Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: zorgen voor anderen, vooral voor mijn kleinkinderen.
de essentie van het leven gaat in onze moderne tijd verloren. mensen leven van luxe en denken dat dit eeuwig blijft duren... helaas !
gisteravond heeft de Russische Regering besloten de jacht op babyzeehonden rond de Witte Zee te verbieden. Premier Vladimir Poetin zei vorige week al dat het doodknuppelen van de drie weken oude dieren "een bloederige zaak is die duidelijk al veel eerder verboden had moeten worden". ik was blij dit te lezen in onze krant "het Laatste Nieuws". dit is toch een lichtpunt in de tunnel, er is natuurlijk nog een lange weg te gaan. dierenrechtenorganisaties zetten zich al jaren in om hier een verbod op te krijgen, want zeg nu zelf : hoe kan je zo'n mooi diertje pijn doen en doden.....
de zeehondenjacht is vooral te vinden in Canada, Groenland en Namibië. jaarlijks worden wereldwijd 900.000 zeehonden gedood. de EU werkt aan een totaalverbod op de handel in zeehondenbont. gisteren keurde de commissie interne markt en consumentenzaken van het Europees Parlement een voorstel hiertoe goed.
tijdens mijn zoektocht naar meer informatie, zag ik dat er in nederland een website is , waar je heel wat kan vinden over deze situatie : www.bontvoordieren.nl ik zou zeggen : neem er eens een kijkje . Pamela Anderson stuurde de Nederlandse Koningin Beatrix zelfs een brief in verband met het kweken van dieren voor bont, na haar bezoek aan Nederland.
ik hoop dat met de tijd het doden van dieren voor bont overal ter wereld verboden wordt. ik hoop dat jullie het met me eens zijn. groetjes, dino
het is "week van de vrijwilliger" ! een moment om even stil te staan bij de vele vrijwilligers die onze maatschappij telt, en dat zijn er niet weinig. geen grote verhalen, geen superhelden maar gewone mensen die een deel van hun vrije tijd investeren in initiatieven om andere mensen te helpen : mensen die ziek zijn, minder mobiel, arm, eenzaam..... deze vrijwilligers maken het leven van die mensen aangenamer en leefbaarder. dat men deze week deze vrijwilligers eens extra in de bloemetjes zet, is niet meer dan normaal. ik ben overtuigd dat veel van onze lezers vrijwilligerswerk verrichten, en daarom : heel hartelijk bedankt !
eenzaam zijn is erg, maar het is bovendien heel ongezond ! eenzaamheid verhoogt je bloeddruk, stressniveau en het risico op een depressie. daarmee zijn deze gevoelens even slecht voor je gezondheid als roken of overgewicht. de meeste eenzame mensen hebben een hogere bloeddruk dan mensen met een druk sociaal leven. hierdoor is het risico bij eenzamen drie keer zo groot om hartziekten te ontwikkelen en hebben ze twee keer zoveel kans om hier aan te sterven. eenzamen slapen ook slechter, voelen zich vermoeiender tijdens de dag en nemen sneller slaappillen. ook hun immuunsysteem is zwakker. de onderzoekers ontdekte dat eenzame mensen meer cortisol in hun bloed hebben, dit kan je bloeddruk gevaarlijk verhogen zodat je hartaanvallen en beroertes kan krijgen. Professor Cacioppo : "vooral bij ouderen kan eenzaamheid gevaarlijk zijn, omdat ze sowieso al zwakker zijn." "steeds meer mensen raken sociaal geïsoleerd. onze maatschappij is zo individualistisch, mensen communiceren eerder via internet, dan een persoonlijk gesprek. dit komt deels omdat de maatschappij vergrijst, maar ook omdat we later trouwen en minder kinderen krijgen." daarom raadt de professor eenzame mensen aan om te proberen vrienden te maken via liefdadigheidswerk. het is beter enkele goede vrienden te hebben, dan veel losse contacten.
