Voor mij, om gelukkig te zijn, en voor geïnteresseerden!
13-02-2013
HET VERHAAL VAN DE STEEN - Vijf jaar schrijven
Swingend werk ik in mei en juni enkele weken bijna dag en nacht door, de Steen biologeert gelukkig als vanouds. Vlak voor negentien juni sta ik Meisje en Els toe te reizen met de Steen. Ik besef ten volle dat ik daardoor op de afgesproken datum niet klaar zal zijn met toelichten van de verhalen, maar op de een of andere manier horen deze twee vrouwen er absoluut bij. En inderdaad, op de betreffende dag is 'Het Verhaal van de Steen' niet afgerond. De toelichtende teksten zijn gevorderd tot en met het reisverhaal van Joyce, de achtste reiziger. Bij latere verhalen staan steekwoorden of brokken tekst. Toch vermag dit de pret niet drukken. het is voor het eerst dat alle Steenreizigers bij elkaar zijn en samen hebben we op de schoongeverfde zolder van mijn, sorry, van ons huis een geweldige avond. De reisverhalen sluiten wonderbaarlijk op elkaar aan en de reizigers reageren verrast. Een enkeling laat tranen van verbouwereerdheid of geluk. Ik beloof, met volmondige instemming van allen, om zo snel als mogelijk is een boekwerk samen te stellen. Deze toezegging blijkt echter nogal groots te zijn. Waarom? Hmm, het is een feit is dat ik eerst zelf de nodige groei moest doormaken. 'Onbaatzuchtig geven', volgens de Noord-Amerikaanse Indianen geven of melden wat je weet en of kunt zonder je druk te maken over wat de ander of de gemeenschap ermee gaat doen, bleek mij niet zomaar gegeven. Al met al vergt het nog om en nabij de vijf jaar voordat 'Het Verhaal' op papier staat. O ja, laat ik het niet vergeten: de oorspronkelijke reisverhalen zijn uiteindelijk weer volledig origineel in de tekst terechtgekomen. Maar goed, laat ik stoppen met het vuilmaken van woorden hierover. Hier zijn ze: de verhalen van de reizigers... hun ervaringen in het experiment 'Reizen met de Steen'... én de woorden die ik daaraan meen te mogen toevoegen. Warrior Iadied
