 |
|
|
| Voor mij, om gelukkig te zijn, en voor geïnteresseerden! |
|
|
| 22-11-2011 |
 Putleuner |
Terwijl Mijn Lief van mij weg wandelt op die 18e november 2011, zet ik me op een afstand van ongeveer drie meter van de boom die op de put rust neer op de grond. Het is koud, het heeft gevroren vannacht.
Hmm, het is net of de boom over de rand heen wil klimmen.
Ik luister even naar de geluiden in de omgeving, aarde wordt in vrachtwagens geschept en de wagens rijden af en aan. De geluiden mogen er zijn. Ik stem me af op mezelf, op mijn ademhaling.
Dan realiseer ik me dat ik al twee keer hetzelfde woord heb gehoord: "Putleuner."
Opnieuw: "Putleuner."
Even denk ik: 'He, wat flauw... tegen de Put leunen, dat is wat de Boom doet.'
Ik maak mezelf klein om naar het Bewustzijn van de Boom te gaan. Ik kom in de Aarde terecht en zie zwarte Wortels vlak en breed tegen de Putwand aangroeien. Hogerop komen de Wortels zwart bij elkaar. Het ziet er mooi uit. Ik klim langs de Wortels, maar het lukt niet echt om bij een Bewustzijn te komen: 'Zou de Boom in de Kou al slapen? Gaat het nu niet?'
Dan hoor ik een stem: 'Vertrouw, vertrouw, vertrouw, vertrouw."
Het is een galmend Geluid dat me enigszins overdondert en verwart.
Ook al zie ik geen Bewustzijn ik besluit mijn Vraag te stellen: "Er is een Bericht verdwenen dat ik schreef over de spirituele Kwaliteiten van de Beuk. Is het niet de bedoeling dat ik schrijf over Feiten die overal op het Web gevonden kunnen worden?"
"Hou-vast, hou-vast, hou-vast, hou-vast. Houd vast aan de concrete Feiten."
Oké, wat ik schrijf, dient dus te gaan over wat ik meemaak, over mijn Ervaringen.
"Hou-vast, hou-vast, hou-vast, hou-vast!"
Het galmt om me heen, dan begrijp ik het: Putleuner is de Naam van de Boom en Putleuner gebruikt de Put als Klankkast. Hij geniet van het Gegalm.
"Hou-vast, ja, dat is wat je doet, je houdt je vast aan de Rand van de Put. Je houdt de Put zo stevig vast dat je hem stuk trekt."
Putleuner antwoordt: "Alles gaat weg en alles wordt nieuw. Alles gaat weg en alles wordt nieuw. Alles...."
Putleuner galmt om me heen.
Jaja, ik begrijp het: vergaan is normaal op Aarde. Ik besef dat het niets te maken heeft met het Vergaan van de Wereld of zo.
"Vertrouw, vertrouw, vertrouw, vertrouw!"
"Mag ik je zien?"
"Ik kijk je al aan," anwoordt Putleuner.
Enigszins verbouwereerd open ik mijn ogen. Inderdaad, Putleuner kijkt me aan. Ik zie zijn Gezicht onder op de Stam.
Wat een grappige herriemaker, die Putleuner! Ik kijk nog eens goed naar de stam. Helemaal onderaan het vrij grote gezicht van Putleuner, maar linksboven zie ik nog een gezicht, een kleiner rond gezicht, een beetje leeuwachtig. Putleuners' gezicht heeft ook wel wat weg van een langwerpig leeuwengezicht. Hmm, er is blijkbaar veel te doen hier. Dekkerswald is een vrolijke, wat plagerige omgeving: Blad-weg, Putleuner, Drakenkop. Gezellig!
Mijn Lief loopt ergens achter me en komt naar me toe. Hij legt uit dat de putten waarschijnlijk gevuld werden met water dat van het dak van het huisje kwam of ooit moet er ergens hoger water hebben gestaan dat in de putten kon lopen. De putten staan onderling met elkaar in verband. Water werd omhoog gehaald en dan werden de groenten uit de moestuin in de hogere, gesloten helft van de put gewassen. Het vuile water werd waarschijnlijk over de grond verspreid.
Samen wandelen we verder. We lopen zelfs om het hoofdgebouw heen naar de oude voortuin. Mijn lief bewondert de coniferen. Contact zoeken met Rozen-Maria doe ik niet.
Warrior Iadied
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
