Ik kan niet anders zeggen dat ik er mooi bijlag in een nieuwe roze nachtpon met ruches, randjes en roosjes van de Wibra.

Nu hoor ik u denken. Wat is dat een ouderwetse nachtpon, roosjes en ruches .. welja. Maar tante Truus houdt wel van iets degelijks zoals als zwaar flannel van een goede kwaliteit. Het is wel lastig keren als je je om wil draaien dat wel en je bent iedere nacht  bezig met met die gesteven lap weer los te maken van je knieën. 

Hoe ik er aan kwam.. geen idee. Let zie ik er niet toe in staat zoiets smaakvol uit te kiezen. Ze zou die hele winkel niet eens kunnen vinden al liep er een levende TomTom naast haar om haar dorre handje vast te houden.

Dit doet me ondertussen wel afvragen of  wie er eigenlijk in dat verloren jaar de moeite heeft genomen om me op te zoeken. Daar ben ik nu wel benieuwd naar. Moet ik toch eens navragen bij die Gerda en ik laat me niet met een kluit de waterkering insturen. 

Maar.. daar is Gerda al met een sinassapje en een rietje. "Tante Truus! Morgen om 2 uur komt de mevrouw van het intergratiebureau een praatje met u maken. Zij heet mevrouw Wittgenstein en is een afgestudeerde mevrouw. Dus u bent in goede handen. Daar kunt U zeker van zijn.

Nu daar was ik zelf nog niet zo zeker van. Maar we gaan het meemaken