ik ondervind bij onze actie dat je er heel veel mensen leert kennen, waarvan sommigen echt vrienden voor het leven worden. je helpt de medemens, en voelt je daardoor veel beter. het schept een heel mooie band ! fijn weekend gewenst. dino
hallo nederland, fijn karnaval gevierd? hier heb ik een tekstje die ik graag met jullie deel.
op een dag toen een arme jongen huis-aan-huis kleding probeerde te verkopen om zijn studie te betalen, realiseerde hij zich dat hij nog maar tien cent bezat. hij had honger en besloot om bij het volgende huis wat eten te vragen. hij had ineens geen honger meer toen een mooie jonge vrouw opendeed. in plaats van eten te vragen, vroeg hij een glas water. zij zag dat hij erge honger had en daarom bracht zij hem een groot glas melk. hij dronk het erg langzaam op en vroeg toen : "hoeveel krijgt U van mij?" "je bent mij helemaal niets verschuldigd" antwoordde zij, "mijn moeder heeft ons geleerd nooit iets te accepteren als je iemand een dienst bewijst." hij antwoordde : "dan dank ik U uit het diepst van mijn hart." toen Howard Kelly het huis verliet voelde hij zich lichamelijk gesterkt en geloofde hij weer in de goedheid van de mens. jaren later, werd dezelfde jonge vrouw ernstig ziek. de plaatselijke dokters stonden voor een raadsel. ze stuurden haar door naar een grote stad waarvan ze wisten dat daar specialisten waren die in staat zouden zijn een goede diagnose van haar vreemde ziekte te maken. dokter Howard Kelly werd geconsulteerd . toen hij haar naam hoorde en uit welke plaats ze kwam, twinkelden zijn ogen bij een herinnering die hem te binnen schoot. hij ging naar haar kamer en herkende haar meteen . hij ging terug naar de onderzoekskamer vastbesloten zijn uiterste best te doen om haar leven te redden. vanaf die dag gaf hij extra speciale aandacht aan die zieke. na een lange strijd werd de ziekte overwonnen. dokter Kelly gaf instructies om de nota voor authorisatie naar hem te sturen. bij ontvangst keek hij ernaar en schreef iets in de kantlijn en stuurde de nota dan door naar haar kamer. zij dacht, toen zij de enveloppe opendeed, dat daar de rekening zou aantreffen die ze dan voor de rest van haar leven zou moeten afbetalen. mar toen ze hem uiteindelijk inzag...viel haar oog op iets wat in de kantlijn van de rekening erbij geschreven was : volledig betaald met een glas melk. dokter Howard Kelly tranen van vreugde welden op . ze bad : "dank U Heer, omdat Uw liefde de handen en harten van de mens heeft samengebracht."
een goede daad die je vandaag doet kan eens naar jou of iemand van wie je houdt terugkeren, als je dat niet verwacht. mocht het niet naar jou terugkeren, dan heb je tenminste het verschil in deze wereld gemaakt. en is dat niet waar het allemaal om draait?
dat is ook wat ik voel bij onze actie : dat kleine verschil dat we maken...
