De terugreis op 11 december 2011 gaat grotendeels op aan praten over de vraag: "Wat is het doel?" 

Tja, wil ik iets bereiken? Ik zou het prettig vinden dat op Aarde Godin en God gelijkwaardig zouden zijn. Hmm, ik zie wel dat veel vrouwen Maria, Maria Sophia, Moeder Aarde of welke Naam Haar ook gegeven wordt, dat veel vrouwen Haar heel centraal stellen. In mijn Ervaringen in de Andere Werelden is mijn Wens al een Feit.

Lieve Vrouw en ik komen tot de conclusie dat het om de weg gaat. Zoals Lieve Vrouw zegt: "Gewoon rustig wandelen."

Pratend over doel en weg vertel ik over de symboliek van de spiraal: het centrum - het doel - is zichtbaar. Met een grote sprong is in het centrum te landen, maar dan blijk je er op het verkeerde moment te zijn: het is niet mogelijk te ervaren wat er in principe allemaal te ervaren is. Op de lange spiraalweg naar het centrum zijn er obstakels te nemen en tevens plezierige gebeurtenissen tegen te komen. Al wandelend kom je uiteindelijk op het juiste tijdstip in het centrum aan waardoor alle voordelen genoten kunnen worden, omdat alle lessen geleerd zijn.

Wat het 'gewoon rustig wandelen' betreft, vertel ik over de Indiaanse tijd. Verdeel een cirkel in vier kwarten. Begin in het noorden: een nieuw idee. Reis langzaam naar het oosten, tref ondertussen voorbereidingen. In het oosten wordt daadwerkelijk begonnen. Reis al rustig werkend naar het zuiden. In het zuiden is het werken op het hoogtepunt. Reis naar het westen terwijl het werk wordt afgemaakt. In het westen is het tijd om terug te kijken op de geleverde prestaties: wat geleerd en wat anders te doen? Reis rustig naar het noorden terwijl de ervaringen bezinken en dankbaarheid de overhand heeft, 'niks doen' dus. In het noorden ontkiemt een nieuw idee. Tja, elk kwart van de cirkel duurt ongeveer even lang.

Er komt een apart probleem aan de orde. Lieve Vrouw heeft van een vriendin de vraag gekregen om zich om een Geest in haar huis te bekommeren: "Weet jij daar iets van?"

Ik vertel dat ik een keer een boze, verbitterde Geest ondersteund heb om de Aarde los te laten. Die Geest wachtte op aandacht waarop ze naar eigen mening recht had. In het verhaal van Elroly - Flonkerend Kristal in "Het Verhaal van de Steen' heb ik de acties beschreven. Elroly - Flonkerend Kristal pleegde daarbij de nazorg. Voor Lieve Vrouw heb ik wel een waarschuwing: "Weet wat je doet, anders klampt de Geest zich aan jou vast en dan zul jij mogelijk in jouw leven de les nog moeten leren die deze Geest nog nodig had om de Aarde los te laten."

Aangezien het al laat is als we voor Lieve Vrouw's huis staan en we allebei moe zijn, besluit ik niet meer met haar naar binnen te gaan. In de auto laat ik nog de foto's van de coniferengroep 'Spin op de Rug' en van de Maria Geboortekerk zien. Als we ze bekeken hebben, staan de picto's op het scherm. Plotseling realiseer ik me dat ik aangekeken wordt. Ik kijk weer naar de picto's en wie zie ik? GOD!

Lieve Vrouw ziet het ook. Op de grotere foto is het nauwelijks te zien. Toen ik de foto nam, zag ik het ook niet. Wat een cadeautje!

Het is de foto van het beeldhouwwerk dat recht boven de hoofdingang van de Maria Geboortekerk is aangebracht. Dus recht boven: Huis Gods + Poort des Hemels. Op de foto staan glas-in-loodramen, een gelijkzijdig kruis en een beeldhouwwerk met 'Jezus: Laat de kinderen tot mij komen'. Als picto is echter duidelijk een Hoofd te zien. 

Terwijl ik dit schrijf denk ik: 'De Heilige Petrus kan het ook zijn.' Hmm, 'GOD' was de eerste gedachte. Ik voeg de foto toe aan WEDERWAARDIGHEDEN. Is het te zien? De foto op het blog is geen picto. Neem desnoods wat meer afstand en knijp de ogen ietwat toe. O ja, behalve verkleinen (nodig voor het web) is de foto gewoon zoals ik haar genomen heb.

Warrior Iadied