Tja, daar sta ik dan. Vorige week was ik hier al met Siv en Åke. Voor de tweede keer binnen een week in hetzelfde museum! Eigenlijk is mijn toegangskaartje ongeldig, want het geeft enkel toegang voor het jaar waarin je het kaartje koopt. De medewerksters weten het, want na de jaarwisseling verkopen ze allemaal nieuwe kaartjes. Ze staan me wat onwennig aan te kijken, alsof ze denken: 'Moeten we die wat vreemde dame die helemaal uit Nederland komt nu voor de tweede keer entree laten betalen, terwijl een kaartje normaal... eigenlijk wel!'

Ze zeggen niets.

Ik voel aan wat hen bezighoudt, maar hou mijn kaken stijf op elkaar: 'Sommige regels!'

Ik loop de zalen in: 'Zou er toch iets in het museum zijn?'

Het is zinloos. De eerste keer heb ik het museum minutieus bezichtigd en niets gevonden: 'Waar en hoe zou ik moeten zoeken?'

Onwennig sta ik rond te kijken. Ik kan mijn draai niet vinden en bemerk opeens honger te hebben. Vrijwel direct schiet ik het museum uit: op naar de pizzeria in de hoofdstraat. Net als met Siv en Åke smaakt de pizza uitstekend en met goedgevulde maag wandel ik een uurtje later naar het bussstation van Jokkmokk: Mijn logeerverblijf en de derde Saami-film lokken.

Warrior Iadied