet van je leven en wees eens te vree Wees blij dat je kunt zien, en dat je kunt horen
Relativeer zo veel als je kunt vraag je eens af of je wel zoveel nodig hebt En hol niet naar de winkels bij alweer een prijs stunt doe eens iets voor een ander en zie hoe je daar van oppept!
Het leven is nog steeds de moeite van het leven waard Maar dat moet je wel willen zien en willen meemaken Dus, leef heel onstuimig of juist heel bedaard en besef, eens zullen we allemaal onze laatste tocht gaan maken.