op woensdagavond gaat bij ons op de commerciële zender het programma "Hart voor Mekaar" een man had een mailtje naar de programmamakers gestuurd : zijn vrouw, moeder van twee kleine kindjes, is terminaal. er werd bij haar vorig jaar kanker vastgesteld en het is al uitgezaaid... zij is een grote dierenvriend, en hij wou haar een mooie dag bezorgen waar de dieren centraal staan. en het werd een superdag voor haar : zwemmen met de dolfijnen in het Boudewijnpark in Brugge. daarna mocht ze mee op pad met de dierenverzorgers van de Zoo in Antwerpen. ze genoot er echt van ! er was iets waar ze zich zorgen over maakt : haar oudste zoontje van zes, doet op 3 mei zijn eerste communie en daar zou ze heel graag nog bij zijn. Rani van "hart voor mekaar" vroeg of ze het tof zou vinden als ze deze gebeurtenis eerder zouden kunnen laten plaatsvinden, zodat ze er zeker bij kan zijn. vijf weken later kon haar zoontje, in aanwezigheid van klasgenootjes en familie, zijn eerste communie doen, gevolgd door een groot feest. ik hoop dat ze 3 mei ook nog is als de klasgenootjes, samen met haar zoontje hun eerste communie doen.... wat mij geweldig trof in deze reportage was het volgende : iemand vroeg aan deze vrouw wat zij nog wenste : ze antwoordde dat ze alles had ! en dat voor iemand die weet dat ze niet lang meer te leven heeft.... hier kunnen we een les uit trekken : blij zijn met wat we hebben ! we maken ons al te veel zorgen om kleinigheden, en beseffen soms niet hoe gelukkig we zijn met gewone dingen. als je gezond bent, dan ben je een gelukkig mens. iemand die terminaal is, beseft dat maar al te goed... je kinderen zien opgroeien, is niet altijd gemakkelijk, maar weten dat je het niet meer zal meemaken, dat moet erg zijn . begrijp je wat ik bedoel?
het is wel niemand ontgaan dat het vandaag Valentijn was. de etalages waren allemaal prachtig versierd met rode hartjes ... de bloemenwinkeltjes deden gouden zaken, en ja wij vinden het wel fijn dat de "liefde" eens centraal staat. "liefde" was gisteren ook het sleutelwoord op de bijeenkomst van kankerpatiënten in het inloophuis van de Vlaamse KankerLiga in Brugge. Ingeborg was uitgenodigd om te komen spreken. wie is Ingeborg? Ingeborg Sergeant (1966) is bij ons in België bekend als zangeres. ze vertegenwoordigde ooit het Eurovisiesongfestival voor ons land. ze is ook bekend als presentatrice van verschillende programma's op teevee. in het kader van Wondere Wereld, een programma rond esoterie en gezondheid, kwam zij in contact met Roland Verschaeve. deze ontmoeting veranderde haar leven. Roland Verschaeve (1950) verdiept zich al jaren in het ontwaken van het lichtlichaam en de regenboog van kleuren die onze persoonlijk evolutie weerspiegelen. op de ontmoeting met Roland volgen intense cursusjaren. hij werd haar leraar. Deze momenten leidden tot nieuwe inzichten, vreugde en liefdevolle openbaringen. in Brugge opende Ingeborg het centrum voor meditatie, Dru Yoga ... "de revolutie". je vind alles over haar en haar centrum op www.ingeborg.ws
het was een heel leerrijke voormiddag met haar, en alle mensen op de bijeenkomst waren heel geëmotioneerd. we kregen allen een bon om een gratis les Dru Yoga bij te wonen, en daar ga ik dankbaar gebruik van maken. ik wens jullie allen nog een fijn weekend
een groep vrouwen uit Watervliet (dorpje aan de Nederlands-Belgische grens) noemt zich "de vierkantjes" en breit reeds van in het begin voor mijn actie. zij kwamen in contact met dames uit Nederland, die reeds lang dekentjes maken en deze opsturen of meegeven voor goede doelen , zoals voor het Cornel Ngaleku Children Centre in Tanzania. Rosette, de voorzitster van de vierkantjes, vroeg mij of zij met de dames dekentjes mocht meegeven. voor mij was dat zeker geen probleem, want de bedoeling van mijn actie is mensen helpen waar ook ter wereld. deze week kreeg Rosette bericht uit Nederland : beste allemaal, het laatste bericht van Olga en Piet de Haas uit Tanzania. het gaat daar allemaal naar wens. onze dekentjes doen goed dienst. er wordt gezocht naar een nieuw te bouwen centrum elders en dan zullen onze dekentjes weer een toepassing vinden. voor alle mensen die geïnteresseerd zijn in het Cornel Ngaleku Children Centre : www.ngalekucentre.com
het idee voor een "samennaaidag van onze lapjes" krijgt stilaan vaste vorm. we hebben al een datum geprikt : dinsdag 21 april. we gaan die dag proberen een beetje door onze voorraad lapjes te raken en heel mooie dekens te maken. we starten 's morgens om 9.30u en gaan door tot 's avonds 17 uur. we hopen dat Trees Van Hove eens langs kan komen om over haar werk in Mbour in Senegal te praten, en misschien wat foto's te laten zien. we gaan zelf informatie geven over de projecten waar we dekens voor maken...
