Zaterdag 3 maart 's middags fiets ik naar de Dennenstraat waar Mijn Lief mij op de grote beuk bij de kerk Sint Antonius Abt wees. 

Het is een prachtige boom: één stam die zich splitst en weer aan elkaar groeit, zelfs meerdere keren! Aan de straatkant twee keer. Aan de achterkant een keer. 

Achter de beuk staat nog een oude boom. Een kastanje? De takken zien er afgebroken en noodlijdend uit. Aan kleine spruiten zitten reeds dikke knoppen.

Terwijl ik beide bomen bewonder, wandelt een vrouw langs me heen. In haar arm een pot kleurige primulaatjes. Blijkbaar gaat ze naar het kerkhof achter de kerk. 

We praten wat over de schoonheid van de beukenboom: "Wat verderop bij het klooster staat er nog een!" 

Ja, die boom heb ik gezien. Hij lijkt wat rechter van stam. Ik ben juist geraakt door deze. Ze wijst richting het centrum en vertelt dat daar, in de Kerkstraat, ook grote bomen staan.

Als ze verder wandelt, ga ik naar het Mariakapelletje direct links in het portaal van de hoofdingang. Hm, even rustig zitten voor mijn rug. Fietsen gaat prima, afstappen voor verkeerslichten minder.

'Wie zou Sint Antonius Abt zijn?'