Winters rot weer.

het is fris en vochtig om me heen

de lucht kleurt grijs en  grauw

geen zonnetje verscheen, noch de

witte vliegtuigstrepen in het blauw

die gisteren verschenen aan de einder

mij deden denken aan de zomer;

hopelijk komt het voorjaar gauw

11-12-2015 om 17:48 geschreven door Leonardo

Een zware najaarsstorm

Als tranen lopen de regendruppels langs de ramen die

kreunen en steunen onder de druk van het geweld.

Dat takken doet afrukken van de voor de woning

staande plataan en bladeren doet opstuiven door

de lucht waarna deze vervolgens neervallen in

mijn achtertuin.

Krakende geluiden op zolder doen me er aan

herinneren dat de kracht waarmee de storm gepaard gaat

onverwachte uitschieters heeft die zich

meester kunnen maken van dakgoten en dakpannen.

Terwijl het buldert in mijn schoorsteen en

kleine gele en blauwe vlammetjes oplichten in

de brandende haard, die geduldig zijn werk doet

de kamer stralend verwarmt en rustig afwacht op

het volgende stuk hout dat hij moet verbranden.

Ik laat me onderuitzakken in mijn grote fauteuil

voor de haard.

Laat de elementen buiten uitrazen terwijl ik

mijn thee inschenk en vervolgens het boek pak

om die nieuwe triller te gaan lezen.   

29-11-2015 om 00:00 geschreven door Leonardo

Kerststukje maken. 

met z’n tweeën naar het bos

vader wijst haar de plekjes aan

waar ze de grote dennenappels

snel in haar mandje heeft gedaan

op haar gezichtje een kleurige blos

met z’n tweeën naar het bos

voor  zijn kind een avontuurlijk tafereel

hij lacht om haar uitbundigheid

niets is zijn kleine meid

gedurende deze wandeling teveel

met z’n tweeën naar het bos

hij neemt zijn dochtertje bij de hand

hoofden gebogen naar de grond

speurende naar bruikbare materialen

die straks de kerstsfeer in huis

mede zullen bepalen 

23-11-2015 om 21:38 geschreven door Leonardo

Kilte van een woud. 

doordringende snijdende koude in

een gure oosten wind

mijn voetstappen klinken wat dof

op het met klei doorweven grind

bomen zijn groen uitgeslagen

mos stijgt op langs de stammen

hun kruinen bewegen en ruisen zacht

er wordt de komende dagen

wat lichte sneeuw verwacht

beklemmende intense stilte omringt me

in ˈt hart van ˈt bladerloze bos

een haas rent voor me uit over ˈt pad

in de verte klinkt de roep van

een eenzame vos

schimmels op boomstronken en takken duiden

op verrotting in dood hout

het is wat triest te constateren

sommige bomen worden helaas niet zo oud

21-11-2015 om 13:42 geschreven door Leonardo

Winters weer.

het is half vier

de avond valt snel

laatste bladeren dwarrelen thans

massaal van de

glimmende beukenbomen

bruine Salers koeien

staan te dromen bij

’t beijzelde ijzeren hek

door de grijze bewolkte lucht

zie ik zowaar  nog een

eenzame zonnestraal

tractorsporen lopen grillig

door de plassen op ’t zandpad

heuveltoppen zijn thans geheel

verscholen in ˈt winters grauw

sneeuwvlokken vallen reeds

voorzichtig naar beneden

blijven liggen op de grond

waar ijs sterren spiegelen op

een bevroren waterplas

echt winter weer

in mijn gedachten ontwaar ik

een beeld van hoe het hier

de afgelopen zomer was

15-11-2015 om 13:57 geschreven door Leonardo

Jazz avond 

Het leek gewoon een blik terug in de tijd, die

jazz avond in die knusse kelder onder het voormalige

stadhuis.  Veel grijze bollen en mannen met petten,

een enkele jongere die dit ook wilde verkennen, maar

vooral zestig plussers vulden de ruimte. De sfeer was

prima, drank vloeide, ogen gloeiden.  De muzikale nostalgie

zegende alle aanwezigen, jongeren incluis.

Veel aanwezigen opgegroeid met deze muziek, ze

herkenden de klanken van vroeger. Beelden verschenen

in hun gedachten, uit hun kinderjaren en pubertijd. Toen

ze jong waren en soms uit de band sprongen, gewoon

beelden die in hun hersens waren verdrongen, hen weer

jong deed voelen en gerespecteerd. Ach…, ze waren

hun betrokkenheid en enthousiasme nog lang niet verleerd.