een tijdje geleden las ik een artikel in een weekblad dat mij heel diep trof. ik wil er een passage uit halen om met jullie te delen :
jaarlijks sterven in ons land honderdduizenden dieren in laboratoria en onderzoekscentra. "broodnodig", beweren wetenschappers. "onzin", zegt Danny Flies van Anti Dierenproeven Coalitie, een actiegroep die protesteert tegen het gebruik van dieren voor onderzoek. " er moet een einde komen aan die barbaarse folterpraktijken. er zijn voldoende alternatieven voor de overigens niet eens zo betrouwbare dierenproeven." proefdieren worden gebruikt om meer te weten te komen over effecten van medische behandelingen, van nieuwe of gemuteerde chemische stoffen aangewend in produkten die door mensen gebruikt en geconsumeerd zullen worden. in de labo's gebruikt men verscheidene dieren, maar meestal gaat het om apen, honden, katten, ratten en muizen. "dierenactivisten spelen in op de emoties van het publiek", zeggen wetenschappers die bij dierenproeven zweren. "maar ze zeggen er niet bij dat het hondje op de foto als proefdier het leven van heel wat mensen kan redden." "je kunt het ook omkeren", zegt Danny Flies, "het zijn de wetenschappers die emotionele en morele chantage plegen. zij zijn het die doen uitschijnen alsof mensen maar twee keuzen hebben : of dierenproeven, of het leven van hun kinderen op de helling plaatsen. " toch zijn er ook wetenschappers die vinden dat dierenproeven hopeloos verouders zijn en zelfs een behoorlijk risico vormen. dat de industrie op grote schaal dierenproeven blijft uitvoeren uit bezorgdheid voor de volksgezondheid, is je reinste emotionele chantage.
hopelijk kan het protest van de dierenactivisten de overheid overtuigen om maatregelen te nemen, zodat de dieren een waardig leven kunnen leiden, ver van labo's en onderzoekcentra.
sinds een paar weken loopt bij ons op de commerciële zender een nieuw programma : " het mooiste meisje van de klas". maar tijdens één van de programma's gebeurde iets wat wel niemand verwachtte : is het een mooie lovestory of een bitter verhaal? in het Vtm-programma " het mooiste meisje van de klas " viel Wendy als een blok voor haar jeugdliefde Roger. gevolg : twee gezinnen uit elkaar gerukt... het begon allemaal bij de kapper van Wendy, die haar inschreef voor het programma. dit is een programma waarin familie en vroegere schoolvrienden vertellen over dat ene bijzonder meisje die in hun schooltijd veel indruk op hen maakte. toen Wendy tijdens het programma haar eerste schoolliefje Roger terugzag, werd ze hals over kop verliefd, en Roger ook. de programmamakers hadden Roger gevraagd om over zijn eerste liefje te vertellen : Wendy was 14 en Roger 16 en waren twee jaar samen, tot Roger weer zin kreeg om met zijn vrienden uit te gaan. zes maand later had hij er al spijt van maar ja, hij durfde niet meer teruggaan... ze verloren mekaar uit het oog. ze trouwden elk met een ander en kregen kinderen. af en toe vroegen ze zich wel eens af hoe het met de ander zou zijn, maar daar bleef het bij ... tot in het programma. " ik wist dat ik voor 'het mooiste meisje van de klas' over Wendy moest vertellen, maar niet dat ik haar zou zien. hij kreeg op de opnamedag een boeket bloemen in de hand geduwd, de deur ging open en daar stond Wendy ! zijn Wendy ! " vijftien jaar huwelijk leken in één seconde weg" vertelt Roger. Wendy glimlacht : " ik trilde op mijn benen, dacht dat ik een hartaanval zou krijgen. de makers vroegen ons