Ik hoorde van Chantal dat je weer helemaal live and kicking bent. Is Chantal nog steeds aan het scharrelen bij de kringloopwinkels? Waar ik voor schrijf is dit...Kan je me zo spoedig mogelijk hier weg halen? Broeder Bob zegt dat mijn knie weer zo goed als nieuw is, maar dat het beter is dat ik hier blijf. Dat ben ik helemaal niet van plan . Het is hier erg somber en het lekt overal, ik raak er een beetje depressief van. Krijg rare gedachten. Vooral als het donker is, kraakt alles en ik hoor vreemde geluiden. Kom mij alstjeblieft halen en kan ik dan bij jou logeren? Ik heb mijn koffertje al gepakt.
Zojuist werd ik wakker en het eerste wat ik dan doe is kijken op me tante Truus blog
om te leze hoe het sprookje van Sipje verder gaat.
Ik vind het wat bedenkelijk welke richting het gaat.. Een zekere platvloersheid is er aan het insluipen en zo ken ik Sipje niet. Sipje is een wat dromerig meisje dat een Sinas met een rietje drinkt als je met haar op een terrasje zit en over poesjes en peuters praat want ze werkt als opzichter in een gerenommeerde crèche hier in het centrum van Ermelo tegenwoordig.
Zou het onder invloed van Rintje zijn met wie ze nu een lange afstandsverkering heeft?
Want het is een pestend van Ermelo naar Appingscha met het openbaar vervoer. Daar doe je uren over met die plaatselijke bussen, dat kan je met recht een langeafstand-relatie noemen.
Maar zo ken ik Rintje eigenlijk ook niet. Die komt niet verder dan een halve liter bier tijdens een schuurfeest op het kale platteland van het hoge Noorden. Wat zou er aan de hand zijn.
Zou het de invloed van neef Fred zijn die pas voorwaardelijk op vrije voeten loopt?
Fredis me er eentje.. Zou Sipje?
Maar laat ik hier mijn gedachten een halt toeroepen.. Ik kan me dit eigenlijk niet voorstellen. Sipje? Nee toch? Ik zal het eens aan tante Maartje vragen. Die weet alles, maar die heeft ook niks te doen de hele dag behalve beginners Sudoka's te proberen op te lossen.
Verder heb ik nog een opmerking voor Rintje, over zijn illustratie bij het sprookje van prinses Alida. Ik bedoelde met mijn opmerking over abstracte kunst niet dat jij Mondriaan moet gaan naverven Rintje!
Wacht.. ik krijg net een mailtje binnen van huize Zonnegloren. De bewoners moeten er tijdelijk uit want de vloeren schijnen onveilig te zijn.
Alida klapte in haar handen en zei wat enig dat je even langs komt, ik ben dol op onverwachts bezoek.Heb je soms trek in een borreltje Sjors? Of een Prosecco , dat is helemaal in , tegenwoordig.
Doe mij maar een pilsje zei George
Alida pakte alweer haar bel en begon hard te klingelen in de hoop dat er iemand van het personeel zou reageren. De laatste tijd vond ze dat er een beetje de kantjes van af werden gelopen door haar onderdanen.
Daar kwam Orlando al aansloffen, hij was de lievelingslakei van Alida . Hij was een knappe blonde knul met blonde krullen en zijn livrei stond hem wel erg goed .
Wel vond ze, dat hij zich de laatste tijd wat veel vrijheden veroorloofde.
Orlando keek misprijzend naar prins George , en vroeg Wat moet je?.
Nou, een pilsje als het mag, en een Prosecco voor de dame
Een pilsje kan je krijgen maar Prinses Alida krijgt een kopje thee , want ze heeft al genoeg op.zei Orlando.
Alida begon te protesteren maar realiseerde zich dat hij wel gelijk had, ze zat de hele morgen al te pimpelen. Orlando had haar altijd door .
George vroeg Zeg, komt Sofietje ook nog? Ik ken haar nog van vroeger , we hebben als kind in de slotvijver gezwommen. Ze is wel een echte beauty geworden.
Zowel Alida als Orlando keken verbaasd. Kennen jullie elkaar?
Vanmiddag scheen een mooi zonnetje en ik, tante Truus had eindelijk eens tijd om een oude kwestie te overdenken.
De oude Jet, mijn oude vroegere vriendin Jet
Niet dat Jet echt oud is.. Ze ziet er alleen maar zo oud omdat ze een zwaar leven heeft gehad. Dat zei ze zelf om de haverklap. Ik zou het haast geloofd hebben als ik niet wist dat ze een ongelofelijke dramaqueen is.
Maar goed.. we gingen af en toe eens ergens koffie drinken,, We rekenden afzonderlijk af, zij nam nooit een appelpunt en zeker niet met een dot slagroom wel zat ze altijd met een scheef oog naar die appelpunt te kijken en zei, net als ik mijn mond afveegde dat ze blij was dat het op mijn heupen zat en niet op de hare. Echt het zo'n soort vriendin.
Ze kon nooit langer dan 7 minuten lopen want dan was ze moe, wel liep ze me altijd net voor de voeten als er iets interessants te zien wa. Dan was ze niet moe.
Ik zou hier nog uren over kunnen doorgaan .. over de irritaties, de zinloze discussies over niets. Waarom ze wat in Rutte zag en niet in Halbe, ga zo maar door.
Maar ik ben nu weer terug en denk dat ik maar een eerste stap ga zetten, richting huize Zonnegloren, kamer 13.
Maar daar in de statige troonzaal, zat Alida op een grote vergulde troon in vol paars ornaat met een grote kanten kraag. Zij had haar maandagse kroon opgezet. Een zilver geval met amethisten die niet zo zwaar drukte op haar heftige haardos. Ze wachtte, rinkelde met haar zilveren bel die op een mahoniehouten tafeltje naast haar stond, stampte met haar maat 42 en zowaar.. na 7 minuten verscheen een wat wankelende jongeman met een verwarde haardos en een blos op de wangen. Zacht gingen de zware deuren dicht en ze zag nog even een glimp van de hofdame die hem binnen had gelaten.
Oh, daaag, zei de jongeman, ik ben prins George, ik was toevallig in de buurt en ik dacht.. kom ik ga eens effe langs.
*
Hoe beroerd kan je een prinses tekenen, lomp en slecht kleurgebruik, Rintje ga eens wat beter je best doen!
Als het niet lukt kan je beter wat abstracts gaan tekenen. Ik wel eens gehoord dat dit voor mensen is die niet kunnen tekenen maar toch artistiek willen zijn.
