ODE AAN EEN STAPPER : LEVENSTOCHT

Samen met zichzelf begaf hij zich eenzaam op stap

Wie is het die de dagen wegwandelt ?

(hoe verder hij gaat hoe dichter hij komt)

en bij elke pas steeds meer het kind ontmoet

dat lang geleden de weg op liep

zonder te weten dat het ooit de man zou vinden

die stappend zozeer zichzelve zocht.

Marc Hauman

(foto : midweekstappen)

Dit gedicht van Marc Hauman is een ode aan de moedige stapper Hugo Peregrinus, die voettochten naar Compostela, Rome en Czestochowa tot een goed einde bracht.

mijmeringen bij een geopende brug :

Een goed stadsgedicht

herkent u meteen.

Het heeft een rake titel,

opent gevat,

en in het beste geval

hangt het in de weg

aan de onderkant van

een enorme brug.

Het is grappig,

maar niet overdreven.

En het verrast

-op de valreep

stelt het dan toch nog iets

zoals bijvoorbeeld

de ellendige vraag:

Vervoert dit schip

niet erg rustig de tijd

die U hier zo dringend

staat te verliezen?

Stijn Vranken

 

Hier grepen wij het leven

Met beide handen,

Kinderen op de fiets, en renden

Een blokje om, langs paadjes

Stil en smal, van kleine landerijen.

De horizon bleef mooi dichtbij:

Hij hoorde bij de straat

Waar ook de zomer was,

Hij stopte bij de beek

Vol zon en jonge visjes,

Het gras kon nergens groener zijn.

En ook de tijd

Zou thuis zijn

Voor het donker wordt,

Alleen wisten wij niet

Dat dit niet zo zou blijven.

Twee Poesjes : Turbo en Tijger

Jong leven, levendig jong : 

Lente in mijn tuin

Onder een winterzonnetje

vang ik wolkjes van je adem

wat is kou op zo'n moment ?

Ontdooid verleden tijd.

IN DE NACHT HOUDT DE WEKKERRADIO DE WACHT

 ( Over de digitale klok of de becijferde tijd - een handleiding voor slechtslapers )

22:22 :
de vier eendjes zwemmen rustig naar hun nest, tijd om je bed op te zoeken, en denk
erom: oogjes dicht en snaveltjes toe: slaap lekker

23:23 :
eigenlijk zou je dit niet mogen zien, je zou al moeten slapen nu, je ligt al één
uur en één minuut (1:01) in bed.

23:32 :
Uren en minuten zijn elkaars spiegelbeeld, de tijd staat even stil, het ideale
moment om in dit zwarte gat en in een diepe slaap te vallen.

23:45 :
Twee-drie-vier-vijf, een aftelrijmpje, of vier op een rij, de dag is in zijn
laatste kwartier, ga je er wakend van genieten of denk je vandaag toch nog de
slaap te vatten ?

23:59 :
Het maximum is bereikt, verder zal de klok niet geraken, op 23:99 of 
99:99 hoef je niet te wachten, tenzij je misschien op een andere planeet
bent beland. En het 24^euur van dag  zal je ook nooit zien, volgens de
wekkerradio telt een dag slechts 23 uren en 59 minuten? Maar nu zou ik toch de
ogen niet dicht doen, want binnen de minuut kan je getuige zijn van dit unieke
natuurlijk fenomeen:  (*) 

0:00 :
de Big Bang, de oerknal, alles begint terug van nul, een nieuwe dag, een nieuw
tijdperk is aangebroken. Je kan er best uitgeslapen aan beginnen, hoog tijd dus
om enige verkwikkende rust te nemen.

1:11 :
De drie eendjes (ééntjes), dit is enkel voor ingewijden en hardleerse
slechtslapers, ook al spreekt de sobere rechtlijnigheid van dit stukje
minimal-art je enorm aan: compleet negeren, er volgen nog drie van deze
opstellingen (2:22 – 3:33 – 4:44) die je evenmin wil meemaken. Bovendien kan je
5:55 onmogelijk missen -maar daarover later meer- en op 6:66 zul je vergeefs
wachten.

1:23 :
De eerste en meest elementaire reeks met drie elementen, de basis van de
getaltheorie. Alleen is het nu niet het moment om je te verdiepen in hogere
wiskunde. Laat daarom de volgende termen 2:34 – 3:45 en 4:56 ook maar met
rust.

5:55 :
Zoals beloofd: dit mis je nooit, buurman start zijn wagen, en dit gaat niet
onopgemerkt voorbij. Hij heeft ochtenddienst en moet dringend op weg naar zijn
professionele werken van barmhartigheid: de hongerigen spijzen en de zieken
bezoeken, de patiënten in het ziekenhuis wachten op hun ontbijt. Maar geen nood,
jij kan je rustig omdraaien en nog wat verder slapen.

6:54 :
Zes-vijf-vier, verder aftellen geeft : drie-twee-één-start, meteen opstaan. Of
nee, toch niet, je hebt het magische getal 7:00 nog niet
bereikt.

7:11 :
Zeven en Elf, of de eenzaamheid van de priemgetallen, geen gunstige configuratie
om de dag te beginnen, je bent bijgelovig en je komt op dit moment onder geen
beding je bed uit

7:37 :
(Boeing) zeven-drie-zeven, een oerdegelijk vliegtuig, onverwoestbaar en
bedrijfszeker, je kan het nemen om nu al van de grond te komen, of je kan ook
wachten op zijn grotere broer:

7:47 :
de (Boeing) zeven-vier-zeven, comfortabeler en beter uitgerust, ideaal om er in te
vliegen, laat het alarm van je wekkerradio afgaan. Je wordt dringend verzocht om
op te staan en in te checken: this is the first day of the rest of your life !

(*) 23.59:60 : Schrikkelseconde

De aarde draait steeds langzamer en daardoor duurt het langer dan een etmaal om een volledige pirouette te maken. Om te voorkomen dat de atoomklok gaat voorlopen op de zon, last het instituut dat over de tijd waakt af en toe een schrikkelseconde in. Ongeveer eens in de twee tot drie jaar is een correctie van de officiële wereldtijd nodig. Het jaar krijgt er dan een schrikkelseconde bij. 

Op oudejaarsdag om 23.59:59 uur volgt daarom het zeldzame tijdstip 23.59:60 uur, en daarna pas 0.00:00 uur.