Op donderdag 1 december 2011 loopt alles anders. Door wat er gebeurt, besluit ik het schrijven over hoe ik het Sleutelwoord in Guatemala ontdekt heb af te breken; eerst de Ervaringen van deze donderdag vertellen. Ha, hierdoor krijgen de mensen de Sleutel van de Hemelpoort meteen in handen.

Lieve Vrouw en ik hebben weer met elkaar afgesproken. Zij weet nog niet van het Verzoek van Rozen-Maria dat ik op maandag 27 november 2011 kreeg en is nog niet bij de coniferengroep van Rozen-Maria geweest. Ze kent de hele oude voortuin niet. Verder wil ik haar graag de verwaarloosde vijver bij de Hezelburcht laten zien.

We drinken thee en vertellen elkaar over ons leven. Zij is aangenaam verrast door het Heilig Hartbeeld dat in mijn hal staat. Tegen vieren rijden we naar Dekkerswald. 

In de Kapel steken we weer kaarsjes op: "Op de goede afloop." 

Bij het altaar staat een adventskrans met paarse linten: het eerste kaarsje heeft gebrand. Samen bekijken we het tabernakel met de letters IC XC NIKA. Ik vertel over de betekenis van de tekst. Dan lopen we naar het spreekgestoelte. Tegen de voorkant van het katheder hangt een ingelijste Latijnse tekst. Mijn kennis van het Latijn is beperkt, maar het is het begin van het Heilig Evangelie volgens Johannes over het Woord van God en dat God het Woord is. 

Via het oude pad lopen we naar de voortuin. Sensitiever voor de leylijnen lopen  ons af en toe rillingen over benen, rug en armen. We zetten ons neer op 'de zitbank' en genieten van de warmte van de coniferen.

"Alsof we in een bel energie zitten," zegt Lieve Vrouw. 

Het is zeer uitnodigend om hier te reizen, maar ik wil graag met haar naar Rozen-Maria. We wandelen naar het andere einde van de tuin en zetten ons neer bij de coniferengroep van Rozen-Maria. Lieve Vrouw laat ik de stomp om op te zitten, zelf zet ik me aan de overkant op een hangende tak. 

Ik roep mijn Krachtdieren aan: in het Oosten - Adelaar, in het Zuiden - Coyote, in het Westen - Beer, in het Noorden - Eland, Boven - Aartsengel Michael, Beneden - Moeder Aarde, in het Midden - God de Vader, en verzoek om Bescherming, Begeleiding en Ondersteuning tijdens onze Reizen in de Andere Werelden.

Met gesloten ogen begroet ik Rozen-Maria.

"Goedemiddag Rozen-Maria, hier ben ik Thea-Warrior. Ik ben gekomen met Lieve Vrouw om U te ontmoeten en begroeten."

Maria knikt: "Ik zie het."

Ze staat voor me, en ik zie Haar half op Haar Rug. Rozen zie ik niet. Maria is meer gericht op Lieve Vrouw. Tot mijn Verwondering zie ik Haar staan met een Kleine Jezus op haar Arm. Hij draagt een Gouden Bol met een Staand Kruis erop.

"He, nu zie ik U met een Kleine Jezus!"

"Ja wacht even" zegt Maria, "Ik stuur u een beeld, zodat u Mij kunt zien."

"Ik ben begonnen te voldoen aan Uw Verzoek."

"Ja, Ik weet het, het is goed," antwoordt Maria, "ga rustig door, en gewoon rustig ademhalen."

Ik besluit mezelf twintig Ademteugen te gunnen. Als ik bij de twaalfde Teug ben, gebeurt er iets onverwachts. Opeens sta ik hoog in het Heelal. Voor me klinkt het Geluid van Duizenden Weeklagende Stemmen. Het zijn Overledenen, het lijkt of ze gevangen zitten in een enorme ondiepe Kuil. 

'Waarom zijn ze hier?'

Dan hoor ik de Stem van Maria: "Zeg het dan."

Ik kijk naar links. Wat verderop staat Maria aan de Rand van de Kuil. Ze lijkt veel kleiner dan ik. Komt dit door de Afstand? Nee, het lijkt erop dat ik veel groter ben.

Opnieuw zegt Ze: "Toe, zeg het ze dan."

"Wat!?"

"Het Woord," antwoordt Maria.

"Het Woord?" reageer ik.

"O, het Woord... willen ze naar de Hemel?"

Maria kijkt me enkel aan, en ik kijk naar de enorme massa Grijzige Figuren, velen hebben Doodshoofden. Hun Weeklagende Stemmen weerkaatsen door het Heelal.

"O... willen jullie de Hemel in!? Eh, als jullie voor de Hemelpoort staan, kunnen jullie de Poort openen door het Woord 'Jahweh' uit te spreken."

De Aandacht van de Weeklagende Menigte richt zich op mij, dan verstomt de Massa. 

Het duurt  even en dan klimmen de Eersten over de Rand. Achter hen volgt een ware Stortvloed van Overledenen. Verbaasd kijk ik naar de Stroom. Van binnen vraag ik me af waarom ze na mijn Woorden aan het Lopen zijn gegaan. Ze zaten toch niet echt (meer) gevangen. Dan begrijp ik dat ze hun Doel niet konden bereiken. Ze wilden wel naar de Hemel, maar wisten niet hoe de Poort te openen, dus bleven ze waar ze waren.

Ik kijk naar de Kuil: de Overledenen blijven aanstromen: 'Hoe zou het er hier uitzien als de Kuil leeg is?'

Voorlopig blijven de Overledenen echter nog wel lopen. Ik kijk opnieuw naar Maria. Ze kijkt me aan, alsof Ze weet waarop ik wacht: "Ga gerust, ga gerust, ze gaan nu de Hemel in."

Ik open mijn ogen en kijk naar Lieve Vrouw die aan de overkant zit, dan loop ik naar haar toe. Ze is positief aangeslagen; Maria stond achter haar met Haar Armen om haar heen, en ze heeft ervaren hoe haar Hart meer geopend werd. Als Raad kreeg ze: te handelen vanuit haar Hart.

Wat is dat eigenlijk: Handelen vanuit je Hart?