om te dansen en toen wist ik al : ik wil hem nooit meer kwijt.... een mooi liefdesverhaal , maar toch eentje met weerhaken : zowel Wendy als Roger waren vijftien jaar getrouwd en hadden elk twee kinderen. de dagen nadien zagen Roger en Wendy elkaar in het geniep, maar ze hielden dit niet vol en bekenden aan hun partner dat ze verliefd waren... drie weken later gingen ze samenwonen. hun ex-partners verzetten zich tegen het uitzenden van deze aflevering maar de programmamakers hadden daar nu al zoveel tijd in gestoken, en hebben het toch uitgezonden, weliswaar aangepast, zodat het minder pijnlijk werd. Wendy en Roger bekijken de uitzending nog elke avond, vlak voor het slapengaan. "het is zo'n mooi verhaal dat we er maar niet genoeg van kunnen krijgen" ze vinden het wel heel erg voor hun partners maar, zo zeggen ze : " vroeger waren er vier mensen ongelukkig en nu nog slechts twee. zij zullen zeker ook nog gelukkig worden. " dit alles kon ook gebeuren tijdens een klasrëunie of een bijeenkomst van 40-jarigen of zo, maar het gebeurde in een televisieprogramma.. sommigen hebben hierop kritiek, maar niemand kon dit voorzien.
sorry dat jullie zo lang moesten wachten om hier nog eens iets te lezen, maar onze pc liet het afweten. degene die hem moest repareren, was zich aan het voorbereiden voor een examen en was vergeten de nodige stukken te bestellen... daarom dat het allemaal zo lang duurde, maar gelukkig is alle ellende nu voorbij. ik ben supergelukkig dat ik eindelijk weer wat op mijn blogje kan schrijven. eerst en vooral wou ik het over Lucas hebben . een cameraploeg van Ketnet volgde hem bij het uitdelen van alles wat er met de containers naar Senegal vertrok, bij de plaatselijke bevolking. sommige dorpjes moesten per bootje aandoen. voor wie het niet kon zien op tv kan je alles (her-)bekijken op : http://karrewiet.ketnet.be/ketnet/subsites/karrewiet/html/dossier/Senegal/index.html het is echt super wat die jongen daar gedaan heeft. in mijn ogen een echte held !
vorige week was er de nieuwjaarsvergadering bij de missiekring in ruiselede. ik bracht een echtpaar mee uit Eeklo, die kwam vertellen over hun vzw Negro Y Rubia. ze richtten hun vzw op in juni 2006. ze steunen het dorp Toubacouta in Senegal. de armste gezinnen krijgen materiële steun. ze bouwden een informatica schooltje zodat de jeugd een kans krijgt op een beter toekomst. in april dit jaar gaan William en Carine terug naar Toubacouta, om te zien of alles daar goed gaat met het schooltje en ook met de gezinnen die ze financieel steunen. op de vergadering vertelden ze dus over hun vzw en waar ze allemaal mee bezig zijn om de mensen van dit dorp, in eigen omgeving, vooruit te helpen. het was echt heel interessant. Carine en William waren heel blij om zo hun werk eens onder de aandacht te kunnen brengen. u kan méér lezen over hun vzw op www.everyoneweb.com/vzwnegroyrubia je kan ook een gezin adopteren voor 20 euro per maand. reeds tien gezinnen worden zo financieel geholpen. Carine en William hebben van ieder gezin een dossier gemaakt en een filmpje zodat je ziet hoe ze wonen, hoe het gezin leeft.... je kan er ook mee corresponderen, en een bezoekje brengen.
binnenkort, op 21 april is er een "aanéénzetdag van de lapjes", een idee van Antoinette. samen met haar créaclub gaan we die dag eens extra ons best doen om zoveel mogelijk dekens te maken. dit gaat door in Vinkt, gelegen tussen Aalter en Deinze. verdere gegevens volgen later.
