Vervolgens zet ik me, na maken van de foto's op 4 december, opnieuw op 'de zitbank'. Ik kijk weer naar het centrum van de bomengroep, sluit mijn ogen en haal rustig adem.

Opnieuw is de Coniferengroep een op zijn rug gevallen Spin. Hmm, een Schrijver die niet schrijft! 

Vervolgens lijk ik in een donkergrijs Wormhole terecht te komen. Ja, het is echt: het duurt en duurt en duurt en duurt. Ik ga wat beter rechtop zitten, het lijkt of ik in een tweede iets breder Wormhole terechtkom. Het is een verre Reis door dit donkergrijze Wormhole, maar dan zie ik toch Licht aan het Einde. Als ik in een helder open Landschap terechtkom, staat links van mij een reusachtige Spin: "Gewoon rustig schrijven."

Met een van de Poten krijg ik een Kras op mijn Linkerarm. Ik realiseer me dat hierdoor Spinnenkracht op mij wordt overgedragen. De Kras bloedt. De Spin, een Kruisspin, wandelt voor me uit en van me weg. Verderop in het Landschap spelen Kinderen. Ze zwaaien vriendelijk: "Daaag."

Hmm, schrijven over hoe ik het Sleutelwoord ontdekte, is blijkbaar weer de Bedoeling.

Dan sta ik-Thea-Warrior opeens bij de Hemelpoort. Voor me staat Petrus. 

"Verraden," hoor ik.

Ja, Petrus heeft Jezus tot drie Keer toe verraden.

De Heilige Petrus is veel groter dan ik-Warrior. In zijn Handen heeft hij een Grote Gouden Sleutel: De Sleutel. 

"Jahweh," zeg ik.

Serieus kijkt hij me aan: "Gewoon rustig schrijven... en gewoon rustig ademhalen." 

Ik-Warrior draal wat en kijk door de Poort de Hemel in: "Zeven Hemelen!?"

"Ja," antwoordt Petrus, "we hebben het druk gehad."

Ik denk aan de Grote Stroom Overledenen. Hmm, de Hemel kan Allen herbergen.

"Ga nou maar, Thea-Warrior" zegt Petrus. Hij omhelst me.

Ben weer terug in de Coniferengroep, opnieuw is de Groep Bomen een op de Rug gevallen Spin. Ik ga erbij staan en draai 'de Spin' om. Daardoor hang ik zelf opeens enigszins slingerend op kop. Er zit een Touw om mijn Benen. Hé, zo stierf Petrus: de Op-Kop-Gehangene.

Dan kan ik-Warrior Petrus in zijn Gezicht kijken: een heel serene, vredige Uitdrukking. Het was/is goed zo. Dan hoor ik nogmaals de Stem van Spin: "Gewoon rustig schrijven."

Ik open mijn ogen, sta op en besef dat 'Ontdek Dekkerswald' naar alle waarschijnlijkheid gedaan is. Het is een mooi avontuur geweest. Hmm, ik schrijf 'naar alle waarschijnlijkheid' omdat ik wel een plan kan maken om te schrijven, maar dan loopt het toch anders. Het terrein van Dekkerswald is gehuld in een koude, mistige stilte. Dankjewel Dekkerswald.

Warrior Iadied

En wat zie ik op 10 december 2011 op de foto van een van de stammen van de coniferengroep - op een van de Poten van de Spin? Dat ik dit op 4 december niet gezien heb! Kijk zelf maar goed op bijgevoegde foto. Tip: de beide lichte stippen zijn geen ogen maar hoofden.

Warrior Iadied