Zaterdag bij Domburg deze grillige bomen gefotografeerd. De bomen zijn indertijd "half" gekapt door de Duitsers en zijn daarna verder gegroeid.
Eerder het mooie jonge groen van Lariksen in de bossen van de Drunense duinen - ook een foto waard!
Mooi weer en bos - word ik helemaal blij van.

Wel wat fris nog  maar de lente  zet nu toch echt door.
In de krant las ik, dat men een lint wil aanleggen van dotters. Bloemenlinten zoals er op dit moment meer worden aangelegd van zomerbloeiers voor vlinders en andere diertjes en piertjes.
Ook leuk voor fietsers en wandelaars, die er volop van kunnen genieten.
Als je deze foto ziet, dan is het toch duidelijk waarom de dotters er zeker ook  voor in aanmerking komen. Prachtig glanzende "zonnebloemetjes".

Bijna met z'n allen de lucht in!

Terwijl buiten de lente zachtjesaan begint groeien de stekken op de vensterbank mee. De stek op stek - op stek enz. van de begonia van mijn moeder (overleden in 1985) en de stekken van de plant van een lieve overleden vriendin. Het is een uitbundige hangplant, daar weet ik de naam niet van.
Ik denk geregeld aan ze als ik de potten water geef. Een mooie manier om iemand een beetje bij je te houden.

Een stom    -  irrationeel   -   Heerlijk feest

Zo is het inderdaad. De meningen lopen nogal uiteen. Carnaval is duivels, niet christelijk, las ik op mijn blog in mijn gastenboek. Er gebeurt veel wat niet deugt.
Dat is zo  -  Als je niet deugt; deug je met carnaval ook niet.  Kranten hebben daar een neus voor en lopen aan veel "gewone" lol voorbij en alle tegenstanders kunnen weer zeggen: ZIE JE WEL.
Ik heb er veel mooie en brave herinneringen aan. Carnaval begon met een H.Mis en werd afgesloten met een askruisje (op je voorhoofd) op woensdagmorgen. Dat werd op school gecontroleerd zelfs.
Op de Mulo - een nonnenschool - mochten wij, weliswaar heel netjes verkleed naar school. Later heb ik zelfs in de raad van elf gezeten.
En tussen haakjes. Ik heb mijn echtgenoot 50 jaar geleden met carnaval leren kennen.

Ja -  Ik ben een gelukzoeker. Soms struikel ik bijna over "geluk" en hoef ik niet eens te zoeken.
Geluk kan voor mij van alles zijn. Vooral word ik helemaal blij van een goede sfeer onder mensen.
Ik sla inwendig op de vlucht als mensen elkaar beschreeuwen en uitschelden of erger; daar word ik ongelukkig van. Toen we nog op school zaten riepen we dan : "Schelden doet niet zeer en slaan daar heb je het hart niet"  Tegenwoordig wordt er wel bij geslagen. Is het een vermeende crimineel, die geslagen wordt, dan is de dader een held. Maar is het een argeloze burger, dan is het de SS.
Gelukzoeker heeft  het afgelopen jaar een nogal negatieve klank gekregen, wordt als scheldwoord gebruikt voor de mensen die in Europa een veilig heenkomen zoeken.
Wat zien we om ons heen? Al dat geschreeuw en gescheld maakt de situatie er niet beter op integendeel zelfs.
Goed voornemen voor 2016!!!!!!!!          Een scheldloos jaar!!!!!!!
                            
                                          G E L U K I G  N I E U W J A A R

Ik zal weer een doek voor de spiegel in de tuin moeten hangen.
Vorige keer was het een koolmees, die maar niet wilde begrijpen, dat hij/zij het zelf was.
Nu is een pimpelmees een beetje verliefd op zijn eigen spiegelbeeld geworden.

Het is een prachtig rondje: Donderdag windkracht 5 over de Zeelandbrug en terug over de Waterkering langs De Neeltje Jans. We wilden een mosselpan met de tekst Neeltje Jans, maar die waren niet voorradig. Volgende keer beter.
Met de wind in de rug was de Zeelandbrug een fluitje van een cent en mooier kun je het niet hebben- even niet aan denken, dat je ook terug moet.
Onderweg ook kijken naar de meeuwen, die de schelpen laten vallen - weer oprapen - weer laten vallen  om zo aan hun kostje te komen.