11-11-2015 om 00:06 geschreven door Leonardo

09-11-2015 om 16:53 geschreven door Leonardo

09-11-2015 om 16:31 geschreven door Leonardo

Neergang van een autoconcern.

enkele jaren geleden was 

Volkswagen rijden een trend

roemde men euforisch hun

technisch kunnen

stak men de loftrompet uit

voor hun capabele leiders

kortom; als je in een VW reed was

je echt een vent

maar zoals de oude Grieken 

ooit al eens schreven

roem komt vrijwel altijd voor de val

dat hebben VW ingenieurs met 

sjoemelen thans wel bewezen

het bedrijf is nog sterk en

kan wel wat hebben

financieel is het gebeuren nog 

net geen ramp

al verdwijnt waarde van 

VW aandelen wel even rap

als benzinedamp

09-11-2015 om 00:00 geschreven door Leonardo

Fotomodel.

ze valt me plotseling op

aan de rand van ˈt park

staande in de avondzon

kijkt wat onwennig doch

met een glimlach op

ˈt gelaat

er wordt kennelijk

van haar een foto gemaakt 

ze is overigens zelf een plaatje

haar benen mooi slank

voeten gestoken in schoenen met

extreem hoge hakken

jurkje valt zwierig neer

haar taille is rank

kleding lijkt aangepast

aan ˈt herfstweer

avondzon zet haar lange

blonde haren in een

schitterende gouden gloed

beweegt zich voorzichtig

op aanwijzingen van

de fotograaf

duurt even: dan staat

ze eindelijk goed

06-11-2015 om 00:30 geschreven door Leonardo

Keerzijde.

een stuk gelezen spannend boek

beurse appels in een mand

politiek onjuiste beslissing

meisje met geweldig verstand

gedrevenheid uit eigenbelang

ondankbare oorlogsvluchtelingen

twijfelachtige spontane beursgang

boot met moslim verstekelingen

er stond ooit een paard in de gang

twee kinderen hand in hand

een grote jus vlek op ˈt behang

gaat mij allemaal boven ˈt verstand

vele vragen kunnen worden gesteld

wat is wijsheid in dit leven

meer nemen of meer geven

of is ’t alleen een kwestie van geld?

02-11-2015 om 21:29 geschreven door Leonardo

Noodlottig ongeluk of toch wraakactie?

Russen weten inmiddels ook: Allah laat niet met zich spotten.

Maar; IS, heeft toch geen jachtvliegtuigen noch zware luchtdoelraketten.

Was 't misschien toch een bom in een der bagagerekken?

Vragen genoeg: Poetin is zich in elk geval rot geschrokken.

Tot in Rusland strekt de islamitische terroristische arm zich uit.

Terroristen wachten thans slechts op hun leiders volgende wraakbesluit. 

De oorzaak van het neerstorten van de Russische Airbus A321 in Egypte is nog steeds een raadsel al wordt een terroristische actie thans niet meer uitgesloten.

02-11-2015 om 19:21 geschreven door Leonardo

Een grauwe herfstdag. 

gedreven door wind en motregen

ploeterend over heuvels, door weilanden, modder en plassen

wandelend langs troosteloze café terrassen

toch een glimlach op mijn gelaat gekregen

fascinerende aanblik van bossen met kale bomen

alleen in de toppen nog wat bladerkleur te ontwaren

kraaien huizen er met tientallen paren

zon lijkt er toch even door te willen komen

schreeuw van een roofvogel in de grauwe lucht

in de verte bij een hek staan enkele kleumende koeien

konijntje holt voor me uit in een snelle vlucht

dit grauwe jaargetijde is mijn favoriete tijd

jaarlijkse natuurveranderingen blijven mij boeien

vandaag gehele dag aandacht aan dit herfstfenomeen gewijd 

31-10-2015 om 23:34 geschreven door Leonardo

Eenzame reis.

zijn ziel vloog reeds weg

uit zijn verkrampte lijf

waarvan slechts stof en

botten zullen overblijven

waar zijn honden bij liggen

te waken en zelfs

af en toe als wolven huilen

gedreven door intens verdriet.

de wereld verdween uiterst langzaam

voor zijn dof starende ogen

men zal hem niet missen

alleen zijn beesten

zullen hem niet vergeten

doch voor hen rest slechts

leegte en misschien

wat liefde en mededogen

27-10-2015 om 16:47 geschreven door Leonardo

Herfst vlinders.

