Hoe zou ik het steeds zwaarder worden van Christus op de schouders van Sint-Christoffel, in een van de legenden over de laatste, kunnen duiden?

Gewoon proberen!

De legende begint met de man Reprobus, die enkel voor het allerhoogste gezag wil werken. Hij begint bij een koning, maar de koning blijkt bang voor de keizer. Vervolgens blijkt de keizer bang te zijn voor de duivel en de duivel bang voor Christus.

Reprobus wil daarop Christus dienen en krijgt van een kluizenaar de raad om mensen op zijn rug de rivier over te zetten. Op een dag zet hij een klein kind over, maar dit kind wordt zwaarder en zwaarder en op het laatst staat Reprobus tot zijn schouders in de rivier. Dan openbaart het kind zich als Christus en doopt hij Reprobus en noemt hem Christoffel / Christusdrager.

Hm, als Christusdrager betekent dat iemand de Goddelijke kern, Liefde, in zichzelf ontdekt heeft... wat betekent het zwaarder worden dan? 

Stap voor stap de legende volgen, misschien kom ik dan tot een antwoord.

Wat gebeurt er op het moment dat Reprobus Christus op zijn schouders neemt? 

Hij draagt Liefde... in zich!

Reprobus gaat het water in.

Dit betekent 'voelen'; water staat symbool voor gevoelens, voor het doormaken van een proces. Hm, door gebeurtenissen en gedachten ervaart een mens verschillende gevoelens, en de kern van alle gevoelens is Liefde.

Is de betekenis van het zwaarder worden dat het moeilijk is om de kern van Liefde te ontdekken in gevoelens?

Misschien, maar rationeel gezien is het niet eens zo moeilijk te beredeneren. 

Of zou de betekenis van het zwaarder worden zijn dat het zwaar is om Liefde te zijn? 

Ja, waarschijnlijk is dit het goede antwoord.

Op het moment dat Christus zich als zodanig openbaart, ontdekt Reprobus de Liefde in zichzelf.

Logisch dat hij daarna de naam Christusdrager krijgt.

Hm, Liefde is de kern van alle gevoelens is. Als ik boosheid voel, dan is de kern daarvan meestal Liefde voor mezelf; dat ik mezelf meer gun dan ik ogenschijnlijk krijg. 

Maar los van voorbeelden... naar aanleiding van gebeurtenissen en gedachten doet Liefde zich in mij voor in VELE gevoelens.

Kan het? Niet al die gevoelens maar ENKEL Liefde voelen? Hm, gedachten zijn mogelijk met veel discipline te sturen, maar wat de gebeurtenissen ook zijn... enkel Liefde voelen? 

De hond is volgens mij het Krachtdier van Sint-Christoffel. De kwintessens van Krachtdier Hond is trouw en bescherming. Betekent dit: Trouw aan God en beschermend zijn ten aanzien van Liefde / de Goddelijke Kern? 

Hoe dat te doen als mens?  

Is het wel 'normaal' om te bedenken, te veronderstellen, dat zoiets als 'steeds in-een-Staat-van-Liefde te zijn' het doel van mensen hier op Aarde is? Is het niet goed genoeg om mens te zijn: een waaier aan gevoelens te ervaren en 'fouten' te maken in de omgang met jezelf en met anderen?

Een echte Christoffel te zijn, lijkt me moeilijk.

Tss, nou weet ik het niet meer.

'En heb je het ooit geweten?'

'Ja, ooit was ik in de Hemel, daar heerste Liefde, JHWH...'

'Dus...'

'Jaha, het zou mogelijk moeten zijn om deze staat, Liefde, hier op Aarde te ervaren.'

Hm, deze geïnspireerde conversatie voelt aan als een onverwacht geschenk. Doet me denken aan een verhaal dat ik ooit gelezen heb. Heel in het kort in eigen woorden: Nadat een kind met een bal gespeeld had, gaf het de bal af aan een ander. Waarom?  Het antwoord: "Ik heb genoten van de ervaring van het spelen met de bal, nu geef ik de bal aan een ander zodat deze persoon dezelfde ervaring kan hebben. Mijn ervaring kan ik altijd weer oproepen."

Zou het de bedoeling van het leven op Aarde zijn om hier voor ieder individu de-Goddelijke-Staat te vestigen?

Tss... wat een opdracht.

Warrior Iadied

Ad foto: Angelika (=Hemelse Bode) in Goddelijke Staat.