Een meedogenloze vossenjacht

Uitgestrekt ligt ze in dekking in een droge sloot

het hoofd fier, iets opgeheven

urenlang is ze reeds opgedreven

gevaren zijn nog steeds levensgroot

sloten en hekken heeft ze getrotseerd

vele kilometers ver hard gelopen

tot tweemaal toe met hagel beschoten

is aan haar flank reeds licht geblesseerd

voorlopig heeft ze even rust gevonden

ligt uitgestrekt te hijgen en te kwijlen uit haar bek

likt af en toe voorzichtig haar bloedende wonden

hondengeblaf nadert; maakt zich gereed voor nieuwe vluchtronde

ze  schrikt op; neemt een haastige sprong over een hek,

zwemt moeizaam over een sloot; verdwijnt in de avond-stonde  

13-06-2015 om 13:44 geschreven door Leonardo

Koude strandwandeling

Hand in hand lopen ze

te sloffen over

het drijfnatte strand

terwijl de wind

boosaardig om hen

heen huilt en grijze wolken

zich vormen tot een

klagelijke massa

waaruit  neerslag  

onverdroten neervalt op

hun reeds doorweekte en

verkleumde lijven die

 even staren naar de golven

waar schuimkoppen zich

grauw en ruw bollen en

met geweld uiteen rollen  

op de zandbanken voor

de Hollandse kust

even rilt ze, waarna

zij zich tegen hem

aandrukt en hij zijn arm

bezorgt om haar heen slaat

terwijl hun hoofden zich

naar elkaar toe richten en

hun gedachten versmelten in

een langdurige warme kus 

13-06-2015 om 13:39 geschreven door Leonardo

De oude koepelvulkaan. 

In de verte gloort zijn silhouet als een troon.

Majestueus richt hij zijn bolle toet omhoog.

Kijkt uit over ’t landschap hoog en droog.

Op zijn hoofd rust een witte nevelige kroon.

Ook al zijn er hogere bergen in ’t gebied.

Het aanzicht van de Puy de Dôme vergeet men niet.

13-06-2015 om 13:38 geschreven door Leonardo

13-06-2015 om 13:33 geschreven door Leonardo

Vrouw van een garnalenvisser

Huilende windvlagen; huizenhoge golven slaan tegen het beton.

Haren voor de ogen, haar passen voorzichtig gezet.

Gedachten bij haar man, handen gevouwen in gebed.

Kleumend op de pier in ˈt laatste glimpje voorjaarszon.

Het leven van een visserman; gevaren te over.

Vrijheid genoeg maar inkomen vaak zeer pover.

13-06-2015 om 13:31 geschreven door Leonardo

Ons aller einde is de dood.

