Herfst vlinders.

vallende  bladeren vormen een tapijt

in gele en rode kleuren

glimmend en glibberig op de grond te treuren

als het ware gestapeld op elkander

bezig met hun vertering strijd

een laatste vlinder strijkt op ˈt bladerdek neer

proeft even van de halfvergane massa

fladdert weer op en verdwijnt in de lucht

citroenvlindertje, misschien bezig aan zijn laatste vlucht

afhankelijk van het weer

nog even dan zal de temperatuur sterk dalen

zoeken vlinders rap hun winterplekje op

tussen coniferenhagen in muurspleten of in dichte klimop

of ze metamorferen als larven of poppen  

om ons in ˈt voorjaar weer vlinderachtig te foppen

26-10-2015 om 00:00 geschreven door Leonardo

Hollandse strand impressie

vertwijfeld staart hij van de boulevard naar beneden

waar het strand zich zou moeten bevinden

handdoeken bedekken duizenden lijven op plaatsen

waar het schone zand der liefde zich koesterend in de zon

weldadig zijn voeten zouden moeten strelen in plaats van

plastic bekertjes, houtsplinters, glasscherven en stukjes beton

het zomerse strand waar al die dikke en dunne lijven als

zeehonden in olie liggen te bakken en te garen

jonge mannen hun lief liggen op te vrijen

kleine kinderen mogen pony rijden en

oude opaˈs naar mooie slanke topless dames

liggen te staren terwijl

een stel honden aan de waterkant stoeien

het steeds in beweging zijnde zand waar

patatzakjes, papiertjes, ijsstokjes en sigarettenpeuken

het populairste stuk strand markeren

de vlaggen heftig wapperen aan de masten en de

lucht van zure harig de zilte zeelucht overheerst, terwijl

jongens met een voetbal de zonaanbidders molesteren en

het stuifzand mensen als het ware doet zandstralen

het immens drukke strand bevolkt door

Jan en alleman, waar politiepaarden gewoon

hun ontlasting tussen al die spelende kinderen laten vallen

met als surprise aan de vloedlijn

veel stinkende dode blauwe kwallen

het ooit zo idyllische badplaatsje aan de duinrand waar

vooral Duits wordt gesproken in cafeetjes

terwijl lucht van braadworst in sommige straatjes overheerst en

een auto parkeren een grote illusie is net zoals: 

een gezonde duik in het grauwe, koude Noordzeewater  

23-10-2015 om 19:09 geschreven door Leonardo

Mijn rode roos.

fraai langgerekt op een steel

fier wuivend in de wind

bloemen iets gebogen

zijn intens en groot

kleuren prachtig rood

ze vragen heel weinig

maar geven zo veel

21-10-2015 om 17:49 geschreven door Leonardo

Onverwacht ontslag. 

ze werkte altijd zo consequent, zo gedreven en oprecht 

mededeling van de directie kwam zeer onverwacht

had heel haar toekomst in het bedrijf belegd

pas veertig jaar oud, maar opeens afgedankt en overbodig

toekomstlijn is bij dit bedrijf abrupt gestopt

wat rest zijn woede, teleurstelling en verdriet

verlaat het kantoor, slaat de deur hard dicht; onnodig

slaakt beledigende zinloze woorden tegen de afdelingschef

welke nagalmen in grimmige emotionele akkoorden

woorden, welke soms het slechtste in de mens doen ontwaken

weet dat ze dat absoluut niet kan maken maar…,

pas veertig jaren oud…, verdomme!

nog een heel leven te gaan en veel te jong om al te stoppen

ze schreeuwt, is opgewonden, heeft vochtige ogen

mascara loopt wat uit, ze was altijd zeer bevlogen

wil het liefste tegen alles wat ze ziet aanschoppen

ze haalt de schouders op; denkt  na over haar situatie

plotseling verschijnt een glimlach op

haar betraande gelaat, als ware het een

zonnestraal tussen de regenwolken

 weet opeens wat ze moet doen,

 heeft opeens weer esprit

zucht eens diep en denkt dan maar... 

ze zijn met mij beslist nog niet klaar

21-10-2015 om 12:56 geschreven door Leonardo

21-10-2015 om 00:00 geschreven door Leonardo

Een eenzame paddenstoel 

terwijl haar soortgenoten 

grotendeels zijn verdwenen

hun resten inmiddels tot

stof zijn vergaan

kijkt deze jonge paddenstoel

mij fleurig aan

ze is de afgelopen nacht

opeens verschenen

haar tijd is beperkt ze

is hier maar even

zo is het nu eenmaal gesteld met

het paddenstoelenleven

17-10-2015 om 23:33 geschreven door Leonardo

Blindemannetje spelen.