blij weer op mijn blog te kunnen schrijven, zal ik vannacht slapen als een roos ! een heel gelukkige dino
lieve bezoekers, ik kom vlug even op mijn blogje. momenteel kan ik niet veel schrijven daar mijn pc het laat afweten. de stukken zijn besteld en hopelijk duurt het niet lang meer voor men hem komt repareren. heel veel groetjes, en tot heel binnenkort . dino
wegens problemen met mijn pc kan ik maar kort op mijn blog. ik profiteer er dus van om jullie een koud maar fijn weekend te wensen. voor de schaatsers is het nu echt super. na 16 januari zal mijn pctje normaal gezien gerepareerd zijn en kan ik weer volop op mijn blogje schrijven. ik hoop dat ik jullie hier dan weer tref. heel veel groetjes en tot later. dino
in de loop van deze namiddag is Lei Clijsters overleden aan de gevolgen van longkanker. Lei was een ex-rode duivel en boekte zijn grootste successen bij KV Mechelen onder trainer Aad De Mos. in 1988 behaalde hij de gouden schoen. hij was de vader van Kim en Elke Clijsters. hij begeleidde Kim die de tennissuccessen aan elkaar rijgde. zij is onze nationale tennistrots. in de loop van 2007 stopte Kim met tennissen en Lei werd trainer van derdeklasser Tongeren. begin 2008 wordt de diagnose van zijn ziekte vastgesteld. Lei besluit om geen verdere therapieën te volgen. Bob Verbeeck, directeur van het sportmanaging bureau Golazo en vriend des huizes van de familie Clijsters, schreef een open brief aan Lei, en eindigt met de volgende woorden : "Jij was één van de fijnste mensen die ik ooit heb gekend."
belgië verliest niet alléén een groot sportman, maar vooral een héél bijzondere man, een fantastische vader van Kim en Elke , een héél trotse opa van Jada.
graag wil ik iedereen bij het begin van dit nieuwe jaar een heel gelukkig én gezond nieuw jaar wensen. vrijdagnamiddag was ik met mijn Patriek op de nieuwjaarsreceptie van de firma Houbraken in Bergeijck (daar is Patriek al zeven jaar werkzaam). het is voor mij telkens een leuk moment om daar aanwezig te zijn. het is net één grote familie, die elk jaar aangroeit, want niet alleen de medewerkers, maar ook hun familie zijn welkom. er wordt nogal wat afgebabbeld en gelachen, over de vooruitzichten van de firma gepraat, en iedereen voelt er zich goed. hopelijk gaat het dit jaar de firma voor de wind , dat is voor alle medewerkers goed nieuws. de vooruitzichten zijn hoopgevend.
sinds enige tijd heb ik wat problemen met de pc en morgen komt de pc dokter hem halen om eens volledig na te zien. ik had al af en toe problemen om op mijn blogje te schrijven, maar na het nazicht zal alles wel opgelost zijn. ik hoop dat het niet te lang zal duren. daarom neem ik nu met het oude jaar afscheid van jullie en hoop jullie zo vlug mogelijk weer op mijn blogje te kunnen schrijven.
deze morgen kreeg ik in mijn mailbox "mijn dagelijkse gedachte", en vandaag was het er één van Salvator Dali : afscheid nemen betekent de geboorte van een herinnering (vind ik wel heel toepasselijk deze laatste dag van het jaar!)
een mooie tekst om het nieuwe jaar in te zetten :
een nieuw jaar kun je beginnen met de mooiste kleren aan dat is wel gezellig maar je hebt er niet veel aan
een nieuw jaar kun je beginnen met een grote zak vol goud maar dat heeft weinig waarde als niemand van je houdt
een nieuw jaar kun je beginnen met een lekker glaasje wijn maar als dat op is, wat dan nog? er moet iets beters zijn...
een nieuw jaar kan je beginnen met een heel mooi gedicht maar het beste is nog altijd... begin met een blij gezicht !