het einde van haar leven nadert met rasser schreden

arts zit naast het bed van de amechtig ademende vrouw

ze hoest; haar leven eindigt nu waarschijnlijk gauw

de pastoor heeft reeds voor haar gebeden

teleurstelling is groot; haar vier kinderen zijn weggebleven

eigenbelang prefereert boven moeders stervens verdriet

de vermoeide ogen vallen dicht, niemand die het ziet

dokter luistert met stethoscoop; geeft haar nog maar heel even

het morfinepompje is naast haar op tafel gezet

ze kreunt; de handen bleek en reeds stil gevouwen

haar half geopende mond prevelt nog zacht een laatste gebed

arts luistert en buigt zich weer even over haar heen

maar het leven is reeds uit haar verdwenen

de handen voelen al koud als steen  

13-06-2015 om 13:29 geschreven door Leonardo

Corsica: la perla di mare

hoge donkerkleurige bergen vormen het achterland

terrasvormig gebouwde huizen en panden

gele, witte en okerkleurige muren en buitenwanden

vluchtige impressie van een havenstad op een zonnig eiland

fel gekleurde openbootjes in de vissershaven

geschreeuw en drukte op de visserskaai

aan dek van een bootje ligt een kleine spartelende haai

drommen toeristen die zich op terrasjes aan de haven, laven

‘dit is hier het paradijs,’ roept luidkeels een Engelse toerist

terwijl hij zijn - dorade con risotto - wegspoelt met witte wijn

kunstschilder op de kaai kijkt op; alsof hij iets heeft gemist

doch ook hier, op dit door zon overgoten eiland

speelt harde munt de belangrijkste rol in ˈt dagelijks leven

slechts enkele gelukkigen is hier derhalve het paradijs gegeven

13-06-2015 om 13:24 geschreven door Leonardo

Een mooi Hollands meisje

 komt ze aan 

hondje aan de lijn

elegant en voornaam 

gezichtje zo fijn

ogen als korenbloemen blauw 

ze straalt als een

zonnetje in het grauw 

 haren vallen als

een waterval over 

haar schouders

fiere borsten steken 

recht naar voren;

ze oogt zo fraai, zo 

slank, zo gezond, 

zo oer Hollands blond.

13-06-2015 om 13:22 geschreven door Leonardo

Afgesloten tijdperk.

zijn herderlijke rol is reeds enkele jaren ten einde

de kerk zit al weer twee jaar op slot

naar een koper wordt naarstig gezocht

want het bisdom is niet meer zo erg

aan deze gebedsruimte verknocht

vrijwel geen kerkganger kwam meer in dit oude kot

het uurwerk is reeds uit de toren gesloopt

ramen zijn ingegooid en bloemperken vertrapt

kan misschien nog allemaal weer worden opgelapt

dat is waar de voormalige pastoor stil op hoopt

zolang er maar geen zwervers, daklozen of

asielzoekers in worden getrapt

13-06-2015 om 13:16 geschreven door Leonardo

Baskische gedrevenheid

ze zwoegen en werken dagelijks

winters gekleed in

de hitte van de dag aan

ˈt nieuwe zwembad

zwart Alpinopetje scheef

op de gebruinde koppen

dikke houthakkershemden en

wollen truien aan, terwijl

wij hijgen van de hitte en

in ons zweet lopen te soppen heeft

de gemiddelde Bask

van die hitte kennelijk geen last

13-06-2015 om 13:16 geschreven door Leonardo

Storm in Bretagne

dreunend golvend geweld beukt op gladde rotsen

fonteinen van water, opspattend schuim en zeezout

storm huilt om me heen, voel me hier intens oud

op deze grauwe gladde plek waar water en land botsen

neerziend vanaf de hoge kliffen aan de Bretonse kust

diep onder me; zware rollende golven met witte koppen

welke met boosaardig geweld op de rotsachtige kust stoppen

ben me hier zeer van deze intense natuurkrachten bewust

een meeuw in de lucht staat stil in de wind

het stormachtige geweld doet zijn vliegende enthousiasme verdwijnen

hij draait zich in balans om en verdwijnt gezwind.

soms is de wind mens en dier niet goed gezind

doet zijn gewelddadige grootsheid de mensen in deemoed verkleinen,

 gelijktijdig aansporende snel te verdwijnen vanwaar men zich dan bevindt

13-06-2015 om 00:00 geschreven door Leonardo

13-06-2015 om 00:00 geschreven door Leonardo

De groengele Franse Toornslang

Het fraaie groengele lijf doet

mij de adem benemen.

Felle ogen focussen zich

op mijn gezicht, de

flitsende tong en

spitse bek op mij gericht.

Plotseling een snelle beweging;

ze is weer in de meidoornhaag verdwenen.

Waarschuwing voor hen die

haar willen pakken, of benaderen.

Na veel gesis volgt meestal

een snelle pijnlijke beet in; de polsaderen.

…Jaarlijks worden in de Zuid - Europese landen toeristen gebeten door slangen. Vaak is het eigen schuld, omdat men op zo’n specimen trapt of omdat men zo’n slang wil vangen…

13-06-2015 om 00:00 geschreven door Leonardo