Slachtoffer van menselijk geweld.

eens was ze een fiere jonge boom

stond parmantig vooraan in het bos

keek ze neer op planten en mos

en had ze net als haar soortgenoten een droom

ze wilde zo graag  oud worden en groot 

in een goede gezondheid met veel blad

gespaard voor zoˈn duivels spechten gat

maar helaas liep het anders en nu is ze dood

ze werd slachtoffer van ernstig menselijk falen

onnodig gedood door een grote boomkapmachine

ze zal derhalve haar droombeeld niet halen

03-02-2016 om 07:35 geschreven door Leonardo

Grauwe winterse lucht. 

grijs en grauw dreven ze

vandaag weer over

lichte plekken verraadden

achter hun grijze massa de

zon die het wel probeerde 

om zijn warme stralen te

laten neerdalen maar

zijn pogingen waren

gewoon te pover

doch gebroken door de

niet aflatende wind 

kwam er toch voor korte tijd

een breuk in het 

grauwe wolken bastion

even verlichting voor

onze natte en verkleumde lijven

alvorens het opnieuw

met stormen en

regenen begon

03-02-2016 om 07:13 geschreven door Leonardo

Syrië: een wereld in verval.

onbarmhartig brandt

de hete zon 

op schedels en

militaire autodaken

op de verwoeste steden als

ook op ’t land wat thans 

stilaan verdroogt terwijl

de moordmachines dagelijks

verder oprukken en

mensen en dieren  

doodskreten slaken waardoor

uiteindelijk slechts chaos rest

het menselijke verval

is niet alleen een religieus

noch spiritueel gebeuren

doch onderdeel van een

kennelijk totaal proces dat

samenhangt met het leven

en de dood

gebaseerd op de

getalsmatige som

van  hen die reeds stierven

en hen die toch

willen overleven

03-02-2016 om 00:00 geschreven door Leonardo

De Toverhazelaar.

oogstrelend mooi in een grauw winters decor

bloeit daar opeens de toverhazelaar

kale takken versierd met kleine gele bloemen

omlijst door bruine en grijze kleuren

plaatje dat mijn gemoed doet opfleuren

en mij doet glimlachen om die dekselse natuur

eerste voorbode van een aankomende lente

al moet februari zelfs nog komen

doch, bij het zien van dit kleurrijk schoons, zal ik

uitsluitend nog van de lente kunnen dromen

23-01-2016 om 00:00 geschreven door Leonardo

flits van bekoring.

getrippel van hakken op de stenen

fraaie benen; rank en slank

even model tegen wil en dank

mooi rood gelakte nagels van haar tenen

het is de eenvoud van haar houding

zo normaal en niet overdreven

zo heerlijk vrouwelijk als ware door god gegeven

maak voor haar zowat een buiging

ze schrijdt voort tussen ˈt winkelend publiek

nog een keer kijkt ze naar mij om

dan verdwijnt ze tot mijn verdriet

17-01-2016 om 00:00 geschreven door Leonardo

Les Baux en  Provençe

de glimmende witte rots

schittert in de hete zon

meer wit en groen dan

roodbruin om me heen

trillend dampt het

hete kalksteen

de resten van een

middeleeuws fort

wijngaarden akkers en

bloemen

niets wijst er op

dat hier ooit

geschiedenis is geschreven

Les Beaux;  en  beauxiet

ˈt is mij  om  ˈt even

17-01-2016 om 00:00 geschreven door Leonardo

Europese economie op zˈn Grieks. 

land van Onassis,  Niachros en

Spiros Latsis

een land met een

volk van valse hanen

van klaplopers, miljardairs en

politiek economische parasieten

welke dagelijks weer schijnen

te genieten

van hun voor zich zelf  gecreëerde

valse belastingparadijs

waarbij ze dagelijks

het glas heffen en

lachen om al die

naïeve Europeanen

11-01-2016 om 22:52 geschreven door Leonardo

Een eigenzinnige Buizerd

Een vaste rustplek op een paal.

Uitzicht over het water en het ganse land.

Ziet alles wat beweegt op het kleine weiland.

Is scherp en grenzeloos brutaal.

Haar soortgenoten zijn allang zuidwaarts gedreven.

Zij heeft het naar de zin, is hier gewoon gebleven.