ik wens jullie allen een fijne oudejaarsavond en wens jullie een gelukkig én gezond 2009 !
het was een heel drukke week voor mij, iets te druk, want donderdag was ik ziek. ik vergeet soms nog eens dat ik niet alles mag eten, en daar draag ik dan de gevolgen van. mijn darmen lagen overhoop en dat duurt een tijdje tot ze weer tot rust komen. kerstavond was ik wel erg moe , maar heb toch enorm genoten van de gezelligheid. mijn jongste dochter weet dat heel goed te organiseren. ze kan perfect de sfeer creeëren en haar aperitiefhapjes zijn zalig. ikzelf had de hoofdschotel bereid. op Kerst is het bijeenkomst bij mijn ouders, en elk jaar wordt de familie groter : dit jaar mochten we Nathan en Janne verwelkomen. de kleinsten waren superblij met de kerstpakjes. hier kijken ze altijd naar uit. 's avonds ben ik vroeg onder de wol gekropen want ik was echt niet goed. gisteren was het al niet veel beter, maar vandaag krijg ik toch al een beetje trek om iets te eten. gelukkig maar. ik hoop dat jullie ook allemaal genoten hebben van een fijne Kerst. voor de meesten van ons is dat wel één van de gezelligste dagen van het jaar. voor anderen, die het niet zo goed hebben als wij , is het niet echt zo'n feest. sommige vrijwilligers zorgen er voor dat er toch iets bijzonders georganiseerd word voor deze mensen. dat vind ik super. bij ons op vtm, de commerciële zender, zetten ze elke avond zo'n initiatief in de kijker. ik hoop dat iedereen op de één of andere manier toch kan genieten van de kerstdagen. wees dankbaar met wat we hebben, en laat ons hopen dat in 2009 er méér warmte ontstaat tussen de mensen, méér samenhorigheid, méér nederigheid, want we zijn toch allemaal mensen op die ene aarde. laten we voor deze aarde zorgen, en ook voor de mensen die erop leven. Zalige Kerst!
Sinds 2001 toen Maxima werd voorgesteld aan de wereld als 'de verloofde van de Nederlandse kroonpins Willem-Alexander', heb ik een enorme bewondering voor deze wel héél bijzondere vrouw. de manier waarop ze in bijna perfect nederlands praatte, vond ik al heel speciaal. (zelfs onze belgische prinsessen en koningin, doen het niet zo goed!) Bij haar huwelijk op 2 februari 2002 zag je dat het nederlandse volk mijn mening deelt : Prinses Maxima had het hart van alle nederlanders gestolen ! en ze ontpopt zich verder als een echte 'prinses van het volk'. deze week stond bij ons in een weekblad een heel mooie foto van haar gezin : het is geweldig. haar drie dochtertjes lijken net uit een sprookjesboek te komen , ze hebben alledrie de uitstraling van hun mama. Prins Willem-Alexander zit erbij als een terecht heel trotse vader. de opvolging van Koningin Beatrix is verzekerd ! ik vertelde reeds heel in het begin op mijn blog dat ik me zo goed voel als ik naar nederland kom en ik er graag zou wonen, en mijn bewondering voor Nederland, wordt met Maxima alleen maar groter !
vandaag is hier in België de laatste schooldag voor het kerstverlof, en voor velen ook de laatste werkdag van dit jaar. ik wens jullie van harte een heel gezellig kerstverlof.
mijnheer pastoor wint een reis naar Zwitserland voor twee personen, en vraagt moeder overste mee. daar aangekomen zijn alle hotels volgeboekt, behalve in één waar de bruidsuite nog vrij is. "ah nee", zegt moeder overste, "ik heb de kuisheidsgelofte afgelegd en mag niet bij een man slapen". "ofwel slapen we in de bruidsuite ofwel blijft gij hier de hele nacht staan", zegt mijneer pastoor. ze gaat dan toch akkoord en ze gaan naar de kamer. daar aangekomen vliegt moeder overste naar het venster, ze trekt het venster open en neemt een handvol sneeuw. ze trekt haar rok naar omhoog en smeert de sneeuw tussen haar benen. "wat doet gij nu?" vraagt mijnheer pastoor. "ik ben mijn maagdelijkheid aan het bevriezen", zegt ze. waarop mijnheer pastoor zijn broek laat zakken, en zijn paternoster rond zijn piet draait. "maar mijnheer pastoor, wat doet gij nu?" vraagt moeder overste. "awel", zegt mijnheer pastoor, "ik leg mijn sneeuwkettingen op".
