BOOMGEDICHT

Hij is in zijn slaap gebleven

geruisloos, met een korte knik

Uit het bos klonk er vertrouwd geluid

van brekend kreupelhout

De nacht nam alle kleuren uit de dag

In het stervend licht

vlamden de veren van een late vogel

De wind ruimde genadig

naar de vlagen in het westen

naar de nesten in de koortsboom

en voor hij uit de takken gleed

ging er een siddering

doorheen het buigend bladerdak

Toen viel de sapstroom stil

en helder hoorbaar kraakte iets van binnen

de stramme voeten van de naderende dood.

Stephan Soens