 |
|
|
| Voor mij, om gelukkig te zijn, en voor geïnteresseerden! |
|
|
| 18-11-2011 |
 De Alf van de Koningsboom |
Lieve Vrouw en ik komen onze afspraak na. Op dinsdag 8 november 2011 treffen we elkaar 's middags in het Goffertpark: wandelen en kennis maken. Een beetje koud, maar wel zonneschijn. Eerst wat onwennig, maar al gauw zitten we vertrouwd op een bankje te praten. Spinnen, duiven en honden om ons heen. Natuurlijk komen we uit bij de Koningsboom.
Lieve Vrouw gaat onder de 'kroon' met haar handen tegen de boom aan staan. Voor haar blijkbaar de manier tot contact maken. Voor mij werkt dat minder; alsof ik met iemand praat en de persoon tegelijkertijd tegen zijn keel aan sta.
Begrijp je hoe het voor mij is? Net alsof een boom een persoonlijke ruimte heeft. Wel eens van gehoord? De intieme zone, de persoonlijke zone, de sociale zone en de publieke zone?
Kennismaken met een boom, met het bewustzijn van de boom doe ik van ietwat meer afstand dan direct fysiek contact. Ik heb ook het idee dat de boom mij dan beter waarnemen kan. Zeg maar dat ik beter zichtbaar ben, minder diffuus omdat onze energieën minder vermengd zijn.
Ik loop op een afstand van een meter of drie rond de boom op zoek naar het punt waar de energie 'prikkels' over mijn ruggengraat laat vliegen, en daar ga ik op de grond zitten. Het blijkt aan de andere kant van de boom, dan waar de 'kroon' zit, te zijn: in het oosten (zie de foto). Als Lieve Vrouw mijn kant opkomt, vraag ik of ze contact wil maken met het Bewustzijn van de Koningsboom. Nu lijkt Lieve Vrouw reeds direct antwoorden van de boom te krijgen, maar ze wil de 'oefening' graag doen.
Ze gaat rechts van mij zitten en ik vertel haar over de afstemming op zichzelf en de omgeving; over 'het verkleinen'; het 'de grond ingaan' en het 'via de wortels bezoeken van de plek waar de stam de grond uitkomt. Dit is namelijk de plek waar het bewustzijn van de boom 'zetelt'. Daar kan Lieve Vrouw de Koningsboom begroeten; zich voorstellen; haar vragen stellen; luisteren naar de antwoorden; bedanken; afscheid nemen, en vervolgens terug gaan naar de plek waar zij, haar lichaam, zit. Zelf ga ik de oefening ook doen, dus ook ik sluit mijn ogen.
Bomen maken over het algemeen graag kennis met mensen, maar mensen weten vaak niet of nog niet zo goed hoe dat te doen. Tja, het kost ook tijd en we leven in hectische tijden! Zie het maar als 'vrienden maken'.
Om een lang verhaal wat in te korten: Ik 'zie' het Bewustzijn van de Koningsboom als een enigszins afgeplatte, schitterende Geelgouden Bol. Omdat ik tegelijkertijd 'reis' en instrueer, lijkt het niet helemaal goed te gaan. Hoe ik ook kijk en kijk de Geelgouden Bol is verdwenen. Ik kijk in een enigszins holle, ronde, lichtbewegende Paarsblauwe Schaal met bleke, loshangende, kleine pezen aan de rand. Terwijl ik het Bewustzijn van de Koningsboom begroet en mezelf voorstel, doe ik mijn uiterste best de Geelgouden Bol weer te zien. Het lukt niet. Paniek slaat een beetje toe. Kan ik het niet meer? Kan ik geen contact meer maken met het Bewustzijn van een Boom? Het is tenslotte Jaren en Jaren geleden dat ik Contact maakte met een Boom; Jaren ben ik 'eruit' geweest. Als ik het begin op te geven en mijn Zicht terugtrek uit de Paarsblauwe Schaal 'zie' ik het Bewustzijn van de Koningsboom rechts naast de Boom staan. Oef!
Wat ik zie? Van opzij: een Geelgouden Wezen, niet zo strak omlijnd als ik normaliter een Mens zie. Zeg maar dat de Contouren beweeglijk zijn. Het Hoofd is nauwelijks zichtbaar door de grote Capuchon: de Neus steekt eruit. De Handen zijn niet zichtbaar, want verborgen in grote, wijde Mouwen. Het Wezen heeft wel iets weg van een Monnik in een Gouden Pij.
Het Wezen zegt: "O, kom eens hier jij!" Trekt me naar zich toe en omhelst me. Een diepe Snik wordt hierdoor uit me geperst. Daarna zie ik mezelf voor het Wezen staan: de Handen van het Wezen boven mijn Hoofd en uit die Handen stroomt Geelgouden Licht als een beschermende Bijenkorf over me heen. Oh, wat een Bescherming wordt er over mij heen gegoten.
Na deze overweldigende Ervaring probeer ik nog een te worden met de Boom (van Wortels tot en met Takken en Blaadjes), want dit kan bij de oefening horen, maar krijg te horen dat 'dat wel een andere Keer kan!'
Als ik mijn ogen open, is het stil om me heen. Lieve Vrouw heeft haar ogen nog gesloten. De zon is in het westen al aardig aan het zakken. Ik kijk naar de boom die op zo'n drie meter voor me staat, en dan krijg ik heel grote ogen. Want wat zie ik? Ik zie overduidelijk een gezicht op de stam.
Lieve Vrouw opent haar ogen en kijkt eveneens in het rond. Als ze oogcontact met me maakt, ben ik al druk bezig met mijn fotocamera. De instelling levert even wat problemen op. Haha, alsof de boom zou weglopen! Het schemert ondertussen al flink. Maar goed, het lukt me om enkele foto's te maken. Vanuit haar positie lukt het Lieve Vrouw niet zo goed het gezicht te zien, maar met behulp van mijn opnamen ziet ze het even later ook.
"Jezus!", klinkt het heel verbaasd naast me.
Als we terug lopen naar onze fietsen hebben we plezier, hoewel... we praten ook serieus. Lieve Vrouw ziet een duidelijk doel voor mij, en eerlijk gezegd is dat door haar genoemde doel mede de aanleiding dat ik dit blog 'Wederwaardigheden' (na jaren) toch ben begonnen.
We gaan bij Lieve Vrouw thuis theedrinken. Zij noemt het Wezen een Natuurgeest. Enkele dagen later realiseer ik mij dat het een Alf is. Wat een helende ervaring. Bij deze: "Dank, lieve Alf, ik wist niet dat ik zó verdrietig was."
Waarom verdrietig? Welke pijn negeer ik?
Een simpel antwoord: de laatste paar jaren zijn veel collega's, met wie ik tien tot achttien jaar prettig heb samengewerkt, gepensioneerd of zelfs gestorven. Ik was een jonkie in die groep.
Hmm, op werkplekken wordt er bitter weinig tijd genomen voor het verwerken van dit soort verliezen. Dat doe je er maar bij; werk gaat voor/door. Een ritueel: een feestelijk afscheid, een begrafenis of crematie en vort met de geit. Wat mij betreft mag dat anders.
Hmm, het is een zacht bewustzijn me te realiseren hoeveel ik van hen heb gehouden. Nog houd.
Tja, de mogelijkheid tot houden van leeft nog in me! En nu zijn Lieve Vrouw en de Alf van de Koningsboom in mijn leven gekomen. Op Aarde is er veel, heel veel, om van te houden. Dank daarvoor.
Warrior Iadied
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