11-01-2016 om 21:51 geschreven door Leonardo

Een zachte winter.

zie een fraai meesje in de tuin

kleurig en fleurig bewegend

zon blinkt op de veren nu

het niet regent

vrolijk dartelend in de heg

zie haar stralen en rondtollen

werpt geen blik op de

vele opgehangen vetbollen

lijkt tevreden in dit 

winters vogelparadijs

met veel groen en nog

hier en daar wat bloemen en

gelukkig nog geen sneeuw en ijs

10-01-2016 om 00:00 geschreven door Leonardo

Jonge islamitische barbaren. 

Met schuim op de mond van woede

kijk ik terug op ˈt massaal venijn van

die horde ongeciviliseerde jongemannen

die hun gast zijn zwaar verloochenen en

als zich als islamitische barbaren doen gelden

door hulpeloze vrouwen op straat belagen

ter eer en glorie van hun eigen welbehagen.

Jonge vunzigheid uit het Midden Oosten

net in Europa gearriveerd de onwil

zich bij ons aan te passen

stelen uit jaszakken en handtassen.

Massaal vrouwen in het kruis gepakt en

vervolgens in de massa verdwenen.

Ik voel woede en verachting

tot in mijn tenen.

Ben geen racist, noch neig ik

naar een algemene beschuldiging doch

meen ik wel het kwaad met kwaad

te moeten bestrijden.  Door de 

opgepakte daders zwaar te straffen volgens

de wetten van hun eigen geloof.

En ze de  stelende hand af te snijden 

10-01-2016 om 00:00 geschreven door Leonardo

Aan ’t gas in 2016

Wanneer de klok straks twaalf heeft geslagen.

En we het glas heffen met elkaar.

We de beste wensen hebben voor elkaar.

Een oog dicht knijpen voor hen die zich misdragen.

Het nieuwe jaar heeft ongetwijfeld verrassingen voor ons in petto.

Zo hebben we straks minder dan wat meer inkomen netto.   

...Minister Kamp heeft al op voorhand laten weten dat door forse belasting verhoging op aardgas en rookartikelen in 2016 vrijwel elk huishouden in Nederland extra zal worden belast... 

31-12-2015 om 00:00 geschreven door Leonardo

Terugblik met nostalgische gevoelens 

het Franse platteland

de vaak geroemde campagne

bergen, heuvels, weilanden,

bossen en meren

de drang om hier ooit

terug te keren

de rust en stilte

haar  intense natuur die

je snel deelgenoot maakt

van een ander levensritme en

na verloop van tijd

positief invloed heeft op

je gemoed

alsmede ˈt gebruik

van ˈt gezonde verstand  

29-12-2015 om 10:49 geschreven door Leonardo

Grauwheid van het bestaan.

ik zag het vandaag opnieuw

de grauwe onzekerheid

van ’t bestaan

omlijst door storm en regen

door oorlogen van huis verdreven

in een tentenkamp gepropt

waar uitzicht op een nieuwe toekomst

aanwezigen wat hoop doet geven

hopelijk is ˈt verblijf hier voor hen

maar voor een korte tijd

al lijkt hun eigen begrip

voor tijd voorgoed verdwenen

het gevoel en ˈt denken  is

enigszins beschadigd door

bominslagen en ˈt gehuil van kogels

de straalvliegtuigen in de lucht

als bommenwerpende vogels

nu zijn ze hier aangekomen

ontsnapt aan de hel van geweld

al waren misschien de meesten

liever niet hun land uit gevlucht

21-12-2015 om 00:00 geschreven door Leonardo

De kerstboom op het plein.

Ontwaar zomaar plotseling een

streepje zonneschijn

door het in ˈt grijs verpakte zwerk.

Slechts enkele dunne stralen

ze laten de kerstboom blinken

terwijl een zuchtje wind

de kerst belletjes doen klinken

in die zachte onwinterse dag

op dat pleintje voor de kerk.

De grote kerststal in de kerk

fraai opgesierd met lampjes.

Figuranten staan stil te staan

in ˈt strooi, twee  jonge kinderen die

met hun moeder komen kijken,

vinden het tafereel dat

ze aanschouwen gewoon mooi.

Het ontbreken van echte sneeuw

is slechts een kleine domper op de sfeer

maar met een spuitbus doe je veel en

vormt zich toch een fraai geheel.

Helaas: echte sneeuw is er nu niet

maar wie weet wat nog komt en

anders volgend jaar maar weer.

De grote kerstboom op het plein.

Een lichtpunt in duistere dagen.

Om ieders gedachten verlichtend te behagen.

Maakt dat maakt kerstviering niet

juist zo fijn.

