Klamme tastende handen 

ik voel ze weer strelen rond mijn hoofd

vochtige, nee; gewoon klamme handen  

ze strelen me uiterst zacht

betasten mijn lijf voorzichtig

lijken me als het ware uit te dagen

het voelt alsof een koele wind mijn huid beroerd

doch het zijn handen lijkt het wel

gewoon handen alleen

zijn het niet mijn eigen handen

ze beginnen steeds bij mijn hoofd

daarna zakken ze af en strelen me teder

ongewild voel ik die handen

ze glijden over mijn rug en benen

naar beneden, naar mijn buik

mijn spieren trekken zich dan tezamen in

een poging me uit die wurgende greep van

die onzichtbare handen te ontzetten

me los te worstelen van die valse mij

omvattende klamheid die mij dagelijks omgeeft

om me te bevrijden van dat huiveringwekkende gevoel

van spanning dat me soms als het ware verdoofd

maar als ik me opricht in bed

is dat klamme gevoel plotseling verdwenen

gelukkig heb ik nooit in sprookjes geloofd

20-06-2016 om 00:00 geschreven door Leonardo

Onweer slachtoffer 

al tientallen jaren

staat hij daar te staan

eenzaam en alleen

in de weide

in zijn leven heeft hij

alle stormen doorstaan

niets leek hem echt

te kunnen bedreigen

doch nu staat hij

plotseling gevangen in

het felle licht dat even rap

de aarde raakt

een gevaarlijk lichtflits

vanuit het grauw

vurig en fel kleurend van

geel tot blauw

het is in een seconde bekeken

de  kruin wordt rap gespleten

terwijl zijn lichaam

wordt opengereten en

zijn leven triest eindigt met

gekraak en een harde doffe klap 

01-06-2016 om 01:46 geschreven door Leonardo

Bedriegen of bedrogen worden.

wat deert het mij u te zeggen

dat dien Turk zich bedrieglijk uit

men ˈt stof der natie over schuift doch

zelf de hoogopgeleiden houdt

de eigen kas spekt met Euro miljarden

met zo’n volk is Europa thans getrouwd 

22-05-2016 om 02:07 geschreven door Leonardo

Fladderende nieuwsgierige schoonheid 

een snelle vleugelslag

zon beschijnt

haar kleurig lijfje

ze danst op en neer

zonder iets aan te raken

het zelfde rondje

keer op keer

om zich vervolgens tegen

alle natuurlijke wetten

een kort moment op

mijn handpalm

neer te zetten

18-05-2016 om 02:31 geschreven door Leonardo

Een paardenbloem 

ze is op plaatsen waar

je haar niet wilt zien

fier steekt ze dan

haar gele kop omhoog

je schoffelt haar weg

maar ze is hardnekkig

en komt terug

zij het wel wat gebrekkig

een beetje gebroken

en wat minder vlug

soms duurt haar herrijzenis

wel enige weken

waar vindt men een

tweede schepsel met

zo veel wilskracht

tot overleven

voor een paardenbloem

vormt een onthoofding

Een geen beletsel

zij groeit door met

of zonder kop

het is haar

om het even

18-05-2016 om 02:12 geschreven door Leonardo

Dovenetels plukken 

ze staan daar

zo sierlijk

in ’t gras

aan de bosrand bij

de weide

zo’n eenvoudig en

veel voorkomend plantengewas

met witte of

paarse bloemen

waar bijen en

hommels op zoemen

en waar kinderen

boeketjes van maken

goed kijken om

niet de verkeerde soort

aan te raken

want in dovenetels plukken

schuilt altijd een gevaar

18-05-2016 om 01:44 geschreven door Leonardo

Verkeerde keuze.

Morgen is ze weg.

Haar koffer staat reeds gepakt.

Schoenen slordig er op neergezet.

Beddensprei op een stoel gekwakt.

Slaapkamerraam staat op een kier.

Morgen is ze weg.

Ze heeft er geen dag bij aangeplakt.

Eerlijk gezegd; wel zo net.

Vond haar uiteindelijk nogal bekakt.

Beslist geen lekker knuffeldier.

Morgen is ze weg.

Die trut is voor mij door ˈt ijs gezakt.

Haar verdwijnen geeft op voorhand binnenpret.

Voor als ze morgen de deur achter zich heeft dicht getrapt.

Vind wel een ander voor plezier. 

02-05-2016 om 01:21 geschreven door Leonardo

Meisje op een fiets 

blonde haren in een staart

bril met zwart montuur

blauwe toegeknepen ogen

kijkt wat zuur

heeft een moedervlekje

op haar linkerwang

mascara is doorgelopen

vermoedelijk reeds

op dit vroege uur

al enige tranen

vergoten

ken haar niet

zie haar thans voor

ˈt eerst

gewoon een lief meisje

op een fiets

doch haar zielige

betraande gelaat

groot contrast

met de zonnige morgen

doet me toch

wel iets 

19-04-2016 om 16:21 geschreven door Leonardo

Lekker frisse buitenlucht.

hoe triest oogt thans het weder.

de grauwheid straalt mij op ’t gelaat.

vochtigheid, kilte en onvrede bij kinderen op straat.

lucht is zwaar; ruikt naar koeienstront en salpeter.

op ’t weiland achter mijn woning.

zie ik alweer zo’n gierwagen rijden.

die stront over het grasland doet spreiden.

tegen die scherpe lucht helpt geen keizer noch koning.

dit is wel het meest kenmerkende van ˈt buiten wonen

soms wordt je wit van de kou en van de stank

krijg je hoofdpijn en rode konen 

11-04-2016 om 01:53 geschreven door Leonardo

Moment van rust en vrede.

