Hoe komt het toch dat jij niet weet

Wat ik vergeet, maar heb bedacht voor jou,

Ik ben je vrouw.

Hoe komt het toch dat ik niet weet

Wat er al leeft zo diep in jou,

Aan mij ontsnapt,

Je bent niet trouw.

Wat wij ooit droomden voor ons twee

Van heel ver heen of dicht nabij

Het liep verloren onderweg,

Ging jammerlijk verdampen in

De leegte tussenbei.

Fietsen

Fiets er even uit
Auto's geven toch teveel
Achtergrondgeluid

Tadorna

Wielertoerist

Kantjes eraf rijden
let er mee op
of bochten afsnijden:
het kost je de kop.

Kijk niet alleen rond
maar ook voor u uit:
leiband met hond
en u ligt onderuit.

Dertig - liefst minder
en achter elkaar,
ontwijk elke hinder
en trap niet te zwaar.

Ben Rombaut

midden deze polderrust
ben ik vaak weg
weg van mezelf
weg van de wereld

ergens in nergensland
waar mijn gedachten uitdeinen
als een golf die zichzelf verliest in de stroom

'bestaan' en 'zijn' helemaal in de vergeethoek

tot ik plots een "goeiedag" hoor
een goedgeluimde groet

ik schrik
en schik mijn gedachten weer
netjes
in verleden, heden en toekomst
keurig gelijnd als een boek
waaruit ik verhalen kan puren

verhalen om hem of haar
-toevallige passant-
mee te plezieren

daar zitten we dan
twee mensen keuvelend op een bank
en beide voeten op de grond.

Tony Peirsman