Een groep arrogante voetbalmiljonairs opgesteld in Oranje.

Slechts gedreven door grote bek, euro en pond.

Wij doen dit wel even hoor, de bal is rond.

Een ramp werd het zonder de herkenbare fraaie Hollandse voetbalfranje.

Maar: wat kun je ook verwachten van een blinde kapitein.

 thans rest hoon, internationale afgang en supporters in chagrijn.

14-10-2015 om 13:39 geschreven door Leonardo

Uiterwaarden Maas verminkt.

als ik uitkijk over uiterwaarden en weiden

mijn ogen richt op wat bloeit en loeit

terwijl het geel en groen op afstand samenvloeit

twee zeilbootjes over ˈt rivierwater glijden

strek mij onbevangen uit in ˈt wat vochtige gras

terwijl een takje zuring zich tussen mijn lippen krult

hoor aan overkant van de rivier dat een machine brult

twee kleine kinderen spelen voor me in een grote waterplas

beeld van ˈt Maaslandschap wordt echter wat verstoord

heerlijke rust en natuur zijn soms niet meer harmonieus verbonden

verstoord door kranen, machines en mensen die;  uiterwaarden ontgronden 

nog thans kent onze fraaie rivier talrijke plekken ongestoord

maar veel wordt vernield, ˈt vertrouwde aanzicht voorgoed ontbonden

voor hen die na ons komen:  eeuwig zonde

13-10-2015 om 00:00 geschreven door Leonardo

10-10-2015 om 23:50 geschreven door Leonardo

08-10-2015 om 23:07 geschreven door Leonardo

Escalatie van de strijd of gewoon Russische roulette?

Russen schieten met scherp vanaf een schip in de Kaspische Zee.

Niet alleen op IS maar op alles wat beweegt.

Zo wordt geheel de Syrische bevolking op een hoop geveegd.

Staaltje van onze moderne techniek; orakelt Poetin te vree.

Nu de beer eindelijk is losgebroken uit zijn gammele kooi.

Verandert het gehele Midden Oosten rap in een enorme rotzooi.

Een nieuw type kruisraketten werd vannacht op een afstand van 1500 kilometer van Syrië afgeschoten op doelen van terroristen die tegen het regiem van Assad vechten. De betrouwbaarheid van de nieuwe Raketten is echter op zijn Russisch gemeten want een viertal kwam niet in Syrië maar in buurland Iran terecht…

08-10-2015 om 22:13 geschreven door Leonardo

Buiten wonen.

hoe triest oogt thans het weder

grauwheid straalt mij op ’t gelaat

vochtigheid, kilte en onvrede bij kinderen op straat

lucht is zwaar; ruikt naar koeienstront en salpeter

op ’t weiland achter mijn woning

zie ik alweer zo’n mestwagen rijden

die gier over het grasland doet spreiden

tegen die scherpe lucht helpt geen keizer noch koning

06-10-2015 om 22:17 geschreven door Leonardo

De kolk.

damp stijgt op van ˈt water uit de stille kolk

waterleliebladeren hebben groot deel van ˈt wateroppervlak bedekt

klein spoortje helder water heeft zich in ˈt midden  uitgestrekt

daarin spiegelt zich opeens een dikke witte wolk

die vervolgens even het zonlicht belet om te stralen

dit kleine paradijsje met haar helderheid te kleuren

geniet, kijk om me heen, ruik de herfstgeuren

van afstervende waterplanten, kroos en rietkralen  

05-10-2015 om 00:00 geschreven door Leonardo

Een herfstig gedichtje.

