Sturen is
vaak een zaak van anticiperen op anderen. Besturen is ook een zaak van geven en
nemen. Bestuurders die constant op hun strepen gaan staan zullen op enig moment
een opponent tegen komen, die het er niet bij laat zitten, en zo wordt een
conflict geboren.
Besturen is
een zaak van evenwicht, en op juistheid inschatten van informatie. Besturen
moet je weloverwogen doen, vrij van andere problemen, goed geconcentreerd,
altijd goed geconcentreerd! Een klein moment van onoplettendheid, kan fataal
zijn. Het kan zeer ernstige gevolgen hebben voor anderen maar ook voor jezelf.
Bestuurders
van een bus hebben een grote
verantwoordelijkheid. Weloverwogen moeten zij niet alleen een voorbeeldige verkeersdeelnemer
zijn, maar daarbuiten ook nog rekening houden met de passagiers, de
dienstregeling, agressie op de weg maar soms ook in de bus, en de
verkeersomstandigheden.
Bestuurders
van een bus moeten constant inschatten hoe ze een situatie beoordelen en hoe
zij daar zelf op reageren, actie reactie. Het is een continu proces van
afwegingen maken. Na heel veel jaar lijkt dat automatisch te gaan. Maar dat is
natuurlijk niet zo.
Gas
bijgeven, of juist inhouden, wegrijden van een halte of nog even wachten voor
een aanstormende passagier, heibel maken over een strippie meer of minder, of
maar doorrijden, want je bent al zo laat, het zijn allemaal afwegingen die we
dagelijks maken, soms wel 100 keer op een dag.
Bestuurders
van een bus, hebben ook te maken met die andere bestuurders, bestuurders die
géén bus besturen, maar die het bedrijf besturen waar de bestuurders van een
bus, werkzaam zijn.
Deze bestuurders krijgen met dezelfde bestuurders problemen
te maken als de bestuurders van een bus. Ook zij moeten constant anticiperen op
het gedrag van anderen, en de regelgeving proberen te handhaven. En ook zij staan onder druk van anderen om
schier onmogelijke opdrachten uit te moeten voeren. Want hoe stel je het
ziekteverzuimpercentage bij als je bedrijf steeds meer grijze koppies gaat
tellen, en uitval van oudere werknemers door lichaamsbeperkingen steeds meer
gaat toenemen?
Bestuurders met, en bestuurders zonder stuur,
worden dus veelvuldig met dezelfde problemen geconfronteerd. Het juist
inschatten van een situatie zal altijd het belangrijkste zijn voor iedere
bestuurder. Alleen door heel veel ervaring zal het inschattingsvermogen kunnen
toenemen. Ervaring, veel ervaring, is voor elke bestuurder een bittere
noodzaak!
Als jong
touringcarchauffeur krijg je ook niet gelijk een 10 daagse reis naar Rome.
Meestal beging je met wat zwembadritjes, rondjes om de kerk en wat
schoolreisjes. Maar bestuurders managers in (bus)bedrijven beginnen steeds
jonger en minder ervaren. Zij moeten zich profileren, en kunnen vaak niet
anders dan op hun strepen gaan staan. De
oude rotten in het vak de busbestuurders, laten dat soort gedrag vaak niet
toe, en een conflict is geboren. Spanning op de werkvloer, vermindering van
plezier in het werk.
De oplossing
zou toch zo simpel kunnen zijn: iedere bestuurder heeft geleerd dat geen enkele
situatie hetzelfde is als de vorige dag of de vorige maand. Al rijd je 1000
keer dezelfde route, de situatie die je de dag erna meemaakt zal altijd
verschillen dan die van de dagen ervoor.
Bij iedere situatie,
of bij ieder probleem hoort een passende oplossing. Hoe langer je meegaat, des
te creatiever je kunt worden in het bedenken van oplossingen. Alle mensen, of alle situaties over één kam
scheren is vaak domste wat je kunt doen.
Besturen doe
je met je hart, je hersens, en je ziel. Besturen doe je met je hele lijf.
