Opgevrolijkt vervolg ik mijn weg. Door de ijzeren poort de moestuin uit en dan door het bos op zoek naar de Mariagrot. Ik loop ver naar het zuiden, maar de grot vind ik niet. Uiteindelijk wandel ik ver voor het hoofdgebouw. 

Er gaat blijkbaar flink gerooid worden. Veel bomen zijn met rood of wit omcirkeld. Tja, kan goed zijn voor de andere bomen. De oude paden van Dekkerswald zijn nauwelijks meer zichtbaar. Aan de voorkant van het hoofdgebouw moeten toch echt wandelpaden geslingerd hebben. Ik fotografeer mossen, kleurige bacteriën op hout en paddestoelen. Ben gewoon wat aan het spelen. 

Dan zie ik een nauwelijks zichtbare heksenkring. De paddestoeltjes zijn zo klein en het zijn er zo weinig dat het bijna not-done is om van een kring te spreken. Ik pak mijn camera, maar loop dan door. Een paar stappen verder lijk ik gemaand te worden om terug te gaan. Dus ga ik terug!

Nu bekijk ik de paddestoeltjes vanuit een ander perspectief en dan zie ik de houten drakenkop aan de rand van de kring. Of is het een slang? Het is een drakenkop met een heel lang recht slangenlijf. Het lijf is wel vier meter lang. Dit vind ik leuk! Ik heb iets met Draken en Slangen. Speciaal met de Ouroboros. 

Maar dat ik met een dertiental anderen de mythe van de Ouroboros heb ontdekt, is een ander verhaal. Dat verhaal is hier niet aan de orde. Hier ben ik Dekkerswald aan het 'ontdekken'.

Haha, de meisjes bij Vrouw Holle moesten, geloof ik, ook dekbedden schudden, want dan ging het sneeuwen op aarde! Ja toch?

De chakra's van een mens vormen samen ook een slang! Prachtig vind ik dat. De heksenkring paddestoeltjes is opeens van minder belang. Deze kring heeft me bij het Houten Draakje gebracht. Dankjewel!

Ik wandel door, maar loop 'dood' op het gazen tuinhek achter het Heilig Hart-beeld. Bij een blauwgeverfde barak is een poort. Ik probeer er overheen te klimmen. Sorry! 

Warrior Iadied