schitterend! vier studenten aan de hogeschool arriveerden maar liefst twintig minuten te laat op een belangrijk schriftelijk examen. de betrokken hoogleraar, die zelf surveilleerde, deelde de studenten mee dat ze te laat waren en om die reden niet meer aan het examen konden deelnemen. de studenten probeerden de hoogleraar te vermurwen en voerden als excuus aan dat ze gevieren met de auto waren gekomen en dat deze een lekke band had gehad. in dat geval, zo vond de hooggeleerde, verdienden de vier heren een extra kans; een schriftelijk examen bij hem thuis, de week daarop, op hetzelfde tijdstip. vanzelfsprekend was het viertal die dag stipt op tijd. elke student kreeg een aparte kamer toegewezen met een stoel en tafel, waarop een gesloten omslag lag met de examenvragen. het gevreesde examen bestond uit slechts één vraag : "welke band was lek?"
een bekwame onderzoeker zit in zijn bureau te werken aan een project om de wereld te verbeteren, als plots zijn dochtertje van vijf jaar binnenkomt. "ik wil spelen", zegt ze. maar de man antwoordt dat hij geen tijd heeft en dat ze hem moet laten verder werken. na wat aandringen geeft het dochtertje toe en verandert van tactiek. "laat mij je dan helpen, zodat je vlugger klaar bent met de wereld te verbeteren ", zegt ze. de man is vertederd en zoekt naar een oplossing. hij vindt in een tijdschrift een wereldkaart, scheurt die aan stukken en geeft alles aan zijn dochtertje met de opdracht dat zij de wereld opnieuw 'in orde moet brengen'. hij hoopt zo de rest van de dag van haar af te zijn, aangezien hij weet dat zijn dochter nog te klein is en het beeld van de wereldkaart nog niet kent. maar na een kwartiertje komt ze fier terug met de wereldkaart netjes aaneengeplakt. "klaar !", roept ze uit. "hoe heb je dat gedaan?", vraagt de papa verbaasd. "simpel", zegt het meisje. "toen je het blad uit het tijdschrift scheurde, zag ik dat op de achterkant een foto van een mens stond. toen ik de wereld niet ineen kon puzzelen, heb ik alle stukken omgedraaid en eerst 'de mens in orde gebracht'. toen ik daarna het blad omdraaide, zag ik dat de wereld ook in orde was." Adolfo Perez Esquivel, Argentinië
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
op woensdagavond gaat bij ons op de commerciële zender het programma "Hart voor Mekaar"
een groep vrouwen uit Watervliet (dorpje aan de Nederlands-Belgische grens) noemt zich "de vierkantjes" en breit reeds van in het begin voor mijn actie. zij kwamen in contact met dames uit Nederland, die reeds lang dekentjes maken en deze opsturen of meegeven voor goede doelen , zoals voor het Cornel Ngaleku Children Centre in Tanzania. 
sinds een paar weken loopt bij ons op de commerciële zender een nieuw programma : " het mooiste meisje van de klas".
wegens problemen met mijn pc kan ik maar kort op mijn blog. ik profiteer er dus van om jullie een koud maar fijn weekend te wensen. voor de schaatsers is het nu echt super. 
in de loop van deze namiddag is Lei Clijsters overleden aan de gevolgen van longkanker.
sinds enige tijd heb ik wat problemen met de pc en morgen komt de pc dokter hem halen om eens volledig na te zien. 
het was een heel drukke week voor mij, iets te druk, want donderdag was ik ziek. 