19-12-2015 om 16:20 geschreven door Leonardo

Winters rot weer.

het is fris en vochtig om me heen

de lucht kleurt grijs en  grauw

geen zonnetje verscheen, noch de

witte vliegtuigstrepen in het blauw

die gisteren verschenen aan de einder

mij deden denken aan de zomer;

hopelijk komt het voorjaar gauw

11-12-2015 om 17:48 geschreven door Leonardo

Een zware najaarsstorm

Als tranen lopen de regendruppels langs de ramen die

kreunen en steunen onder de druk van het geweld.

Dat takken doet afrukken van de voor de woning

staande plataan en bladeren doet opstuiven door

de lucht waarna deze vervolgens neervallen in

mijn achtertuin.

Krakende geluiden op zolder doen me er aan

herinneren dat de kracht waarmee de storm gepaard gaat

onverwachte uitschieters heeft die zich

meester kunnen maken van dakgoten en dakpannen.

Terwijl het buldert in mijn schoorsteen en

kleine gele en blauwe vlammetjes oplichten in

de brandende haard, die geduldig zijn werk doet

de kamer stralend verwarmt en rustig afwacht op

het volgende stuk hout dat hij moet verbranden.

Ik laat me onderuitzakken in mijn grote fauteuil

voor de haard.

Laat de elementen buiten uitrazen terwijl ik

mijn thee inschenk en vervolgens het boek pak

om die nieuwe triller te gaan lezen.   

29-11-2015 om 00:00 geschreven door Leonardo

Kerststukje maken. 

met z’n tweeën naar het bos

vader wijst haar de plekjes aan

waar ze de grote dennenappels

snel in haar mandje heeft gedaan

op haar gezichtje een kleurige blos

met z’n tweeën naar het bos

voor  zijn kind een avontuurlijk tafereel

hij lacht om haar uitbundigheid

niets is zijn kleine meid

gedurende deze wandeling teveel

met z’n tweeën naar het bos

hij neemt zijn dochtertje bij de hand

hoofden gebogen naar de grond

speurende naar bruikbare materialen

die straks de kerstsfeer in huis

mede zullen bepalen 

23-11-2015 om 21:38 geschreven door Leonardo

Kilte van een woud. 

doordringende snijdende koude in

een gure oosten wind

mijn voetstappen klinken wat dof

op het met klei doorweven grind

bomen zijn groen uitgeslagen

mos stijgt op langs de stammen

hun kruinen bewegen en ruisen zacht

er wordt de komende dagen

wat lichte sneeuw verwacht

beklemmende intense stilte omringt me

in ˈt hart van ˈt bladerloze bos

een haas rent voor me uit over ˈt pad

in de verte klinkt de roep van

een eenzame vos

schimmels op boomstronken en takken duiden

op verrotting in dood hout

het is wat triest te constateren

sommige bomen worden helaas niet zo oud

21-11-2015 om 13:42 geschreven door Leonardo

Winters weer.

het is half vier

de avond valt snel

laatste bladeren dwarrelen thans

massaal van de

glimmende beukenbomen

bruine Salers koeien

staan te dromen bij

’t beijzelde ijzeren hek

door de grijze bewolkte lucht

zie ik zowaar  nog een

eenzame zonnestraal

tractorsporen lopen grillig

door de plassen op ’t zandpad

heuveltoppen zijn thans geheel

verscholen in ˈt winters grauw

sneeuwvlokken vallen reeds

voorzichtig naar beneden

blijven liggen op de grond

waar ijs sterren spiegelen op

een bevroren waterplas

echt winter weer

in mijn gedachten ontwaar ik

een beeld van hoe het hier

de afgelopen zomer was

15-11-2015 om 13:57 geschreven door Leonardo

Jazz avond 

Het leek gewoon een blik terug in de tijd, die

jazz avond in die knusse kelder onder het voormalige

stadhuis.  Veel grijze bollen en mannen met petten,

een enkele jongere die dit ook wilde verkennen, maar

vooral zestig plussers vulden de ruimte. De sfeer was

prima, drank vloeide, ogen gloeiden.  De muzikale nostalgie

zegende alle aanwezigen, jongeren incluis.

Veel aanwezigen opgegroeid met deze muziek, ze

herkenden de klanken van vroeger. Beelden verschenen

in hun gedachten, uit hun kinderjaren en pubertijd. Toen

ze jong waren en soms uit de band sprongen, gewoon

beelden die in hun hersens waren verdrongen, hen weer

jong deed voelen en gerespecteerd. Ach…, ze waren

hun betrokkenheid en enthousiasme nog lang niet verleerd.

11-11-2015 om 00:06 geschreven door Leonardo