|
|
|
Voor mij, om gelukkig te zijn, en voor geïnteresseerden! |
|
|
30-11-2011 |
Leon Putleuner |
De moestuin lijkt weinig geheimen meer te hebben. In de hoek is een opslagplek met roestige poorten, bakstenen en een schuur met een instortend overhangend dak. Bij die schuur staat net zo'n boom als Boself Lennard en Leon Putleuner. He, heten ze nu allebei 'Leeuw'? Zonder iemand te ontmoeten, wandel ik rond. Bij Putleuner aangekomen ga ik op de rand van een koude kas zitten.
Ik sluit mijn ogen en zeg: "Hallo Putleuner, hier ben ik weer Thea Warrior. Hoe gaat het met je?" "Goed, goed, goed," galmt Putleuner. Ik kijk en kijk en denk: 'Wat zie ik nu, gaat er een Deur open?' "Kom binnen, kom binnen, kom binnen," zegt Putleuner. Ik ga naar binnen. Daar zit Putleuner. "Wat vind je van mijn geheime Kamer, Kamer, Kamer?" Ik kijk rond in het kale Vertrek. Er staat enkel een soort Stoel. Hmm, het is meer een Blok Hout. De Stoel hangt schuin tegen de Muur en Putleuner zit erop. Ik hoor ook iets tikken. Een Klok? "Heet je Leon?" "Dat weet je: Leon, Leon, Leon." "Je lijkt een, eh, jonge Boswachter." "Ja, dat is ook wat ik doe: wachten, wachten, wachten, wachten in het Bos, Bos, Bos, Bos." "Kan ik iets voor je doen?" Leon Putleuner kijkt me aan: "Nou, eh, gewoon..." "Ja, gewoon rustig ademhalen, ik weet het."
Op de koude kas open ik mijn ogen: "Dankjewel, Leon Putleuner, ik ga verder." Ik maak nog een foto van de 'jonge boswachter'. Het lijkt erop dat ik me nergens zorgen over hoef te maken: Gewoon rustig ademhalen! Mijn fiets staat mooi buiten de poort op mij wachten. Warrior Iadied
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|