In stilte staren ze in

de verte naar de einder 

waar de ruige okerkleurige

rotsen hun blikken een

moment gevangen houden.

De vredige atmosfeer in

combinatie met de warme zon,

doet hun gedachten wegdwalen 

naar herinneringen uit hun

gezamenlijk verleden.

Ze zijn gelukkig nog steeds bij elkaar

ondanks tegenslagen en verdriet

terwijl ze elkaar even aankijken

met de blik van een

gelukkig bejaard echtpaar.

11-04-2016 om 01:25 geschreven door Leonardo

23-03-2016 om 01:30 geschreven door Leonardo

18-03-2016 om 01:22 geschreven door Leonardo

Leuk meisje op de fiets

ze ziet er werkelijk heerlijk uit

fraaie benen flink zichtbaar  door

het opgeschoven donkere rokje

jeans jackje over een roodvest

voeten in openschoenen op

de trappers

ze racet door de stad op

haar oude vertrouwde fiets

gefocust op de tijd

te laat komen past haar niet

ze glimlacht even; ’t is

nog maar één stratenblokje

18-03-2016 om 01:18 geschreven door Leonardo

Kind met een ijsje

ze staat daar zo lief

op de boulevard

stralend in haar witte zomerjurkje

met blote voetjes op

de warme tegels van

het trottoir

het ijsstokje geklemd in

haar linkerhand

haar vreugdevolle gelaat

zegt alles over haar gedachten

moeder moet

nog even wachten

het nu een kwestie van

likken maar

18-03-2016 om 01:15 geschreven door Leonardo

De  fraaie Woestijnbloem

een beetje water

wat warmte en zon

al na enkele dagen

gaf een klein sprietje aan

waar ˈt nieuwe leven begon

de hitte van de woestijn met

haar  langdurige droogte

is reden dat ze 

haar groeisnelheid verhoogde

waardoor zich 

een fraaie bloem

ontwikkelen kon

18-03-2016 om 01:12 geschreven door Leonardo

Bizarre realiteit.

ook al staat het land in brand

door oorlogsgeweld en

duistere religieus-politieke zaken

waar wij ons in Nederland geen

voorstelling van kunnen maken

wij worden vaak

slechts geïnformeerd uit

de tweede of derde hand

sektarisch geweld

belangen die

strijdig zijn met elkaar

geloof zegt men

dekt alle wonden

ook al heeft men dat daar

niet zo ondervonden

en is mijn massaal gevlucht

maar eens zal men terug gaan en

opnieuw de krachten aanwenden voor

een toekomst zonder wapens

de vraag is alleen: wie doet de eerste stap

en geeft elkaar weer vreedzaam een hand 

18-03-2016 om 00:00 geschreven door Leonardo

Supermarkt caissière

ik zie haar wekelijks in

de supermarkt

vriendelijk zit ze dagelijks

achter de kassa

glimlacht steeds naar mij gewis

haar bruine ogen stralen terwijl

soms een rode blos op

haar wangen verschijnt

donkerblonde haren vallen speels

over haar schouders als

ze zich elegant beweegt

fraaie slanke handen met

groene nagels reiken mij

de boodschappen aan

ze oogt zo lief

als een beeldschoon plaatje

uit de  Voque

ook al lijkt ze me in de omgang

beslist niet mis

02-03-2016 om 01:50 geschreven door Leonardo

De winterse heide.

in de verte loopt een meisje met

een grote herdershond

een eenzame mountainbiker

ploegt zich een weg 

door de heide 

over het losse zand van

smalle cross paden

zon bestraalt de vlakte waar

dode, gele grassen zich

tussen de heidestruiken

hebben genesteld

de fiere eenzame berk laat

de takken hangen waaraan

zich reeds trossen met

zaden ontwikkelen

het is fris, ondanks de

laagstaande  zon

dikke grauwe wolken welke 

in de verte aan de

hemel verschijnen 

ze vormen een voorbode van

ander weer

er komt straks waarschijnlijk regen

op deze dag die

zo fraai begon

29-02-2016 om 02:38 geschreven door Leonardo

Zwangere zonaanbidster.

Ze zat voor me op het strand.

Schouders waren al wat ontveld.

Had twaalf groene strepen op 't badpak geteld.

Lange benen waren reeds zonverbrand.

Ze keek me een ogenblik aan.

Een glimlach ontspon zich rond haar mond.

Weet niet of ze me echt aardig vond.

Maar ze leek me wel heel spontaan.

Pas vele zwoele minuten later.

Toen ze opstond voor een duik.

Ontwaarde ik haar bolle zwangere buik.

Bezorgde mij een onverwachte kater.

22-02-2016 om 01:36 geschreven door Leonardo

Spelen in een waterplas.

haar nieuwe rode schoentjes glimmen

niet van de lak maar van het vocht

heerlijk even een grote plas opgezocht

om daar lekker in te springen

zon, wat water en zand

meer heeft een kind eigenlijk niet nodig

ander speelgoed is dan vaak overbodig

eenvoud siert uiteindelijk een kinderhand 

22-02-2016 om 01:08 geschreven door Leonardo