Voor mij, om gelukkig te zijn, en voor geïnteresseerden!
31-12-2012
HET VERHAAL VAN DE STEEN - Keuzevakken
Samen hebben we een goede tijd daar. Zoals vanouds discussiëren en filosoferen we heel wat af en het onderwijs en de studenten bezorgen ons steeds nieuwe thema's. De Hogeschool kent onder andere 'vrije keuzevakken'. Vrij in die zin dat elke student van de Hogeschool zich daarvoor kan inschrijven. Beiden geven we er een paar. Eerst had ik er niet zo'n zin in, maar Roger luisde mij met mooie woorden de 'goede' kant op, en hij kreeg gelijk: het is prettig werken. De keuzevakken bieden ons de mogelijkheid om onze eigen stokpaarden te berijden. De Steen doet ook mee. Tijdens mijn keuzevak 'Krachtdieren en Medicijnwielen' komt ze goed van pas. In dit ervaringsgerichte vak richt ik de aandacht van de studenten op de gedachtewereld en de cultuur van inheemse volkeren. Specifiek die van de Indianen uit Noord-Amerika komt aan bod. In oefeningen rond de elementen lucht, vuur, water en aarde verbeeldt de Steen regelmatig het element aarde. Als ik samen met de studenten een Medicijnwiel leg, functioneert zij als centrale steen 'Groot Mysterie'. Soms huiver ik bij de wetenschap dat ik de Steen daarmee identificeer met het Specifiek Goddelijke, maar tegelijkertijd past het volkomen, want van alle stenen is zij voor mij de meest bijzondere. En wat dan nog... zeggen de Indianen, in hun groet 'Mitakuye Oyasin', niet dat alles met alles en allen verwant is? Is het heiligschennis? Ik vind van niet. Middels het met een dankbare intentie leggen van stenen herdenkt het ritueel van het Indiaanse Medicijnwiel de bestaande onderlinge verwantschap: die van de tweebenigen (de mensen) met het staande volk (de bomen) en tevens met de vierbenigen (de dieren); met de gevleugelden; de gevinden; de kruipers en het wolken- en stenenvolk. Eén ding is zeker: ik ben verknocht aan de Steen. Warrior Iadied
