 |
|
|
| Voor mij, om gelukkig te zijn, en voor geïnteresseerden! |
|
|
| 21-11-2011 |
 Verschijning Rozen-Maria |
Langs het hoofdgebouw wandel ik naar de andere kant. Ook daar staat een groepje bomen / coniferen bij elkaar, bijna een cirkel. Het zijn intrigerende meerstammigen met grillig gebogen takken. Ik ga op een stomp zitten en bedenk dat ik met de boom tegenover me of met de gehele groep bomen contact wil maken.
Dus sluit ik mijn ogen, luister even naar de omgeving, ontspan mezelf bewust, maak me klein en zoek een ingang in de grond naar de wortels.
Ik kom bij een soort penwortel uit, die net als de stam wat geschubd is: langwerpige schubben. In eerste instantie lijkt het niet te lukken, ik probeer het zeker drie keer. Dan besluit ik de 'boom' maar te groeten: Hallo, ik kom kennismaken, ik ben Thea Penterman. Nee, ik heb geen bijzondere Vraag.
Dan gebeurt er iets moois: de Bomen blijken samen een Schaal te vormen, ze staan in een Cirkel en elke Boom vormt als het ware een Straal van deomhooggaande Schaal. In het midden van de Schaal bruist een geelgouden Bewustzijn omhoog, net een Bron. Schitterend.
Uit de Bron rijst Maria omhoog. Heel verfijnd, in een witgouden Kleed en een bleekblauwe Mantel. Om haar Lichaam slingert een Krans met rozerode Rozen.
Ik groet haar: 'Dag Maria'.
Ik kijk mijn ogen uit: de Gouden Bron onder Haar Voeten bruist en de bleekgouden Energie die Zij uitstraalt, is weldadig.
'Mag ik me koesteren in uw Energie?'
Ik zie mezelf naar Haar toegaan. Ze omhelst me en ik voel Haar Warmte. Haar Energie om me heen is helend. Haar Handen gaan over mijn Haar en Hoofd.
'Ik moet nog veel Werkstukken nakijken, hoe kan ik dat het Beste doen?'
'Gewoon rustig ademhalen,' antwoordt ze.
Ik bemerk bij mezelf de bewuste, rustige, ademhaling.
'Tegelijkertijd nakijken en bewust in het hier en nu ademhalen,' denk ik.
Ze glimlacht lief.
'Dank U wel,' zeg ik nog.
Ik maak nog enkele foto's van het groepje bomen. De zon schijnt nog net boven de toppen van het bos uit. De zon weerkaatst in de ramen van het hoofdgebouw en daardoor valt het licht binnen de cirkel van de bomen. Zelfs mijn schaduw is goed te zien: prachtig.
Op de Open Dag krijg ik nog uitleg over gezonde voeding. een kop koffie gaat er ook nog in. Als ik wegfiets lijk ik een tweetal sterkere leylijnen te kruisen. Hmm, die lijken van boven naar beneden, midden over 'het gezicht' te lopen. 'Het gezicht' dat ik in de overzichtsfoto van 'Ontdek Dekkerswald' zag.
Terwijl ik heenfietste zou ik ze ook gevoeld moeten hebben. Vreemd, maar ik heb ze schijnbaar genegeerd omdat ik naar de ingang van de Open Dag fietste. Tja, een goede reden om nog een keer op verkenning te gaan.
Dat ik een heel bijzondere ontmoeting gehad heb... wel, het is net of dit maar langzaam tot mijn bewustzijn doordringt. Natuurlijk vond ik het geweldig, maar hoe geweldig het in werkelijkheid is, begint nog maar 'net' tot me door te dringen. Beetje eng is het ook dat ik dit op 'Wederwaardigheden' zet. Maar ja, ik wil graag doen wat ik wil...
Warrior Iadied
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
