Een aantal zeer oude buschauffeurs staan kleumend van de kou te wachten tot het moment dat zij hun collega weer mogen aflossen. Sinds het ook wegbezuinigen van de eindpunt voorzieningen voor buschauffeurs, staat er alleen nog een soort bouwwerkzaamheden toilet, waar de buschauffeurs een sleutel van hebben. Jaap, met 68 jaar de oudste chauffeur, komt net van dat Gamma toilet af. "Het spoelt niet door, want de leiding is bevroren, en je blijft met je reet aan de bril vastzitten van de kou en de smerigheid", moppert hij. Zijn collega's staan wat meewarig te grinniken, want ze kennen maar al te goed deze situatie.
Een prachtige bus komt er aanrijden. Het is dat je hem aan ZIET komen rijden, want horen doe je het niet. Elektrische bus, geen herrie, geen uitstoot, wel duur in onderhoud en aanschaf. Maar ja, als je dan wat op andere dingen kan bezuinigen, dan trek je de zaak toch weer in evenwicht! Jaap loopt naar zijn rollator, en zet zijn chauffeurstas daarop en baant zich - met rollator - een weg door de sneeuw om bij zijn bus te komen.
Een zo mogelijk nog oudere buschauffeur valt bijna uit zijn bus. In de zijkant van de bus zit een luik waar de oudere chauffeurs die wat moeilijk ter been zijn (mag het even na ruim 45 jaar op de bus!) de rollator in kunnen opbergen. Prima geregeld en met dank aan de verfoeide CDA regent uit de begin jaren van deze eeuw: DONNER. De pensioengerechtigde leeftijd werd onlangs opgetrokken tot 70 jaar, omdat de gemiddelde levensverwachting voor mannen naar 82,5 jaar werd bijgesteld. Dus werd besloten om er nog maar een paar jaar aan vast te knopen..
Natuurlijk vergt het voor de werkgever wel wat extra investeringen, maar ach dat hebben ze er wel voor over, want waar vind je nu nog zulk gemotiveerd personeel? Jaap begroet zijn collega, en wenst hem een goede reis naar huis, en stapt in de bus. De cabine is gezekerd met kogelvrij- en gewapend glas, en volledig afsluitbaar. Er zijn drie boordcomputers die alles in de gaten houden. Jaap hoeft alleen maar een soort identificatiekaart langs een lezer te halen een code in te tikken, en het systeem weet met wie het te doen heeft.
Jaap drukt op een knop en een zacht gezoem laat horen dat de bus bedrijfsgereed is. Het is bovendien ook tijd om te vertrekken. Dus gaat Jaap op pad. De bus rijdt op een busbaan, alle lichten worden op groen gezet wanneer er een bus aankomt. Er kan maar weinig fout gaan. Bij de haltes gaan de deuren vanzelf open en weer dicht. Jaap hoeft er niets meer aan te doen, alleen maar kijken of alles goed gaat. Daarna weer verder. Het hele parcours staan de luxe auto's luid toeterend en niet vooruit komend op de openbare weg. Een chaos! Maar op de busbaan met ongelijkvloerse kruisingen, gaat de bus precies volgens dienstregeling verder.
Alleen, er zitten haast geen mensen meer in de bus. Ja, dat is weer een ander verhaal. Al die marktwerkingen, en al die steeds vreemdere eisen van regionale overheden m.b.t. het vernieuwen van het openbaar vervoer, bleken funest voor een kloppende exploitatie. Uiteindelijk gingen alle private OV bedrijven over de kop. Er brak een volksopstand uit, want ja er MOEST wel OV blijven rijden! Dus kon de overheid niets anders dan om zelf weer eigenaar te worden van de BV OV Nederland.
Alleen... de prijzen van het vervoer werden steeds maar hoger en hoger. Het had ook een gunstig effect, want drop-outs en losers konden deze prijzen niet meer betalen, maar de meeste mensen in Nederland OOK niet meer! Dus kon de bus van Jaap lekker doortuffen. Geen kaartverkoop, geen gezeur, überhapt geen communicatie meer met de passagiers, alleen maar rijden over een vrije busbaan. Je kan er 100 mee worden!
Leefde Donner nou nog maar, dan had het kreng toch nog gelijk gekregen!
De aardigheid in het werk, ja dat is wel minder geworden, het is allemaal wel afstandelijk geworden. Je bent een nummer en zult ook altijd een nummer blijven, no matter what...