hoog reikende hoofden schudden rond 

in een bekoorlijke symfonie van zacht geruis 

twijgen laten hun zomerlast vallen of 

liggen reeds stuiptrekkend 

 voor dood op de grond 

kleurende bladeren tonen 

gedragen door de wind terstond 

in bruin, geel en groen aan afhangende takken 

vogels vliegen weg in het besef dat 

er weer een seizoen aan zijn einde komt

20-09-2015 om 20:30 geschreven door Leonardo

De promenade.

mensen lopen hem gegeneerd voorbij

ergeren zich aan zijn onbeschaamd gedrag

aanfluiting voor de chique promenade

zijn gezicht wordt zichtbaar, karton glijdt opzij

pas na uren richt de gestalte zich op

schudt zich uit, staat op van de grond

wankelt met het karton de promenade af

en vervloekt vervolgens de nieuwe dag  

18-09-2015 om 16:00 geschreven door Leonardo

De rauwe werkelijkheid.

het was zoˈn dag als ieder andere

een dag van spanning en gruwelijkheid

gedrenkt in hoop op menselijke toegankelijkheid

in weerwil van ˈt idee dat de wereld zal veranderen

de televisiebeelden soms rood gekleurd

laten zien dat er bloed vloeit in het oosten

vluchtelingen die behoefte voelen zich te laten troosten

afkomstig uit een land dat door oorlogen wordt verscheurd

doch religie en politiek kennen geen mededogen

slechts het doel heiligt alle middelen

waardoor het volk keer op keer wordt bedrogen

onze afkeer voor deze mentaliteit wordt langzaam omgebogen

door de stromen vreemdelingen die onze grenzen belagen

stilaan verdwijnt ons mededogen in onbehagen 

18-09-2015 om 15:55 geschreven door Leonardo

Slap gelul over wijn.

Overdreven liederlijke teksten op 

sommige dure wijnflessen

smaak van viooltjes noten, bessen en fruit

dat gelul krijg ik soms mijn strot niet eens uit

maar ik ben dan ook slechts een gewone consument

die ver afstaat van dit edele wijn gezwam

doch wel weet dat dit kostelijke vocht

mondiaal slechts op basis van lekker of niet lekker

door consumenten wordt gekocht.

Vaak blijf ik lachen om de schertsverhalen van

mensen die menen een wijnkenner te zijn die

zich focussen op dure namen welke

ze zelf vaak zelf niet eens uit kunnen kramen

maar voor mij is het al jaren een tastbaar feit

Wijn vindt je gewoon lekker, of niet;

dat wilde ik slechts even kwijt.

16-09-2015 om 19:28 geschreven door Leonardo

Druiven plukken.

slank, jong en fris als de

druiven aan de stokken

kleurig hoofddoekje bedekt

haar donkere krullen

ogen die stralen, ze heeft

een lachende mond

ze staat op, rekt zich uit,

kijkt eens om zich heen

de strakke jeansbroek klemt

om haar bevallige kont

nog twee uur gebukt werken op

de drassige heuvel

handen die vermoeid zijn van

het omklemmen van de schaar

ze hurkt zich weer neer

vervloekt de motregen

over een uur of twee is

ze er eindelijk mee klaar

In een groot deel van Frankrijk is de druivenoogst reeds binnen. Ondanks dat veel druiven tegenwoordig machinaal worden geoogst, zijn druiven plukkers nog altijd noodzakelijk om de druiven te plukken op de meer steilere hellingen.

16-09-2015 om 14:03 geschreven door Leonardo

16-09-2015 om 13:16 geschreven door Leonardo

Liefdeswater.

ze voelde zich met hem soms

als een snel stromende rivier

als een kolkende stroom

van liefdeswater welke

bruisend en golvend de

denkbeeldige oevers overstromende

in heftige ongecontroleerde golven

alvorens samen te versmelten

tot een bruisende klaterende watermassa

die gedurende een zekere tijd

haar leven beheerste en haar lijf

intens met het zijne verbond

16-09-2015 om 13:06 geschreven door Leonardo