Voor mij, om gelukkig te zijn, en voor geïnteresseerden!
18-02-2013
HET VERHAAL VAN DE STEEN - Reis van Roger
Op dinsdag 6 juni 2000 is het dan eindelijk zover: ik drum en Roger gaat reizen. Vooraf heb ik hem verzocht om, zo mogelijk, de komende nacht zijn dromen bij te houden. Misschien dat de opgeroepen energetische toestand, de trance, 's nachts doorwerkt. Ik spreek met hem af dat de reisintentie luidt: "Steen wat heb je me te vertellen?" Ontspannen vleit Roger zich op zijn meditatiematje neer. Hij neemt de Steen in zijn linkerhand. Gespannen wacht ik op de afloop: 'Zou het lukken?' Een enkele keer valt Roger tot verbijstering van anderen tijdens het drummen in slaap, dan heeft hij weinig te verhalen! Gelukkig gebeurt dat deze avond niet. Gezien de geheimhouding kunnen we zijn ervaringen niet openlijk op de avond zelf doornemen, maar als we elkaar op het werk weer zien, valt er het nodige te bespreken. Tja, Roger heeft bitter weinig zin zijn reisverhaal op papier te zetten, maar op mijn verzoek ontvang ik enkele dagen later toch een e-mail: 1) reis: Ik lag op mijn rug met de steen op mijn open linkerhand. Heel vlug schoot ik de ruimte in met prachtig galactisch landschap. Op zeker ogenblik komt een meteoor van een tiental kubiekmeter voorbij; hij zag er grijs-zwart uit. Onmiddellijk lag ik er middenin. Ik dacht niet te kunnen bewegen. Dit bleek toch te gaan; hij was dus hol en van binnenuit heel doorzichtig. Aanvankelijk lag ik op mijn rug, maar na korte tijd weer op mijn buik, met de steen in mijn linkerhand. Vanuit de steen ontstond een spiraal die naar boven open stond. Daar ging ik in zitten. Dat was het. Ik had er geen bijzonder gevoel bij en evenmin een verklaring van de betekenis.
2) droom van die nacht : Heftig en veel gedroomd. Zonder dat ik me concrete scènes herinner weet ik wel dat het een en al sexdromen waren. Toen ik wakker werd begreep ik dat de spiraal waarin ik zat wat met kracht, kundalini, te maken heeft. Een scène herinner ik me nog duidelijk. Met Louve was ik op wandel in Nijmegen, en op zeker ogenblik slaat zij een straatje in. Heel jalours ga ik kijken of er iemand is naar wie ze toegaat. In een gesprek met Thea enkele dagen later werd me deze laatste scène als droom wel duidelijk: terwijl ik onvoorwaardelijk mijn kracht kan uitdelen, gun ik dit niet aan Louve (nl dat ook zij onvoorwaardelijk haar kracht kan uitdelen).
