Bedriegen is ondertussen wel een hoofdthema in WEDERWAARDIGHEDEN. 

Zelfs ik doe enigszins aan geschiedvervalsing. Denk maar aan de tekst 'Help!!!', waaraan ik woorden toevoegde die ik eerst op een later tijdstip, tijdens het redigeren, bewust las. 

Tja, blijkbaar is het niet eenvoudig om de zuivere waarheid voor het voetlicht te brengen. Als ik een gebeurtenis pas enkele dagen later beschrijf, krijgen de woorden kleur door tussenliggende inzichten en ervaringen. Het is niet anders.

Op 19 februari ga ik samen met Mijn Lief op het Keizer Trajanusplein, voor WEDERWAARDIGHEDEN, foto's van het standbeeld van keizer Trajanus maken. 

De zon schijnt fel, hetgeen het fotograferen bemoeilijkt. Naderhand willen we een cappuccino drinken, maar zo vroeg op zondagmorgen zijn de café's nog gesloten. 

Door de straten wandelen mensen in carnavalskledij: een clown; een vrouw met een frak vol rinkelende belletjes; een jongetje in een superman-outfit.

Nieuwsgierig kijk ik waar ze naartoe gaan en zo kom ik in de schitterend, met rode, zwarte en gele ballonnen, versierde Petrus Canisiuskerk in de Molenstraat terecht.

'Goh, om 11.00 uur is hier de Knotsenburg-Carnavalsmis!'

Ik kan me niet herinneren ooit een carnavalsmis bijgewoond te hebben en gelukkig laat Mijn Lief zich overhalen om het spektakel bij te wonen, zodat ik er nu in WEDERWAARDIGHEDEN over kan schrijven.

Feestorkest Uit je dak-kapel blijkt bloedserieus te spelen. In processie komen de Knotsemarij - de eregarde van de prins - met vaandel en grote knotsen aan hun zij; de twee vrouwelijke misdienaars; de twee mannelijke celebranten; de prins en de jeugdprins, beiden met enorme fazantenveren op hun steek, en het verdere gevolg door het middenpad de kerk in.

Terwijl de zon door de gebrandschilderde ramen schijnt, volgt er een mis met een koor dat liederen in het Latijn zingt en waarin woorden gesproken worden die me raken. 

Woorden zoals:

- Carnaval vieren is zingen, dansen, drinken en feesten met anderen zonder dat je jezelf eerst uitgebreid voorstelt; je mag anoniem zijn en uitdragen vertrouwen in anderen te hebben.

- Met carnaval zet je een masker op om iemand te zijn die je altijd hebt willen zijn: een hoge heer of een vreemd type met een grote snor.

- In de gewone wereld, in het grote gemaskerde bal, worden ook maskers gedragen: 'de grote mond' om het kleine hartje te verbergen of 'de drukke persoon' om angst en onzekerheid niet te tonen.

- Op Aswoensdag zet je het carnavalsmasker af om gehoor te geven aan de uitdaging jezelf te zijn in de gewone wereld, want hoe vaak bepalen anderen niet wat je moet doen en wie je moet zijn.

Tsjah, de mis eindigt met het Nijmeegse carnavalslied 'Al mot ik krupe...', de grote ballonnen worden onder de aanwezige kinderen verdeeld en dan gaat het in optocht de kerk uit. Uit je dak-kapel laat de lucht in de kerkruimte woest trillen, het grote feest is begonnen. 

Ik heb er maar een woord voor: Vertederend!

Warrior Iadied