Al bijna 40 jaar beroepschauffeur, eerst op de vrachtwagen, de laatste 30 jaar op de bus, bijna 25 jaar in het streekvervoer, en daarvoor 5 jaar op de touringcar door Europa gereden. Nog steeds ga ik met plezier naar mijn werk, alhoewel de arbeidsomstandigheden steeds minder worden. De stress wordt heftiger, de werkdruk neemt toe, de meeste mensen hebben (of krijgen) een kort lontje, en de hele maatschappij wordt een stuk zakelijker. De smeuïgheid gaat er zo langzamerhand een beetje af.
Toen ik nog op de vrachtwagen reed waren weken van tussen de 60 - 80 uur werken 'heel gewoon'. Er was altijd werk, en je kon altijd rijden. Ook doorwerken op je vrije dag was geen probleem. Het kon allemaal in die tijd en het mocht ook allemaal. Tegenwoordig is het chauffeursberoep bedolven onder regeltjes, verordeningen, bepalingen, diploma's, certificaten en ga zo maar door. Alles is strak gereguleerd. Voor de veiligheid zegt men dan..
Ondanks de strenge regulering liggen er nog steeds dagelijks vele vrachtwagens op zijn kant. Je kunt je afvragen of door al die regelzucht het wel echt veel veiliger is geworden op onze Nederlandse wegen. En laten we ook niet vergeten dat heel veel ongelukken gebeuren omdat beroepschauffeurs geconfronteerd worden met asociale 'medeweggebruikers' die geen flauw benul hebben wat voor zicht een beroepschauffeur heeft, noch de minste notie hebben van een remweg van een trucker of een buschauffeur.
Buschauffeurs Het is apart slag volk. Onderling kunnen we het over het algemeen wel goed vinden. En toch is het een zwaar beroep. Zowel geestelijk als fysiek moet je goed in je vel steken. Constant wisselende diensten, elke dag verschillende opstap tijden en afstaptijden, het gaat op enig moment aan je knagen, meestal als je wat ouder begint te worden. En het legt natuurlijk ook zijn beslag op je sociale leven.
Aan de steeds grijzer wordende 'koppies' op de werkvloer te zien, lijkt het dat de jongere generatie er niet zoveel zin meer in heeft om onder die condities nog buschauffeur te willen worden. Rijden op zo'n mooie grote bus, dat lijkt ze wel wat, maar dan ook op al die rare tijden, 's nachts en in het weekend, nee dat ziet de nieuwe generatie zo niet zitten. Eigenlijk hebben ze best wel een beetje gelijk!
Ik doe het al zoveel jaar en ben er een beetje aangewend geraakt, maar echt wennen doet het nooit. Het blijft altijd beslag leggen op je hele leven, elke dag weer. Het is geen 8 - 5 baan, en het weekend vrij. Bepaald niet! Afspraken maken met familie,vrienden en kennissen, moet altijd ver van te voren gepland worden. Warm eten, doe je vaak in je uppie, als je 's avonds moet beginnen, omdat de rest van de familie dan nog niet thuis is, en ga zo maar door.
Maar stel dat ik nu nog een jonge kerel zou zijn van 25 - 30 jaar, zou ik dan weer voor de bus kiezen? Nee, ik denk het niet. Maar de vraag komt dan wel gelijk bij me op, "maar ja wat dan wel?"
Ik ben inmiddels aardig gegroeid in de Internetwereld en schrijf alleen heel lang stukjes en artikelen die me recht uit het hart komen, en dat vind ik echt leuk. Ook beheer ik een OV NIEUWS FORUM voor de vakbond FNV BONDGENOTEN, al bijna 6 jaar. Ik ben een soort freelance (non-profit) journalist geworden en dat was eigenlijk - achteraf gezien - een baan waar ik me veelmeer in thuis had gevoeld.
Ik ga proberen hier dagelijks wat neer te zetten, wie weet vind ik lezers op mijn pad die het leuk vind om mijn beslommeringen te lezen.
