 |
|
|
| Voor mij, om gelukkig te zijn, en voor geïnteresseerden! |
|
|
| 16-02-2013 |
 HET VERHAAL VAN DE STEEN - Op Verkenning in Mijn Innerlijke Wereld |
Omdat hij geniet van het geven van keuzevakken, pusht hij mij die kant op. Zo volg ik, meegaand op zijn stroom, eind 1994 op dinsdagavonden, deel I van zijn keuzevak 'Op verkenning in Mijn Innerlijke Wereld.' Het programma blijkt gebaseerd te zijn op de psychosynthese van Roberto Assagioli en de inhoud boeit me.
Samen met zijn echtgenote Louve verzorgt Roger tijdens weekenden in België deel II van dit keuzevak. Volgens hem zitten in dat tweede deel bijzondere opdrachten verweven, want Louve kwam in Noord-Amerika bij de Cheyenne-Indianen in aanraking met sjamanistische praktijken.
In de loop van de tijd dringt hij er regelmatig op aan dat ik deel II volg en ik wil best, maar met mijn dagelijkse, dubbele, taak lukt het mij niet een weekend uit te roosteren. Dan misreken ik mij echter wat 'mijn opperhoofd' betreft.
Hij wil koste wat kost weten wat 'een Indiaanse Zweethut' (een reinigingsceremonie) met mij doet en dus nodigt hij mij en mijn zoon uit om, onder leiding van Louve, in de zomervakantie kennis te maken met... 'de hut': "Kun je meteen kennismaken met mijn vrouw."
Ogenschijnlijk wordt het een fiasco. Zit op op zondag 23 juli 1995 vol verwachting in een gezelschap onbekenden, ergens bij Gent in België, mag ik van Louve de zweethut niet in omdat ik ongesteld ben. Tja, Roger was zo verheugd dat ik de uitnodiging aannam dat hij bij iets triviaals als ongesteld-zijn niet stilstond. Getergd neem ik de energie die bij de zweethut rondwaart, krachtdier-Coyote, mee naar huis. Wraak! Weet ik veel wat ik me daarmee op de hals haal.
Toch is het maar goed dat ik in Nijmegen deel I nog tijdens de avonduren gevolgd heb, want in de studiejaren daarop biedt Roger dit deel ook nog enkel gecomprimeerd in de weekenden aan. Regelmatig verzoekt hij mij om daarbij als begeleider te participeren. Ik wil niet, ik ziet het niet zitten om weekenden in een klooster in België door te brengen en ik vind dat ik genoeg werk, en mijn zoon te jong om alleen thuis te blijven.
Nou ja, geen probleem voor de eersteklas verleider: hij laat simpelweg dertig studenten in het vak toe en vertelt mij na een van de weekenden vrolijk dat hij zelf een hele middag in proces is gegaan. Gepassioneerd zit ik op de barricaden: "Roger, zo ga je niet met studenten om! Denk om je verantwoordelijkheid als begeleider!"
Uit zijn reactie blijkt hij niet erg onder de indruk van mijn verbale weerstand: "Och, ik vertrouw de studenten wel; dat gaat wel goed."
Toch zit hierin een uitdaging verborgen. Het eerstvolgende weekend zit opnieuw bomvol en zuchtend ga ik mee naar België om in geval van nood op de achtergrond aanwezig te zijn. Inderdaad 'gevangen in zijn web!' Of hij het expres doet? Welnee, het is mijn overtuiging dat het onbewust geschiedt. Op de een of andere irritante manier zit het in zijn flegmatieke, koppige karakter ingebouwd. Hmm, of het ligt aan de specifieke mix van ingrediënten in onze kookpot.
Warrior Iadied
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