vallende  bladeren vormen een tapijt

in gele en rode kleuren

glimmend en glibberig op de grond te treuren

als het ware gestapeld op elkander

bezig met hun vertering strijd

een laatste vlinder strijkt op ˈt bladerdek neer

proeft even van de halfvergane massa

fladdert weer op en verdwijnt in de lucht

citroenvlindertje, misschien bezig aan zijn laatste vlucht

afhankelijk van het weer

nog even dan zal de temperatuur sterk dalen

zoeken vlinders rap hun winterplekje op

tussen coniferenhagen in muurspleten of in dichte klimop

of ze metamorferen als larven of poppen  

om ons in ˈt voorjaar weer vlinderachtig te foppen

26-10-2015 om 00:00 geschreven door Leonardo

Hollandse strand impressie

vertwijfeld staart hij van de boulevard naar beneden

waar het strand zich zou moeten bevinden

handdoeken bedekken duizenden lijven op plaatsen

waar het schone zand der liefde zich koesterend in de zon

weldadig zijn voeten zouden moeten strelen in plaats van

plastic bekertjes, houtsplinters, glasscherven en stukjes beton

het zomerse strand waar al die dikke en dunne lijven als

zeehonden in olie liggen te bakken en te garen

jonge mannen hun lief liggen op te vrijen

kleine kinderen mogen pony rijden en

oude opaˈs naar mooie slanke topless dames

liggen te staren terwijl

een stel honden aan de waterkant stoeien

het steeds in beweging zijnde zand waar

patatzakjes, papiertjes, ijsstokjes en sigarettenpeuken

het populairste stuk strand markeren

de vlaggen heftig wapperen aan de masten en de

lucht van zure harig de zilte zeelucht overheerst, terwijl

jongens met een voetbal de zonaanbidders molesteren en

het stuifzand mensen als het ware doet zandstralen

het immens drukke strand bevolkt door

Jan en alleman, waar politiepaarden gewoon

hun ontlasting tussen al die spelende kinderen laten vallen

met als surprise aan de vloedlijn

veel stinkende dode blauwe kwallen

het ooit zo idyllische badplaatsje aan de duinrand waar

vooral Duits wordt gesproken in cafeetjes

terwijl lucht van braadworst in sommige straatjes overheerst en

een auto parkeren een grote illusie is net zoals: 

een gezonde duik in het grauwe, koude Noordzeewater  

23-10-2015 om 19:09 geschreven door Leonardo

Mijn rode roos.

fraai langgerekt op een steel

fier wuivend in de wind

bloemen iets gebogen

zijn intens en groot

kleuren prachtig rood

ze vragen heel weinig

maar geven zo veel

21-10-2015 om 17:49 geschreven door Leonardo

Onverwacht ontslag. 

ze werkte altijd zo consequent, zo gedreven en oprecht 

mededeling van de directie kwam zeer onverwacht

had heel haar toekomst in het bedrijf belegd

pas veertig jaar oud, maar opeens afgedankt en overbodig

toekomstlijn is bij dit bedrijf abrupt gestopt

wat rest zijn woede, teleurstelling en verdriet

verlaat het kantoor, slaat de deur hard dicht; onnodig

slaakt beledigende zinloze woorden tegen de afdelingschef

welke nagalmen in grimmige emotionele akkoorden

woorden, welke soms het slechtste in de mens doen ontwaken

weet dat ze dat absoluut niet kan maken maar…,

pas veertig jaren oud…, verdomme!

nog een heel leven te gaan en veel te jong om al te stoppen

ze schreeuwt, is opgewonden, heeft vochtige ogen

mascara loopt wat uit, ze was altijd zeer bevlogen

wil het liefste tegen alles wat ze ziet aanschoppen

ze haalt de schouders op; denkt  na over haar situatie

plotseling verschijnt een glimlach op

haar betraande gelaat, als ware het een

zonnestraal tussen de regenwolken

 weet opeens wat ze moet doen,

 heeft opeens weer esprit

zucht eens diep en denkt dan maar... 

ze zijn met mij beslist nog niet klaar

21-10-2015 om 12:56 geschreven door Leonardo

21-10-2015 om 00:00 geschreven door Leonardo

Een eenzame paddenstoel 

terwijl haar soortgenoten 

grotendeels zijn verdwenen

hun resten inmiddels tot

stof zijn vergaan

kijkt deze jonge paddenstoel

mij fleurig aan

ze is de afgelopen nacht

opeens verschenen

haar tijd is beperkt ze

is hier maar even

zo is het nu eenmaal gesteld met

het paddenstoelenleven

17-10-2015 om 23:33 geschreven door Leonardo